vrijdag 23 augustus 2002 - 22:15

Je moet natuurlijk wel de goede titel gebruiken!
http://www.krammer.nl/arrangementen/pdf/..
henk (URL) - 23 augustus 2002 - 23:35

Dat vermoedde ik al, maar ik wist het niet zeker.
Dank!
Puck - 24 augustus 2002 - 00:29

...met grappige toevoeging "met droge humor gezongen"... ;-)
Eric (URL) - 24 augustus 2002 - 00:36

Afschuwelijk. De afgelopen maanden kreeg ik steeds weer dit lied in m'n hoofd. & Ik kreeg 't er niet uitgeramd. Zogauw m'n collega 't over z'n duitse vriendin had, ging ik, nadat ik me haar naam weer herinnerd had, als vanzelf 'tante Constance & tante..' (etc...) zingen.
De relatie is inmiddels over. Maar nu herinner jij me er weer aan.
(overigens vind ik drs P fantastisch)
Ton (URL) - 24 augustus 2002 - 01:08

DE HELDERZIENDE
Drs. P

Zij was geboren in Den Helder
Zij was fatsoenlijk, net en kuis
En van de vliering tot de kelder
Was alles helder bij haar thuis
Zij had twee helderblauwe ogen
Zij lachte met een heldere lach
En hield ook heldere betogen
Geen wonder dat ze helder zag

Ik zie, ik zie wat gij niet ziet
Ik zie wat ligt in uw verschiet
Een erfenis, een donkere man
Ik weet er alles van

Zij had als knappe helderziende
Een uitgebreide klantenkring
Van danseres tot bankbediende
Van sloof tot roeivereniging
En zij voorspelde naar believen
Haar voorgespelde was altijd prijs
Voor postbestellers zag ze brieven
Voor zeelui zag ze meest een reis

Ik zie, ik zie wat gij niet ziet
Ik zie wat ligt in uw verschiet
Een erfenis, een donkere man
Ik weet er alles van

Zij wist waarvoor zij zich moest wachten
Het water zou haar nootlot zijn
Dus meed ze meren, zee en grachten
En bad de brandweer en de Rijn
En desondanks het zal u spijten
Verraste eenmaal haar de dood
Doordat zij haastig moest ontbijten
En stikte in een waterbrood

Ik zie, ik zie wat gij niet ziet
Ik zie wat ligt in uw verschiet
Een erfenis, een donkere man
Ik weet er alles van

Zij zag, zij zag wat niemand zag
Maar ach, voor haar kwam toch een dag
Dat zij het niet precies kon zien
Heeft u dat ook misschien?
Yves - 28 augustus 2002 - 22:31

CAFÉ CHANTANT
Drs. P

Waar honderden sigaren
De atmosfeer bezwaren
Waar obers bij de pinken
De rekenkunst verminken
Waar dartele komieken
Hun kletsverhaal fabrieken
En waar een nette vrouw
Zich nooit vertonen zou

In het Café Chantant, Café Chantant,
Daar krijgt u bij uw wijntje
Een treintje en refreintje
In het Café Chantant, Café Chantant,
Daar heeft men voor een prik
Den helen avond schik

Waar dames die zich verven
De jongelui verderven
Ofwel met blote kuiten
Onkiese liedjes uiten
Waarbij ze vlijtig spieden
Naar welgestelde lieden
Terwijl het huisorkest
Uw trommelvlies verpest

In het Café Chantant, Café Chantant,
Daar geven vrouwen graag lucht
Aan wuftheid en behaagzucht
In het Café Chantant, Café Chantant,
Is iedereen verzot
Op kunst en zingenot

Waar hoogbejaarde grappen
De aandacht doen verslappen
Doch benen hoog geheven
De aandacht doen herleven
Waar poezele contouren
Het kennersoog ontroeren
Waar het geweten zwijgt
En waar de bloeddruk stijgt

In het Café Chantant, Café Chantant,
Waar vrouwelijke schoonheid
Tot mannelijk vertoon leidt
In het Café Chantant, Café Chantant,
Vergeet men menigmaal
Het nut van de moraal
Yves - 28 augustus 2002 - 22:33

SCHEEPVAARTBERICHTEN
Drs. P

Een ruige westenwind laveerde langs de haven
De zondagmorgenstraat was leeg en lusteloos
De schepen leken meer op stalen massagraven
Dan op de fraaie platen in de reisbureaus

Cafébezoekers zaten achter grote bellen
In half ontwaakte huizen schreeuwden radio’s
Op de etages van lichtzinnige hotellen
Weerklonk nog hier en daar het gepiep van lits-jumeaux

Terwijl de buurt zich lekker warm had opgesloten
Stond op de keien buiten een verdwaalde roos
Ze keek haar ogen uit op al die grote boten
Ze had die nooit gezien en vond ze grandioos

Waar zij vandaan kwam waren helemaal geen schepen
En al het water was onzichtbaar door het kroos
En mannen die haar diepe hunkering begrepen
Die waren even dun gezaaid als farao’s

In een lokaal met vierendertig kinderzieltjes
Bleek zij als onderwijzeres zo hopeloos
Dat op een dag zij haar leerplichtige schlemieltjes
Abrupt verliet en met een bus de vrijheid koos

De ware schuld aan die kwaadwillige verdwijning
Lag bij de sterk vergeelde dichter Willem Kloos
De zee, de zee klotst voort in eindeloze deining”
De deining van dat metrum vond ze eindeloos

Ze zag zichzelf in een uitbundig zonnegloren
Met wind omspeelde haren aan de reling staan
Het schip voor statig langs de Azoren
En vele golven golven op de oceaan

Ze werd omstuwd door hooggeplaatste schepelingen
En ook door knappe of beroemde passagiers
Maar zij gedroeg zich heel gewoon in deze kringen
Ze hief haar glas op en dan zei ze lachend: Cheers!”

