Stuk
"Alles komt goed"
Net kon ik er zelf ook in geloven. Net begon ik steeds meer hoop te krijgen; en kreeg ik ook steeds meer blijheid en levensmoed bij het vooruitzicht dat het heus en echt goed zou komen.
En op dat moment dringt het tot me door: helemaal niet alles komt goed. Er is teveel gebeurd de laatste jaren; al teveel kapot gegaan om alles goed te laten komen. En misschien is er zelfs wel teveel gebeurd om überhaupt iets goed te laten komen.
Omdat er nog altijd een weg tussen 'nu' en 'straks' zit; en omdat, hoe goed het in dat straks ook zal zijn, er eenvoudig geen energie meer is om de weg erheen af te leggen. Niet voor mij, maar vooral niet voor mijn ouders. Er is al zoveel geïnvesteerd aan aandacht en energie; er is ook nog zo ontzettend veel anders wat energie opslurpt. Zij kunnen niets meer bieden, en zeker niets méér. En ik ook niet; ik kan niet sneller dan ik nu ga. Ik zit aan mijn tax; zou liever een stapje terug of tenminste op de plaats doen, maar dat kan niet.
En welke kant je ook keert, er zullen gewonden vallen. De kunst is om zo slinks manoevrerend de weg af te leggen, dat de schade beperkt blijft; maar de schade is er en zal er zijn.
Als het zo gaat dat ik het red, redden mijn ouders het niet. En het tempo wat zij nu nodig hebben kan ik niet bijbenen; daarmee red ik het niet. Maar als mijn ouders het niet redden red ik het ook niet; en ineens zakt dan de moed me in de schoenen.
Het komt niet goed.
De wanhoop, de machteloosheid, het uitzichtsloze. Dan is de verleiding groot om te doen wat ik had afgezworen, te laten wat ik juist had aangeleerd. Waarom ook niet? Of waarvoor wel?
Ik weet het even niet meer. Weet ook niet wat ik nu, op dit moment, wil.
Niet erover praten. Geen raad, en alsjeblieft geen behulpzaam meedenken. Alles is gedaan; over alles is al eindeloos heen en weer gediscussieerd.
Er is niets wat een ander kan doen; tenzij er onder u mensen zijn met een wat masochistische inslag en voldoende vrije tijd, die erg graag een pleegkind van 24 willen. Zindelijk; kan eigen vetertjes knopen; bereid te leven op een menu van yoghurt, brood-met-pindakaas en rijst; meestal vriendelijk, beleefd en rustig. Maar zo arbeidsintensief dat een heel gezin eraan onderdoor gaat.
zaterdag 13 oktober 2001 - 20:12
Ik heb het heel vaak tegen mezelf gezegd - alles gaat goedkomen. Maar dat is
niet zo. Er zijn dingen die nooit goed gaan komen. Mijn moeder gaat nooit meer
uit het verleden komen, en als ik niet uitkijk, doe ik hetzelfde. Om maar een
voorbeeld te geven.
Ik weet dat je geen gekke dingen gaat doen. Je bent één van de sterkste mensen
die ik ken.
Hallo neus, hallo feiten.
Iedereen kan hier zijn eigen ding uithalen. Iedereen heeft iets dat niet meer
goed zal komen.
Dankjewel - ook al klinkt dat raar.
walter (URL) - 13 oktober 2001 - 20:25
Zoals Walter reeds schrijft een ieder heeft iets dat niet meer goed komt.
Echter wanneer iets lijkt alsof het nooit meer goed komt is daarmee nog niet de
kans tot verbetering uitgesloten.
Sterkte Puck!
Actiereactie - 13 oktober 2001 - 21:40
Niet 'alles' hoeft goed te komen en zeker niet ineens.
Misschien heeft 'goed' wel een andere kleur dan jij nu ziet en wie kan zeggen
welke vorm de toekomst zal hebben?
Uithuilen en doorgaan. Groei gaat met vallen en opstaan. Altijd. Bij iedereen.
Alles komt vast goed, maar misschien wel heel anders dan jij nu in je koppie
hebt.
elisa (URL) - 14 oktober 2001 - 00:07
Beste Puk,
Als je Offline net zo helder je gedachten kunt formuleren als hier, voorzie ik
je een vrolijke toekomst. Volgens mij zouden mensen zoals jij erbij gebaat zijn
als Allan Carr nou eindelijk eens het boekje "stoppen met denken" zou
schrijven. Tip: Doe de dingen die je leuk vindt, heb geduld en verwacht gewoon
niet teveel van jezelf en anderen. Sta serieus in het leven en probeer
tegelijkertijd op de juiste momenten de humor en poezie van dingen in te zien.
