Kronan (2)

Jeetje zeg; is me dat even meegevallen!
Drama's had ik verwacht, mezelf kennende.

Ik ben niet vreselijk a-technisch, hoor; sterker nog, ik durf (nou ja; heel zachtjes..) te zeggen dat ik zelfs wel redelijk veel technisch inzicht heb. Alleen vergeet ik altijd dat ik er zelf ook nog ben.
Ik ben iemand die, als er te weinig tijd is om de koelkast te ontdooien, het overtollig ijs met een plamuurmes uit het vriesvak bikt, en terloops een stukje vinger meebikt.
Dus ik had op zijn minst verwacht dat ik met mijn voet op één van de zeker dertig reuzennietjes uit de doos zou gaan staan, of dat ik met de schroevedraaier recht in mijn handpalm zou schieten ofzo.

Niets van dat al.
Hij, sorry: zij, is maar drie keer bovenop me gevallen. En ik ben één keer van het zadel gelazerd omdat dat net niet goed stond afgesteld, maar dat was nog op het tapijt in de gang, en dus een zachte landing.
Maar het monteren is beslist vlekkeloos verlopen; alles zit nu prachtig mooi in en aan elkaar.
Behalve het basta click slot, wat geen basta click slot bleek, maar een ander type met vage boutjes en moertjes en zonder vastschroefplaatje. Kronan opgebeld, en die hebben me een instructie gemaild. Tom: als het slot er bij jou ook niet op wil geef je maar een gil, dan mail ik je die instructie door.

Natuurlijk ben ik ook al een stukje wezen fietsen.
Nee, Walter: niet naar de bibliotheek. Gezien de hele rest van de dag ben ik bijna verbaasd dat ik nog ademhaal; een paar rondjes door de wijk en een tochtje naar het winkelcentrum vond ik wel zat.
Maar goed; ze rijdt als een droom, mijn Kronan. Soepel en lichtjes, zonder het gekraak en gerammel van mijn oude fiets.
Lichtjes, ja. Ik weet dat iedereen zegt dat het zulke zware mormels zijn, maar ik heb altijd in een derde versnelling gefietst omdat de andere twee het niet deden, dus ik trap nu ineens lichter dan ooit.
Het stuur is hoog en breed, het zadel laag; ik zit kaarsrecht en heb het gevoel alsof ik op zo'n gehandicapten-driewieler fiets, maar een voorzichtige blik in een winkelruit leerde me dat dat toch heus niet zo toonde. Nou ja.. niet zo erg dan..

Al met al een groot succes dus. Behalve dan dat slot, dat moet er echt zo snel mogelijk op. Ik had er nu even een kettingslot op, die nog nooit gebruikt en dus erg stug was. Met als gevolg dat hij bij het losmaken rechtstandig in mijn gezicht terugschoot. Dus nu heb ik een schram, en morgen waarschijnlijk een blauw plek op mijn wang; maar dat mag de pret niet drukken ;-)

Tot zover voor nu. Verdere ervaringen, en mogelijk daaruit voortvloeiende avonturen danwel darma's (hopelijk niet, natuurlijk) volgen nog wel.
Nu ga ik eerst even nagenieten. En koffiedrinken. En uitpluizen hoe het schatje verzekerd moet worden.