Maar ’s nachts als honderdduizend sterren naar haar keken
En als de adem van de tropen haar omgaf
Dan kon haar hart van zoete weemoed bijna breken
En ze verlangde naar een eerlijk zeemansgraf

Een ruige westenwind laveerde langs de haven
En langs de wallenkant laveerde een matroos
Terwijl zij zich aan haar visioenen stond te laven
Kwam hij eraan gekoerst, verhit en laveloos

Ze voelde plots twee handen in haar lichaam happen
Ze hoorde domper zeggen: Ga je lekker, doos?”
En toen ze in paniek naar hem begon te trappen
Was hij verbaasd en ook meteen geweldig boos

Men kan van alles in een haven rond zien drijven
Een halve plank, een krant, een pet, een lege doos
En andere dingen, hier niet nader te omschrijven
En nu en dan het lichaam van een meisje loos
Yves - 28 augustus 2002 - 22:36

ONZE NICHT IN DEN HAAG
Drs. P

Onze nicht in Den Haag eet graag pasteitjes
Doch haar echtgenoot Jan houdt van runderlap
Onze nicht eet dus vaak met smaak pasteitjes
En daarom is hij heel erg veel op stap

Ook al komt een huwelijk tot stand
Dan nog moet men niet te veel verwachten
Want de tegenstelling der geslachten
Lokt het echtpaar dikwijls uit de hand

Onze nicht in Den Haag hoort graag Stravinski
Niettemin houdt haar man meer van runderlap
Draait zij laat in de nacht met pracht Stravinski
Wel dan roert hij zijn tong in dronkenschap

De constructie van zo’n tongpapil
Kan harpijen maken van harpisten
Over smaak valt niet te redetwisten
Maar toch zeker over het verschil

Onze nicht in Den Haag werkt graag met vetkrijt
Jan is niet zo’n estheet hij eet runderlap
Maar zijn runderlap rook laatst ook naar vetkrijt
En daarom gaf hij haar zowaar een klap

Bij verschil in stand, geloof of ras
Kan men wrijvingspunten wel vermijden
Maar het smaakverschil is vaak voor beiden
Een fatale adder onder het gras

Dat zij hem nooit verliet mag niet verbazen
Want zij alle twee zijn zeer fijn katholiek
En zij moet haar partij dus blijven blazen
Maar het wordt met dat al geen bal muziek
Yves - 28 augustus 2002 - 22:37

HET HART EENER DEERNE
Drs. P

Zij was als kind naar Amsterdam gekomen
Betooverd door de steedsche pronk en pracht
Zij was als kamermeisje aangenomen
In zekere wooning aan de Keizersgracht
Des avonds mocht zij gaarne uren dwalen
Door drukke straten met hun grillen schijn
En in haar onschuld dacht zij menig’ malen
Wat is het heerlijk in de stad te zijn

Want temidden van de zonde
Bleef haar hart oprecht en rein
En in zulk een blijde stonde
Kon zij niet kwaaddenkend zijn

De zoon des huizes was student te Leiden
Na enkele maanden zag zij hem voor het eerst
Zij was aanvallig, proper en bescheiden
Hij was een losbol, wild en onbeheerscht
Hij vond haar eenvoud geenszins te versmaden
En had aldra het argeloos wicht onteerd
Toen de gevolgen aan het daglicht traden
Werd zij meedoogenloos van huis geweerd

Maar ondanks haar groote zonde
Bleef haar hart oprecht en rein
In die smartelijke stonde
Kon zij niet haatdragend zijn.

Zij dwaalde weer door nachtelijke straten
Doch zonder lichten thans of rijken tooi
Het pad der deugd had zij voorgoed verlaten
Zij was verworden tot een lichtekooi
Eens kwam bij haar een man met doffe oogen
Verteerd door drank en liederlijken lust
Het was de student door wien zij was bedrogen
Zij heeft geweend en hem in slaap gekust

Toen zij leefde van de zonde
Bleef haar hart oprecht en rein
En zelfs op haar veile sponde
Kon zij niet hartvochtig zijn

Ook al brandde haar de wonde
Van verderf en zielepijn
Voor de oorzaak harer zonde
Kon zij slechts vol deernis zijn
Yves - 28 augustus 2002 - 22:42

????
Dave - 28 augustus 2002 - 22:46

OEFENING
Drs. P

Ja, ze hebben wel de mond vol van het Watergateschandaal
Maar de banken zijn nog steeds in handen van het kapitaal
En ze leiden aan belharzia of zoiets in Bangladesh
En ikzelf woon in een volksbuurt en daar hebben ze geen crèche
Onze spelling blijft maar altijd ouderwets en elitair
En wie denkt er aan de ondervoeding van de Rode Khmer
En alsof er niet genoeg ellende is vandaag de dag
Moest ik ook nog meedoen aan de operatie Donderslag

En als je op wilt treden
Tegen het systeem
Dan krijg je moeilijkheden
Dat is het probleem

Ik was bezig met de actie onbegaafden voor Vietnam”
Toen die oproep van de militaire kaste binnenkwam
En daar zat ik met mijn plannen en mijn stencils, enzovoort
Want de NATO had me nodig voor een cursus massamoord
Die bestond dan uit het oversteken van een soort rivier
Net als al mijn medeslaven moest ik eerst naar de foerier
En ik werd in zo’n fascistoïde uniform verpakt
En ik kreeg bewapening waarnaar een tupamaro snakt

Maar als je op wilt treden
Tegen het systeem
Dan krijg je moeilijkheden
Dat is het probleem

Nou, we zaten in zo’n bootje en dat kostte een bedrag
Waar een Turkse vijgenplukker achttien jaar voor zwoegen mag
Er was een complete arts voor als er soms een man verzoop
Weet u dat ze in Bhutan al blij zijn met een kussensloop
En ze hadden de modernste elektronische techniek
Maar de riolering is heel primitief in Mozambique
Toen dan ook de commandant zei dat het prachtig was gegaan
Had ik best iets willen roepen, maar ik heb het niet gedaan

