Fijn

Ik werk dus. Ik werk vier ochtenden per week, bij één van de voorzieningen van Dagactiviteitencentrum Den Haag. Leuk werk, fijn werk, gezellig werk; werk gecreëerd, speciaal voor mensen die doen alsof ze niet gek meer zijn.

Het is allemaal net echt. Ik heb een bureau; ik heb collega's, die eigenlijk gewoon mijn superieuren en op geen enkele manier gelijkwaardig zijn; ik heb een pennenbakje waaruit 's middags de pennen worden gejat, maar die ik net zo hard elke ochtend terugjat; ik heb paperclips en prittstift en tipp-ex en een computer, waarop ik als gebruiker voldoende administratierechten heb om het hele netwerk plat te leggen; vermoedelijk omdat ze er in een onschuldig vertrouwen vanuit gaan dat ik toch niet op dat idee kom.
En ik heb een Pieter.

Pieter heeft Ervaring Met Psychiatrische Patienten, en dat zijn zoal mensen die je moet ontwijken.
Begrijp me goed, ik heb niets tegen mensen die ervaring hebben met psychiatrische patienten; het zit hem in die hoofdletters. Die hoofdletters zorgen ervoor dat De Ervaring wordt uitgedragen, als een missie.
En Pieter hééft een missie. Zijn missie is om mij te Begeleiden; om ervoor te zorgen dat ik mijn werkplek als Fijn ervaar.
Ik kan me vele scenario's indenken waarin ik mijn werkplek als Fijn ervaar, maar Pieter speelt in geen daarvan zelfs maar een figurantenrol.

Pieter is een blije jongen. Pieter is slank en bruin, Pieter heeft haar dat recht omhoog staat, zoals het haar van Daantje Blom, die bij mij op de lagere school zat. Pieter lacht en danst; hij straalt de wereld tegemoet en mij in het bijzonder. Al vanaf halfnegen 's ochtends.

Nou ben ik 's ochtends niet op mijn best.
Dat geeft niet; ik ben daar heel helder en duidelijk in. Ik heb een vast schema. 's Ochtends heb ik appels nodig; en grapefruit en eventueel yoghurt en gedroogde abrikozen. Dan koffie, water, en stilte. Heel veel stilte; liefst een uur of drie. In die drie uur kan ik schrijven en werken, maar niet praten, niet luisteren en niet lachen. Daarna heb ik brood met pindakaas nodig, en een kopje soep; en zie, dan word ik zowaar bijna sociaal. En tegen die tijd mag je best hallo zeggen, en dingen vragen; tegen die tijd ben ik zelfs wel bereid het over mezelf te hebben.

Pieter snapt dat niet. Die hopst om halfnegen al naar me toe, roept hoi en goedemorgen en hoe gaat het en hoe was je weekend.
Dan gaat hij de rest van de ochtend om me heen draaien. "Lukt dat een beetje, met Publisher? Ja da's een handig programma hè?". Publisher zuigt, maar ik ben er inmiddels achter dat ik dergelijke uitspraken voor me moet houden. Dat moet dan weer uitgelegd en onderbouwd; dan moet er naar oplossingen worden gezocht want het moet allemaal wel Fijn blijven natuurlijk.
"Gaat het allemaal nog? Red je het zo verder? Als er wat is of als je wat nodig hebt of gewoon je ei kwijt wilt zeg je het maar hè, dan weet je me te vinden. Dan ga ik nu even naar beneden, ik kom straks nog wel eens langs om te zien hoe het gaat."

Arme Pieter; Pieter heeft aan mij geen makkelijke. Hij wil zo graag Begeleiden, maar ik ben niet te begeleiden.
Ik kom binnen, ik doe mijn werk en ik ga weer naar huis. Ik hoef geen hulp bij het werk; ik hoef geen uitgebreide instructies; ik hoef geen uitleg en geen leidraad. Ik hoef niet te praten; ik krijg nooit een zenuwinzinking of een huilbui, waarbij hij me kan troosten en moed inspreken. Ik smijt niet met spullen, of zeg dat het allemaal niet meer gaahahaaat. Ik ben niet overmatig druk, zodat hij kan temperen; ik ben niet somber zodat hij kan opfleuren. Ik neem hem niet in vertrouwen; maar ik straal ook niet dusdanig veel wantrouwen uit dat hij me Erop Kan Aanspreken.
Ik gedraag me te normaal; en hij krijgt hoegenaamd geen grip op me.

Gelukkig voor hem hebben we morgen samen een afspraak bij Linda, mijn 'portaal' bij het DAC. En dan zal Linda vragen hoe Pieter denkt dat het gaat; dan zal ze mij vragen hoe ik het werk vind. Dan zal ik zeggen dat het best meevalt met de angsten, dat mijn concentratie prut is en dat ik het soms wat moeilijk vind te pauzeren. Waarmee ik Pieter dan, voor het eerst in twee maanden, wat insight information over zijn protégé cadeau doe.