Babysteps

Dat ik ga genieten, dat is ook wat overdreven, hoewel ik me vandaag een stuk jariger heb gevoeld dan gisteren. Die opmerking uit het stukje hiervoor kwam voort uit opstandigheid, balorigheid. En uit struisvogelpolitiek, met voorbedachten rade.

Dit is hem dus, de dag der dagen. De dag van de afgelopen 365 dagen, en waarschijnlijk van nog vele toekomstige.
Of ik nog weet wat ik deed die dag?
Nee. Ik dacht dat ik het wist, maar mijn mails en logstukjes van die dag overlezend, blijk ik me de dag heel anders te herinneren dan hoe hij in werkelijkheid is gegaan.
Het was de dag dat deze site haar eigen domein kreeg, dat weet ik nog wel. En, mezelf kennende, is het dan ook wel heel logisch dat ik tot de middag van de middag aan pivot heb gewerkt. Daarna heb ik boodschappen gedaan. En daarna zette ik de televisie aan. Vanaf dat moment herinner ik me alles, of misschien juist niets. Ik heb geicqd, gemsnd. Ik heb tv gekeken. Ik heb de hele nacht tv gekeken, dagen erna. Ik heb de updates bij Tonie gelezen, in me opgezogen; ik heb me voor het eerst in - nee: voor het eerst óóit - verdiept in wereldpolitiek, in kranten, het journaal, actualiteitenprogramma's. Na een week in WTC-roes was ik murw. Kapot. Dof, dicht.

Vandaag heb ik nauwelijks logs gelezen. De tv niet een keer aangehad. Zelfs geen krantenkop bekeken. En dat zal ik de rest van de dag ook niet doen. Ik verwacht namelijk niet dat ik volgende week, net zo min als een jaar geleden, duizenden kaartjes in de bus krijg. 'Dank je wel lieve Puck. Dank je wel dat je je zo in ons hebt verdiept, dank je wel dat je vergeefse, gekmakende pogingen hebt gedaan je de situatie voor te stellen; dank je wel dat je je vervolgens door en door slecht hebt gevoeld, omdat je het niet kòn bevatten; dank je wel voor je somberheid; dank je wel voor je gevoel van totale onmacht. We hebben er ontzettend veel aan gehad, als het niet teveel moeite is hopen we dat je het af en toe eens kunt herhalen.'

Ik denk dat men er een stuk meer aan heeft als ik gewoon zoveel mogelijk mijn best doe een beetje op mezelf te passen, en op de mensen in mijn nabije omgeving. Vandaag, morgen, alle volgende dagen.

De maatschappij, dat ben jij. Verbeter de wereld, begin bij jezelf.
Levensreddend, in al hun dooddoenerij.