Want als je op wilt treden
Tegen het systeem
Dan krijg je moeilijkheden
Dat is het probleem
Yves - 29 september 2002 - 00:15

SNOOKER
Drs. P

Er wordt een snookerkampioenschap uitgezonden
En dat is dagelijks te zien op BBC
Dit is een radio, tv-bedrijf in Londen
En snooker brengt, ik zeg het nu maar onomwonden
Mechanica, tezamen met planimetrie
Het resultaat is visuele poëzie

Dit spel voltrekt zich op een groot rechthoekig laken
En daaromheen zijn randen, net als bij biljart
En met biljart heeft dit systeem dan ook te maken
Want met de stootbal tracht men nog een bal te raken
Pas echter op dat u de sporten niet verwart
Want snooker spelen is toch wel een kunst apart

De spelers zijn twee kampioenschapkandidaten
Er is ook altijd een arbiter op de been
En wat ik voorts vooral niet onvermeld mag laten
In alle hoeken van het laken zitten gaten
Op elke lange zijde middenin nog een
En het publiek zit om de hele handel heen

U zult een driehoek zien van vijftien rode ballen
En verder zes onrode, ieder op zijn plek
Dit zijn misschien geen indrukwekkende getallen
Maar al die ballen moeten straks in gaten vallen
Ik deel het nu maar even in kort bestek
En hoop dat ik hiermee uw interesse wek

De eerste bal die men moet raken is een rode
Verdwijnt hij in een gat, dan noemt men hem gepot
Vervolgens heeft men zo’n speciale bal van node
Als die gepot is weer een rode eist de code
En als het potten eens mislukt is dat rot
Daar dan de andere aan de beurt is voor een shot

De zes speciale ballen tellen twee tot zeven
De rode geven daarentegen slechts een punt
Ik kan ook verder heel wat informatie geven
Maar acht of tien coupletten lijkt me overdrijven
Kijk zelf maar als u BBC ontvangen kunt
En u zichzelf nu eens een boeiend schouwspel gunt
Yves - 29 september 2002 - 00:15

RIPSPIQUÉ
Drs. P

Uren en urenlang zit ik gebogen
Over mijn rondhouten schrijfkabinet
Urenlang staar ik met brandende ogen
Naar een vergeeld jongedameportret
Rondom mij heen ligt de wereld in ruste
Maanlicht vermengt zich met geur van jasmijn
Zo was de nacht dat voor ’t eerst ik haar kuste
Nimmer zal ik zo gelukkig meer zijn

Zij was gekleed in ripspiqué
In ripspiqué, in ripspiqué
In een japon van ripspiqué
Van bronsgroen ripspiqué

Waar is die hemelse zomer gebleven
Die mij met Elza tezaam heeft gebracht
Steeds weer en steeds weer zolang ik mag leven
Welt uit mijn boezem die bittere klacht
Kon er op aarde een liefde ooit bloeien
Tederder dan tussen Elza en mij
Kon nog iets anders mij lokken, mij boeien
Dan het verpozen met haar aan mijn zij

Zij ging gekleed in ripspiqué
In ripspiqué, in ripspiqué
In een japon van ripspiqué
Van bronsgroen ripspiqué

Toen zonk ik weg in de draaikolk der zinnen
Werd onze reine verknochtheid besmet
Want ik ging Elza te heftig beminnen
Tijdens die nacht van het eerste couplet
Toen zij de bovenste knoop wilde springen
Stiet zij mijn eerloze hand van zich af
Dat was het eind van mijn lusthandelingen
Die zij mij nimmer, ach nimmer, vergaf

Zij bleef gekleed in ripspiqué
In ripspiqué, in ripspiqué
In een japon van ripspiqué
Van bronsgroen ripspiqué
Yves - 29 september 2002 - 00:16

AUBERGINE
Drs. P

De aanblik van La Belle Philippine
Was een der topattracties van de stad
Zij was een twintigjarige blondine
Elle est très fine, elle est divine
Zowel de koopvaardij als de marine
Alsook de brandweerlieden zeiden dat

Het was opwekkender dan cocaïne
Als Philippine voor het venster zat
Gekleed in allerfijnste crêpe de Chine
Of mousseline of levantine
Gelijk een pronkjuweel in een vitrine
Gelijk een jonge prijsbekroonde kat

Zij was een hooggemaakte féminine
De mannen die haar zagen gingen plat
Zij begeerden haar als concubine
Maar Philippine had discipline
Was ongenaakbaar als een capucine
Of als een dichtgevroren sleutelgat

Een oude rijkaard in een limousine
Kwam echter zeer strategisch op haar pad
Hij toonde haar een mooie aubergine
Een aubergine! Een aubergine!
Hij mocht naar binnen voor een aubergine
Een aubergine, die ze daarna at
Yves - 29 september 2002 - 00:17

AVONTUUR
Drs. P

Ik jammer en ik sidder
Nu mij te binnen schiet
Hoe indertijd een ridder
Zijn veilig slot verliet
Waarschijnlijk kent u dit verhaal nog niet

Hij had een prettig leven
Maar zag als zijn taak
Om tussendoor nog even
Te jagen op een draak
Een veel beoefend ridderlijk vermaak

De meeste draken waren
Inmiddels omgebracht
En om ’t milieu te sparen
Was daar iets op bedacht
De ridder wist dit niet en ging op jacht

Met saâmgeklemde kaken
Bereikte hij alras
Het woongebied der draken
En toen vernam hij pas
Dat dit nu een beschermde diersoort was

Die smart viel nog te dragen
Maar ’t is een droeve zaak
Dat hij die niet mocht jagen
Ten prooi viel aan de wraak
Van een perverse ouderloze draak

Al ben ik niet zo’n drammer
Dit doet mij veel verdriet
Ik sidder en ik jammer
Want ik bedenk subiet
Hoe ’t komt dat men zo weinig ridders ziet
Yves - 29 september 2002 - 00:18

GRAND PRIX
Drs. P

Wat dacht je van dit plekje? Dit plekje lijkt me fijn.
Jawel, dit plekje zal het meest geschikte plekje zijn.
Hier zit je in de schaduw en lekker uit de wind.
Zeg, stil eens even. Luister! Ik geloof dat het begint.

