Wat doet een zieke Puck zoal met haar dagen, behalve kinderpostzegeljongetjes ongewild van hun pennen beroven?

In elk geval niet naar therapie gaan. Ik had even geen zin in muziektherapie, met onsamenhangend samenspel dat nooit gaat zoals ik wil (waarom doen ze toch nooit wat ik zeg?! - denken we allemaal tegelijk). En al helemaal geen zin in psychomotorische therapie, waar je oefeniningen ter ontspanning en lichaamsbeeldinzicht krijgt. Inzicht in je lichaamsbeeld is nooit onspannend. Therapeutisch ontspannen is bij voorbaat al niet ontspannend.
Dus een zieke Puck blijft thuis. Drinkt braaf koppen slootwater-met-abrikozengeur. De verpakking zegt dat het vitamine C-bruis is, maar ik weet beter.

Verder heeft een zieke Puck knallende hoofdpijn.
Mijn voorspellende gaven zijn werkelijk verbluffend; mijn keelpijn is namelijk totaal weg, en ervoor in de plaats is een strakke band om mijn hele hoofd gekomen. Eindelijk snap ik wat mensen toch met die strakke band bedoelen!
Je moet kwaad met kwaad bestrijden, dus ik heb de halve dag oude cassettebandjes beluisterd. Uit 1993; allen compilaties van wat ik toen echt geweldige muziek vond. Een lijst vind u hier; de links voeren naar songteksten. Op zoek naar geschikte sites kwam ik overigens verdacht veel pagina's-met-midi tegen; wat op zichzelf al voldoende zegt..

Tenslotte zorgt een zieke Puck ervoor zo laat mogelijk te gaan slapen. Liefst ver na drieën, om om halfnegen weer op te staan. Het is immers een bekend feit dat slaaptekort psychoses kan uitlokken. Nou kan ik wel wat hebben, maar al die jonge, onbezonnen bacillen in mijn lijf draaien natuurlijk bij het minste geringste door, en hebben het dan zo druk met hun eigen problemen dat ze vergeten mij het leven zuur te maken.

En nu moet de nog altijd zieke, maar zich desondanks zeer monter voelende Puck als een speer weg. Reeds 3 minuten te laat voor een afspraak die nauw komt.
Dus: au revoir, mes amis!