Correspondentie

Beste mevrouw,

Misschien zou je zo vriendelijk willen zijn om je ziekenfondsnummer aan ons door te geven.

Met vriendelijke groet,

De assistente,

Ingrid.

----

Lieve Ingrid, meiske,

Misschien zou u allereerst een zekere consequentie in acht willen nemen. 'Mevrouw' en 'je' - wat wilt u nou eigenlijk?
En dan: Toen ik bij u was heb ik u - nadat Meneer uw Baas met zijn haakjes en spiegeltjes mijn kiezen aan gort had getimmerd om vervolgens te concluderen dat ik met de schade (al dan niet door hemzelf toegedaan) beter naar mijn eigen tandarts kon gaan - heb ik u mijn ziekenfondpasje in de handen gestopt. U heeft het bestudeerd, u heeft getypt. Vol aandacht en ijver.

Nu moet ik toegeven: u was ook al niet op het idee gekomen de bevindingen van Baas-lief in te voeren. Slechts mijn naam vond u voldoende - iets waarover mijn eigen tandarts op zijn zachtst gezegd ontstemd was. Ik kan me dan ook voorstellen dat u ook niet had bedacht dat op mijn ziekenfondpasje mijn ziekenfondsnummer kon staan, en dat u het daarvan kon overnemen. Dat zou ook àl te simpel en voor de hand liggend zijn, niet?
Ik zal daarom ook niet moeilijk doen, en maandag a.s. al om acht uur in den ochtend even een belletje geven. Maar gewoon voor een volgende keer: dat nummer, dat stond dus op dat vrolijk gekleurde stukje plastic.

Liefs en kusjes,

De patiënt,

Puck

PS: Het logo op uw postpapier spreekt over Tandartsgroepspraktrijk.
Leuk! Vernieuwend! En als u nou wat zorgvuldiger met uw administratie bent, dan kon dat '-rijk' misschien zelfs nog eens bewaarheid worden.