Vroem! Vroem! Vroem! Vroem!
Voor de prijzen en de roem.
Stuur! Stuur! Stuur!
Anders sla je een figuur.
Schakel! Schakel! Schakel! Schakel!
Elke keer weer een mirakel!
Snel! Snel! Snel!
Haal je ’t niet of haal je ’t wel?

Ik wou nog wel een broodje met ham of cervelaat.
De ham is op! O, kijk! Da’s nummer veertien die daar gaat!
En deze? Ligt ie achter? Of juist een ronde voor?
Wat is dat reuzespannend! En het gaat maar altijd door.

Gier! Gier! Gier! Gier!
Wat een rotwind staat er hier.
Draai! Draai! Draai!
Let maar niet op het lawaai.
Verder! Verder! Verder! Verder!
Want de Here is mijn herder.
Scheur! Scheur! Scheur!
Gaat de kranige chauffeur.

Hé, kijk nou toch eens even. Da’s net als in ’t begin.
Daar heb je nummer elf en vlak daarachter nummer twin
O, kijk daar nou dan toch eens even. Dat is weer nummer vijf.
Wat is dat reuzespannend! Wat een heerlijk tijdverdrijf.

Krak! Krak! Krak! Krak!
Jezus, mijn versnellingsbak!
Flits! Flits! Flits!
Even stoppen bij de pits.
Wachten! Wachten! Wachten! Wachten!
En het personeel maar jachten.
Vlug! Vlug! Vlug!
Dan weer in de baan terug.

Zeg, wil je soms een appel? Ja, graag. En ook een mes.
Die schillen zijn bespoten, dus Daar heb je nummer zes!
En dat is nummer achttien. Ligt deze nou aan kop?
Wat is dat reuzespannend! En het houdt nog lang niet op.

Zoef! Zoef! Zoef! Zoef!
Daar passeert hij mij, die boef.
Rond! Rond! Rond!
Als ik maar een gaatje vond.
Jakker! Jakker! Jakker! Jakker!
In ’t publiek, die arme stakker.
Slik! Slik! Slik!
Toch maar liever hij dan ik.

Wat vind ik in m’n oorschelp. Verdomme, ’t is een mier.
Toe! Let nou even op de race. Daar heb je nummer vier.
Oei! Oei! Die nummer negen vloog bij uit de baan.
Wat is dat reuzespannend! En er komt geen einde aan.

Jaag! Jaag! Jaag! Jaag!
Met je hersens in je maag.
Voort! Voort! Voort!
Reed de koning door de poort.
Listig! Listig! Listig! Listig!
Neem die bocht niet al te kwistig.
Hort! Hort! Hort!
Voor de mooie autosport.

Totdat er iemand aan de finish met een krans omlauwerd wordt.
Het was weer reuzespannend, maar het duurde veel te kort.
Yves - 29 september 2002 - 00:19

HERDERSLIED

Drs. P

Ziehier een lieflijke vertelling
Omtrent een herder en een fluit
Wij zien de herder op een helling
Daar laat hij al zijn schaapjes uit
Ze grazen nu eens naar beneden
En dan weer grazen zij omhoog
Maar overal zijn zij tevreden
Dit was deel een van mijn betoog

Het wordt vervelend,” zegt de herder
Ik denk eens dat ik verder trek”
Helaas daar is een wegversperder
Een huizenhoog metalen hek
De herder zegt: we moeten stoppen”
De schaapjes stoppen allemaal
En blaten droevig met hun koppen
Maar ik ga door met mijn verhaal

En wat doet nu de slimme herder
Wat hij moet doen bedenkt hij vlug
Hij zegt: we kunnen hier niet verder
En daarom gaan we maar terug”
En om de schaapjes op te fleuren
Blaast hij een wijsje op zijn fluit
Dat hoort u binnenkort gebeuren
Want deze fabel is nu uit
Yves - 29 september 2002 - 00:20

HET LAND IS MOE
Drs. P

Het land is moe
De hemel grijs
De wind is koud
Zo koud als ijs
Mijn jas is dun
De kleur is vaal
De weg is lang
De boom is kaal
Mijn rug is krom
En macht is recht
De lucht is vuil
Het brood is slecht
De vloer is rot
Het dak is lek
De ruit is stuk
Het kind is gek

Lalalala
Lalalala
Lalalala
Et cetera

De muur is klam
Het licht is zwak
De hond is vals
De stoel is wrak
Het geld is krap
Het brood is slecht
Of had ik dat
Al eens gezegd?
Het oog is dof
Het bloed is rood
Het haar is grijs
Het paard is dood
Het vlees is taai
Het werk is zwaar
Het bier is duur
Het lied is klaar
Yves - 29 september 2002 - 00:21

KOKOSNOOT
Drs. P

Er was een tijd geleden een verdwaalde hugenoot
Die door een Hawaïaans gezin aan tafel was genood
En kennismaakte met exotisch fruit
Zo proefde hij een wonderlijke weelderige noot
Waarvan hij even opkeek maar weldegelijk genoot
Wat is dit toch voor voedsel vroeg hij aan een disgenoot
En deze legde het welwillend uit

Dit is een kokosnoot, let wel een kokosnoot
Die niet zolang geleden aan een kokospalm ontsproot
Het is mij niet bekend wie deze palm hier had gepoot
Maar hoe dan ook om kort te gaan dit is een kokosnoot

De disgenoot vervolgde in zijn sappig dialect
De kokospalm is mooi, dat ziet de vreemdeling direct
En zegenrijk op allerlei gebied
Zo is er kokosolie die ons zeer tot voordeel strekt
De lege doppen doen het prachtig als geluidseffect
En menig stukje vloer is met een kokosmat bedekt
Let voorts eens op de vrucht die u hier ziet

