Op de ochtend van de middag

Droomland, droomland.. en met dat ik het voor me uitmompel hoor ik de stem van Andre Hazes, wat genoeg is om elke droom ruw te verstoren.

Het is tijd om wakker te worden, hoe onaangenaam en ongewild ook. Tijd voor het prozaische, het banale, voor het leven van alledag. Tijd voor stofzuigen; wassen ophangen, vouwen en opbergen; wc schoonmaken; bed opmaken; plinten - oh nee, de plinten hoefden niet, dat scheelt weer.
Dromend en wazig begeef ik me nu dan maar naar het gootsteenkastje, het leven is mooi, zelfs Glorix is lief.