Sterkte.
Dirk - 14 oktober 2001 - 00:50
Weet je, niets helpt mij meer dan herkenning. Bij jou heb ik dat zo nu en dan
heel sterk. Het is bij mij op een ander level, ik heb veel minder met mijn
ouders te maken omdat ze ver van me vandaan wonen, maar ik herken je status. Ik
denk dat dit hoort bij de tijdgeest. It's a sure sign of the times. Ook ik heb
er last van. Beetje de uitweg en eventueel vooruitzicht kwijt; Doorlevend op een
soort auto-pilot kabbel ik de laatste weken voort. Er was even sprake van een
veelbelovende verliefdheid, maar naar nu blijkt bestaat die vooral bij mij, of
is de jongedame in questie bang dat ik te oud ben en teveel vastigheid wil ofzo.
Ook vraag ik mij af of ik in staat ben vrienden te hebben waar ik echt blij mee
zal zijn. Ze hebben me tot nu toe allemaal gebroken, mijn vertrouwen dusdanig
geschaad dat ik het echt niet meer weet, dat ik er weinig geloof in heb. Ik hoor
hier niet, ik ben in de verkeerde tijd in het verkeerde land geboren. Dus
onderhand heb ik me aangeleerd er maar het beste van te maken voor zover me dat
in alle eenzaamheid lukt. Want wanneer ik niet eenzaam ben, voel ik me toch
meestal weer even eenzaam, hulp helpt niet, liefde bestaat niet, of alleen maar
in *mijn* hoofd, en hoop is er al evenmin. Soms weet ik niet waarvoor ik mijn
dingen doe, waarvoor ik zo mijn best doe om mezelf en m'n gezondheid in stand te
houden, waarom ik hier zo graag wil blijven rondspoken, waarom ik nooit dood wil
gaan, waarom ik nog kan denken dat het ooit goedkomt, waarom er iets is in
plaats van niets.
Zoals mijn neef dat zo mooi schrijft:
After things have gone from bad to worse, the cycle will repeat.
http://www.juicycerebellum.com/
Julius (URL) - 14 oktober 2001 - 01:14
Ik ben een beetje te dronken om het hele stukje te lezen, maar met jou komt het
wel goed hoor Puck! Zo!
En anders moet je maar bellen, nachtenlang (maar liever overdag).
Zo!
Of ik kom je halen in Den Haag.
Zo!
Is het alweer goed nu? :-)
Merel (URL) - 14 oktober 2001 - 02:38
'Alles komt goed'
Tja.
Daar heb ik ook mijn twijfels over.
Maar over jou maak ik me, gek genoeg, niet eens zo heel veel zorgen. Dat komt
wel goed.
Een roze Kronan doet wonderen, schijnt het.
Rob - 14 oktober 2001 - 03:25
Ik ben nieuw hier en ik lees je bericht. Ik wil ook even wat zeggen (mag dat?)
Focus dichtbij. Richt je op een uur verder, een nacht verder, een dag verder.
Wat ga je bv. morgen doen? Plan iets. Blijf in beweging. Verpot je planten, ruim
je buro op, doe honderddduizend onzinnige dingen. Dus. (shit, nou heb ik toch
ongevraagd advies gegeven. Hm. dat was niet de bedoeling.) Ik wacht goon rustig
op je volgende bericht. Want dat komt vast morgen.
odette - 14 oktober 2001 - 03:34
http://home.wanadoo.nl/virginie/song.mp3
Roel (URL) - 14 oktober 2001 - 10:40
Lieve Puck, je schreef deze week nog een reactie op mijn site. Ik zal hetzelfde
nu tegen jou zeggen; Alles komt goed. Echt.
Alles is anders als je het in een ander licht bekijkt.
Daarnaast zijn P. en ik nog op zoek naar een leuke au pair die goed koffie kan
zetten, je kan mogen beginnen.
Veel sterkte!
luna - 14 oktober 2001 - 12:39
troostjes:
http://jult.net/mp3/teenage-idol.mp3
http://jult.net/mp3/desperado.mp3
Julius (URL) - 14 oktober 2001 - 14:40
'Achter de wolken schijnt de zon'. 6 Woorden, enorm cliche, schijnt het ook te
zijn. Maar vaak zo verdomde waar...
Jim () (URL) - 15 oktober 2001 - 13:42