Het is een kokosnoot, de naam is kokosnoot
We eten deze liever dan een spiegelei met brood
Piet Hein zijn naam is klein maar hij won wel de zilvervloot
En alles loopt op klompen en dit is een kokosnoot

Zo kreeg de hugenoot een zeer gedegen onderricht
Want Hawaïaanse disgenoten zien het als hun plicht
Te zorgen dat de gast zich niet verveeld
De spreker had een bovenaardse gloed op het gezicht
En was gezegend met een onverslijtbaar kaakgewricht
De tijd verstreek en reeds verscheen een schuchter morgenlicht
Terwijl nog eens exact werd meegedeeld

Dit is een kokosnoot, een echte kokosnoot
En andere berichten zijn van alle grond ontbloot
Het kapje van Roodkapje had een kleur en die was rood
Dat zult u wel beamen, maar dit is een kokosnoot

Dit is een kokosnoot, ja heus een kokosnoot
We kennen ook de apennoot, maar die is minder groot
En Jantje wou gaan plukken schoon zijn vader het hem verbood
Het is leuk om dat te weten maar dit is een kokosnoot

Dit is een kokosnoot, voorwaar een kokosnoot
Ik zeg dit voor het geval dat u de naam wellicht ontschoot
Een mens is maar een mens, het peerd van Ome Loeks is dood
En dat gaat naar Den Bosch toe en dit is een kokosnoot

Dit is een kokosnoot, ziehier een kokosnoot
Kom neemt u maar gerust weer eens een stukje kokosnoot
En als u deze op hebt krijgt u nog een kokosnoot
Intussen zal ik u vertellen van de kokosnoot
Yves - 29 september 2002 - 00:22

ROMANTIEK
Drs. P

Ik ga u van een vreemdeling vertellen
Hij woonde ver van Gent en Amersfoort
En hield zich met een aantal metgezellen
In leven met behulp van roof en moord

Herhaaldelijk weerklonk het droeve woord
In het land van Garibaldi en Mazzini
Alweer werd mensenvlees pardoes doorboord
Door toedoen van Rinaldo Rinaldini

Dit nummer zal uw polsslag wel versnellen
Want zelden bracht de tijd zo’n monster voort
De kreten die u naar de lippen wellen
Zijn ongetwijfeld enig in hun soort

Ook landgenoten waren zeer verstoord
En mamma’s hijgden angstig tot bambini
Alweer werd mensenvlees pardoes doorboord
Door toedoen van Rinaldo Rinaldini

Al zijn er geen nauwkeurige tabellen
Ons mansgeslachtsverkeer was ongehoord
En menig meisje wist hij te ontpellen
In een of ander welgelegen oord

En ook al ging ze niet zo erg akkoord
Wij plaatsen hier discreet een interlinie

Door toedoen van Rinaldo Rinaldini

Prins Patser die oneerlijk punten scoort
Ligt thans juist gunstig in de volksopinie
Zijn wij wat dat betreft misschien ontspoord
Door toedoen van Rinaldo Rinaldini
Yves - 29 september 2002 - 00:23

RIPSPIQUÉ
Drs. P

Uren en urenlang zit ik gebogen
Over mijn rondhouten schrijfkabinet
Urenlang staar ik met brandende ogen
Naar een vergeeld jongedameportret
Rondom mij heen ligt de wereld in ruste
Maanlicht vermengt zich met geur van jasmijn
Zo was de nacht dat voor ’t eerst ik haar kuste
Nimmer zal ik zo gelukkig meer zijn

Zij was gekleed in ripspiqué
In ripspiqué, in ripspiqué
In een japon van ripspiqué
Van bronsgroen ripspiqué

Waar is die hemelse zomer gebleven
Die mij met Elza tezaam heeft gebracht
Steeds weer en steeds weer zolang ik mag leven
Welt uit mijn boezem die bittere klacht
Kon er op aarde een liefde ooit bloeien
Tederder dan tussen Elza en mij
Kon nog iets anders mij lokken, mij boeien
Dan het verpozen met haar aan mijn zij

Zij ging gekleed in ripspiqué
In ripspiqué, in ripspiqué
In een japon van ripspiqué
Van bronsgroen ripspiqué

Toen zonk ik weg in de draaikolk der zinnen
Werd onze reine verknochtheid besmet
Want ik ging Elza te heftig beminnen
Tijdens die nacht van het eerste couplet
Toen zij de bovenste knoop wilde springen
Stiet zij mijn eerloze hand van zich af
Dat was het eind van mijn lusthandelingen
Die zij mij nimmer, ach nimmer, vergaf

Zij bleef gekleed in ripspiqué
In ripspiqué, in ripspiqué
In een japon van ripspiqué
Van bronsgroen ripspiqué
Yves - 29 september 2002 - 00:24

SPEELGOEDMANNETJE
Drs. P

Toen Karel Smit zijn hondje uitliet was het kwart voor tien
’t Was donker en het regende, er was geen mens te zien
Ja, toch, er stond een mannetje dat iets onwennigs had
Dus Karel vroeg: wat zoekt u? Bent u vreemd hier in de stad?”

Ik ben een speelgoedmannetje,” zei het mannetje met een speelgoedstem
Ik ben een speelgoedmannetje,” zei het mannetje tegen hem

De zaak was gauw vergeten, maar wat later in de week
Zag hij een mannetje dat op het eerste leek
Het plukte tal van bloemen uit een openbaar plantsoen
Hij sprak het aan en zei: Meneer, dat kunt u toch niet doen!”

Ik ben een speelgoedmannetje,” zei het mannetje met een speelgoedlach
Ik ben een speelgoedmannetje en een speelgoedmannetje mag”

Die ochtend werd hij wakker van spektakel in zijn tuin
Daar sloeg zo’n zelfde mannetje het meubilair aan puin
Hij trok direct zijn broek aan, liep erheen en schreeuwde: Zeg!
Wat denk je wel? Wat doe je hier? Houd op! Vooruit! Ga weg!”

Ik ben een speelgoedmannetje,” zei het mannetje in het morgenrood
Ik ben een speelgoedmannetje” en toen kneep Karel dood

Er is hier veel veranderd sinds dat pijnlijke geval
Men ziet nu deze mannetjes altijd en overal
En elke keer als zij iets doen wat helemaal niet mag
Dan zeggen ze kalmerend met een speelgoedoogslag

Wij zijn maar speelgoedmannetjes, speelgoedmannetjes, en meer niet helaas,
Gewoon maar speelgoedmannetjes en wij nu hier de baas.”
Yves - 29 september 2002 - 00:25

TREINEN
Drs. P

Ze moeten overal precies op tijd verschijnen
Ze staan gehoorzaam even stil in elk station
Ze houden rekening met regels en met seinen
Ze volgen blindelings de voorgeschreven lijnen
Ze zouden gaarne salueren als het kon

Ze kennen alle vreemde landen en hun talen
Ze kennen alle vreemde mensen bovendien
En als je luistert hoor je wondere verhalen
Van romantiek en van mysteries en schandalen
Ze hebben alles wat gebeuren kan gezien

Je hoort hun verre stemmen uit het duister komen
Je ziet ze ook wel over viaducten gaan
Je kijkt ze na en voelt je even meegenomen
Ze zijn beladen met onuitgesproken dromen
En met de zorgen van het alledaags bestaan

Je ziet komen en je ziet ze weer verdwijnen
Zo onvermoeibaar en onmisbaar als de zon
De aarde wentelt en de Heer behoedt de Zijnen
Hij waakt ook de geringste Zijner treinen
Althans toch zeker wel de eersteklaswagon
Yves - 29 september 2002 - 00:26

Hijg...
Hippo () (URL) - 29 september 2002 - 19:24

KLACHTEN
Drs. P

Al ben ik nog gezond van lijf en leden
De wanhoop grijpt me dikwijls naar de keel
Want al die nieuwe ongerechtigheden
Beletten mij ontspannen op te treden
Ik ben gedeprimeerd en moegestreden
En kom maar zelden meer uit mijn kasteel

Eertijds kon ik op privacy vertrouwen
Maar ach! Daar spot men tegenwoordig mee
De roddelpers bemoeit zich met mijn vrouwen
Toeristen komen mijn adres aanschouwen
Men dreigt hier in de buurt hotels te bouwen
En in het dorp is al een VVV

Het aanzien van de adel is gezonken
Mijn wapenschild is luisterrijk en gaaf
Maar maakt geen indruk meer, het slaat geen vonken
Er wordt maar vluchtig aandacht aan geschonken
En ook is mijn charisma sterk geslonken
Men ziet mij als een rare oude graaf

Ze zijn reputatie aan het slopen
In publicaties en in cinema
Ik ben zo’n instituut eens ingelopen
En toen na een kwartier weer afgedropen
De onzin die ze over mij verkopen
Komt alles wat ik heb aan eer te na

Het ergste heb ik nog met iets anders ruzie
En dat is de ontaarding van het bloed
Voorheen kon ik bij Greuss, Yvonne of Suzy
Genieten van een scheutige transfusie
Nu vrees ik elke keer voor desillusie
Dat virus ondermijnt mijn levensmoed
Yves - 16 oktober 2002 - 19:12

UITROEPTEKEN
Drs. P

Dit is belangrijk, ja, dit mag hier niet ontbreken
Dit is de topper van de interpunctieles
Precies! Jazeker! Ik bedoel het uitroepteken
Dat moet je hebben, anders heb je geen succes
Dit is nu echt iets waar je iets van op kunt steken
Dat is onmisbaar in de Nederlandse taal
En daarom is het heel gepast en goed bekeken
Dat ik het uitroepteken eens naar voren haal

Bij schrik, verbijstering of enthousiasme
Bij brandalarm, gelach of felle haat
Bij aanvalskreet of uiting van orgasme
Geheid dat er een uitroepteken staat
Bij evangelisatie en negotie
Kan men er niet met goed fatsoen omheen
Kortom, bij stemverheffing en emotie
Is deze indicatie algemeen

Ontaarde booswicht! Leve die Chinezen!
Te gek! Hojo! Laat schallen nu de luit!
Hé! Prijs verlaagd! De Here zij geprezen!
Haha, haha! Freekick! Daar komt de bruid!
Wat zou, lijkt u, het toch stomvervelend wezen
Als al die drukte niet werd aangeduid
Laat ons verheugd het uitroepteken lezen
Hoera! Hoezee! Hoe prachtig! Hoe luid!
Cha-cha-cha!
Yves - 16 oktober 2002 - 19:14

EEN FIJNE DAG
Drs. P

De achtste mei jongstleden maakten wij een mooie tocht
Die reuzeleuk verlopen is en die er wezen mocht
De hele calculatie ging die dag al vroeg op pad
Behalve juffrouw Aalders, die een keelaandoening had
We waren dus met vierendertig mensen welgeteld
Er was voor de gelegenheid een mooie bus besteld
We waren mooi op tijd en we vertrokken dan ook stipt
Nadat de fotograaf ons eerst nog even had geknipt
De weergoden waren ons ogenschijnlijk goedgezind
Een stralende hemel en niet zo erg veel wind
Nog voor we het weten hebben we een flink stuk afgelegd
En komen we aldus in een natuurgebied terecht
De reis wordt bij de waterval een ogenblik gestaakt
En hier een mooie foto door de fotograaf gemaakt
Wat is dat alles vredig in die prachtige natuur
En even later koffie in een echt antieke schuur
En stappen wij daarna met frisse moed en zeer gesterkt
Weer in, want er moet dan nog heel wat worden afgewerkt
Een kostelijk voorval had zich daarvoor nog voorgedaan
Toen juffrouw De Wit haast haar tas had laten staan
En dan komt de verrassing die voor ons in petto zat
We mogen allen even lopen langs het heksenpad
Het is toch maar wat eng en daarom gaan we dan ook vlug
Nadat een foto was genomen naar De Hoge Brug
Dat is een prachtig restaurant en hier wordt uitgestapt
En vol van onze avonturen gretig toegehapt
En worden aan de lunch vereeuwigd door de fotograaf
En spoedig weer op weg naar het beroemde
Maar wacht, daar is iets aan de hand!
De oude juffrouw Van der Bult is wagenziek
Toe waarschuw de chauffeur nou
En zeg hem dat hij stoppen moet
Een dame is niet goed
Hè, wat vervelend dat gezeur nou
Wie heeft hier soms een oude krant
Mag ik hem hebben want de toestand is kritiek
Kan er geen raampje open
Dat komt van al die bessenvla
Hè, toe mijnheer, nou ja
’t Is jammer dat het zo moest lopen
De bus staat nu tenminste stil
Als jij nou even helpen wil
En zonder acht te slaan op het gekokhals en gekerm
Legt men de oude juffrouw Van der Bult voorzichtig in de berm
Dan hebben de heren hun plaatsje alweer opgezocht
En fluks gaat het verder op onze mooie tocht
We strijken op een hoge heuvel neer op een terras
Yves - 16 oktober 2002 - 19:15

VERVELEND NUMMER
Drs. P

Dit wordt een vervelend nummer
Het rijmt vooral op ‘-iek’
Zoals in encycliek, molenwiek, republiek
Ook de jonge Hilversummer
En de oude excentriek
Die zullen zich vervelen
Dat mag ik niet verhelen
Al zijn bepaalde delen
Toch wel uniek

Een veldheer te paard
En tienduizend man troepen
In vliegende vaart
Dat is epiek

Storm teistert het dek
Het volk vlucht in de sloepen
De sloepen zijn lek
Dat is tragiek

Een, twee, drie, vier
Al schijnt u hier
Weinig plezier
Aan te beleven
Toe
Roep nu boe
Zulk een gedoe
Is overdreven

Een man in de gracht
Een vreemd korrelend roepen
En iedereen lacht
Dat is ludiek

Een man en een vrouw
Die elkander beminnen
Nou, ik blijf jou trouw
Dat is romantiek

Een uitslaande brand
Een buurman snelt naar binnen
Met een emmer zand
Dat is heroïek

Raldaldaldee
Wat een metier
Leef nu toch mee
Met deze zanger
O
Roep eens bravo
Mensen, want zo
Gaat het niet langer

Hoe kwam ik zo gek
Om hier aan te beginnen
Het toont een gebrek
Aan goede lyriek
Yves - 16 oktober 2002 - 19:16

HARTEN

De visser voer binnen met veel kabeljauw
Zij stond op de kade, zij was een juffrouw
De zeemeeuwen zongen, de hemel was blauw
Zij gingen terstond met zijn beiden op sjouw

Twee harten tezamen, twee harten bijeen
Zij kloppen voortaan voor elkander alleen
Twee minnende harten, zo innig en trouw
Zij kloppen en zeggen: ik houd slechts van jou

De bruidsfoto staat in een lijst op de schouw
De goudvis kijkt goedig, de kat zegt miauw
Een spelletje halma, een kopje cacao
Wie is er die zich niet verkneukelen zou?

Twee harten tezamen, twee harten bijeen
Zij kloppen gestaag voor elkander alleen
Twee minnende harten, zo innig en trouw
Zij kloppen voortdurend: ik houd slechts van jou

Toen kwam er in deze twee-eenheid een knauw
Hij schraapte zijn keel en hij glimlachte flauw
Waarna hij verklaarde: ik houd slechts van jou
Maar dat geldt nu ook voor die andere vrouw

Drie harten tezamen, drie harten bijeen
Zij kloppen synchroon voor elkander alleen
Drie minnende harten, zo innig en trouw
Zij zeggen: ik houd slechts van jou en van jou

Hij wekte het tweetal voor dag en voor dauw
En sprak: hoor het plan dat ik jullie ontvouw
Ik zeg het uit liefde, al klinkt het wat rauw
Er komt iemand bij, maar ik blijf jullie trouw

Vier harten tezamen, vier harten bijeen
Zij kloppen sonoor voor elkander alleen
Vier minnende harten, zo innig en trouw
Ik houd slechts van jou en van jou en van jou

Maar plots werd het stil in het knusse gebouw
De buurt kwam erbij en de aap uit de mouw
Vier herten, elk viermaal te heftig in touw
Dat bleek toch fataal en de buurt ging in rouw

Vier harten tezamen, vier harten bijeen
Zij kloppen niet meer, er heerst rust om ons heen
De zeemeeuwen zwijgen, de hemel is grauw
Slechts een vogel zegt nog halfluid koppie krauw
Constantijn () - 30 november 2002 - 09:48

KEPLINKEPLING

Dit is een tijd van boos gerucht
Van duivelswerk en grove klucht
Van zwarte pest en rode sneeuw
Kortom, dit is een Middeleeuw

Mijn naam is Plunko Welbekend
En met mijn tokkelinstrument
Reis ik als minstreel door het land
Bij wijze van orale krant

Ons werelddeel beleeft vandaag
Naar ik verneem een Hunnenplaag
De onzen stellen zich te weer
De hunnen winnen keer op keer

Keplinkeplinkeplinkepling
Vandaar dat ik mijn verzen zing
Keplonkeplonkeplonkeplong
Met welbesnaarde tong

De winter kan hier ijzig zijn
Ik ga dan dikwijls naar het plein
Waar ik mij koester in de gloed
Die ketters branden reuzegoed

Een edelvrouw had zich ontkleed
En vroeg de arts waaraan zij leed
Hij keek en sprak meedogenloos
“Bijlo, aan kuisheidsgordelroos”

Er is al vaak in Rotterdam
Gesidderd als de Noorman kwam
Hij is ontuchtig, wreed en slecht
En men verstaat niet wat hij zegt

Keplinkeplinkeplinkepling
Vandaar dat ik mijn verzen zing
Keplonkeplonkeplonkeplong
Met welbesnaarde tong

Een Florentijn had kaartgespeeld
En is daarom gevierendeeld
Maar dat bedierf toch niet de pret
Hij speelt nu met zichzelf kwartet

Er is te Kortrijk, naar men zegt
Een heen en weerwolf neergelegd
In het dagelijks leven moet dit beest
Een veerpontschipper zijn geweest

Ik was een dagje in Rouaan
En trof zowaar Jeanne d'Arc daar aan
Die zich niet erg beleefd gedroeg
Toen ik haar om een vuurtje vroeg

Keplinkeplinkeplinkepling
Vandaar dat ik mijn verzen zing
Keplonkeplonkeplonkeplong
Met welbesnaarde tong

Keplinkeplinkeplonkeplong
Vandaar dat ik mijn verzen zong
Keplonkeplonkeplinkepling
Met welbesnaarde ting
Constantijn (URL) - 30 november 2002 - 09:52

Zou iemand mij eens de tekst van "De Commensaal" van Drs. P kunnen doorsturen?
Lutgard Declercq () - 02 januari 2003 - 10:46

Welliswaar een jaar of twee na dato, maar daar komt 'ie: (voor de google'ers)

We hebben nou al sinds een maand of zeven Een man die in de achterkamer woont Je kunt met commensalen veel beleven Maar zoiets is beslist nog nooit vertoond Er ligt alweer een juffrouw in het trapportaal Die onnatuurlijk om het leven is gekomen Mijn vader zegt: "Dat heb je van die commensaal Had jij die stiekemerd maar nooit in huis genomen" Mijn moeder zegt: "Maar Jan Het is zo'n keurig nette man Zo rustig en beleefd En die nooit dat beschadigd heeft" Maar ja, daar ligt die juffrouw in het trapportaal Nou kun je zeggen wat je wil, maar zoiets is toch niet normaal De huur betaalt hij steevast alle weken Toch hadden wij hem liever niet gehad Bij ons wordt anders niet zo nauw gekeken Met commensalen heb je altijd wat Nou ligt er weer een juffrouw in het trapportaal Die op afschuw'lijke manier is overleden Mijn moeder zegt: "Maak jullie nou niet zo'n schandaal Want iedereen heeft toch zijn eigenaardigheden" Maar vader neemt het niet Hij zegt: "Dat is de vijfde griet Wat heb ik aan die gein Dat kost maar zeep en terpentijn 't Is geen gezicht, zo'n juffrouw in het trapportaal En vrijheid blijheid, daar niet van, maar zoiets is niet meer normaal" Als iemand eens een dame wil ontvangen Dan is er in principe geen bezwaar Maar niemand kan het uiterste verlangen We maken van ons huis geen abattoir Er ligt weer net zo'n juffrouw in het trapportaal En alle mensen komen thuis met rode schoenen En Coba moppert want de loper wordt zo schraal Als zij hem elke keer maar weer opnieuw moet boenen Er wordt in onze buurt Al veel gegiecheld en gegluurd Dat krijg je met zo'n vent Al sta je nog zo goed bekend Hij moet maar weg, al is't een goeie commensaal Zo'n juffrouw hoort in het kanaal, maar niet bij ons in't trapportaal
Koert - 20 januari 2005 - 10:44

Hieronder nog de intro van Grand Prix (de tekst van het gezongen deel vind je al hogerop) :

Ja!
Luisteraars, ik sta hier op het circuit van Zandvoort voor de start van de
Formule I.
Het is bijna tijd.
Vierentwintig brullende voertuigen maken zich gereed om op een afgesproken
teken tegelijkertijd in dezelfde richting te vertrekken.
Het zal nu haast zover zijn.
De tribunes zitten vol met mensen, die de adem inhouden in afwachting van het
startsein.
Ook rondom in het landschap hebben zich tallozen langs het parcours
opgesteld, maar ik kan niet zien of ze de adem inhouden.
Het moet nu ieder moment gebeuren.
De boliden die hier op het punt staan om weg te kleuren vertonen de meest
uiteenlopende scheuren.
Altijd weer een feestelijk gezicht
Nog maar een paar seconden en dan...
Onwillekeurig denk ik aan de Grand-Prix-races uit het verleden en ik zie
weer de prachtige kerels die toen achter het stuur zaten:
Nuvolari bij voorbeeld, de grootste van allen, en Caracciola voor
Brauchitsch, Varzi, Rosemayer, Chiron, die zijn pet achterstevoren droeg.
Wacht even, luisteraars, ik geloof dat...
En dan had je Nick Whittington, altijd te herkennen aan z'n bolle hoed en
aktetas.
En niet te vergeten, graaf Leo Tolstoi, van wie gefluisterd werd dat hij
ook heel mooie boeken schreef.
Het kan nu niet lang meer duren.
En wie herinnert zich niet onze eigen Piet Moeskops
Die was dan wel fietser, maar hij reed toch ook erg hard.
Het is heerlijk weer, luisteraars.
Er heerst hier een drukte van belang.
Dat is geen wonder, gezien de omstandigheden.
Er staat heel wat op het spel vandaag.
Wie zal als eerste de finish passeren
Het is nog te vroeg om dat met zekerheid te voorspellen, luisteraars, maar dat het van het begin af een verbeten strijd zal worden staat wel vast. Vandaar dat iedereen de adem inhoudt en met spanning uitziet naar het
ogenblik dat de machtige...
Eh..., he
Wilfried - 13 september 2005 - 14:43

Het internet heeft toch nog wel wat te bieden.
leendert schwab () (URL) - 26 oktober 2005 - 13:01