zondag 12 oktober 2003 - 07:11
Onze sympathie gaat hedenochtend uit naar hen die, net als wij, hoeslakens van Zeeman hebben maar, anders dan wij, een onbuigzaam matras.
Het moet werkelijk ondoenlijk zijn een tot driekwart van het oorspronkelijke formaat gekrompen laken om een matras heen te krijgen, zònder eerst, wankel staande in de bedbodem, dat matras half doormidden te klappen.
Off topic
(hoop dat je dat niet erg vindt, maar ik heb je raad nodig)
Als je vriend je niet respecteerd
en je nooit mee mag naar zijn vrienden
en nooit mee mag naar feestjes waar hij heen gaat
en je hem alleen in het weekend ziet en hij dan wilt slapen
en als jij zegt dat je geen zin meer hebt in een slapend vriendje, hij met iemand anders uit gaat tot half zeven
en als jij met iemand anders uit wilt hij beledigd is
en je altijd laat barsten
en nooit rekening met je houdt
en alles boven jou staat
vooral hij zelf
Dan moet je hem gewoon dumpen toch? Ookal heb je verlatingsangst en heb je al bijna twee jaar?
Oraynah - 12 oktober 2003 - 10:56
Hoi Oraynah, hoop niet dat je het vervelend vind dat ik reageer... Het lijkt erop dat je vriendje alles leuker vind dan jouw. Wat is er met hem aan de hand? heb je al eens een gesprek met hem gehad over zijn gedrag? wat zegt ie dan?
Over hoe erg verlatingsangst kan zijn zal ik het maar niet hebben maar wat wel erg belangrijk is is dat je leert om op eigen benen te staan, wat heb je op dit moment aan je vriend wat je niet meer hebt als je hem 'dumpt'?
Calm_Pear (URL) - 12 oktober 2003 - 14:38
Ik vindt het fijn dat je reageerd. Het is geen prater. Dus als ik een gesprek probeer te voeren komt er meestal niet veel van terecht. Ik heb het uitgemaakt. Geloof ik. Via sms (zwak, maar over het algemeen ons enige communicatiemiddel). Maar hij reageerd niet. Het zal hem niet veel uitmaken.
Als ik hem niet meer heb, ben ik niks. Ten minste, zo voeld het dan. Maar ik weet dat dat onzin is.
Ik zal dus heel hard mijn best gaan doen om weer aandacht te geven aan mijn ouders. Over het algemeen wordt ik aardig gevonden. Dus nieuwe vrienden maken zal ook wel lukken.
Oraynah - 12 oktober 2003 - 14:45
Het gevoel te hebben dat je er (weer) helemaal alleen voor staat ken ik heel goed hoor, maar geloof van mij nou; het slijt. Je op je familie richten in deze lastige tijd lijkt mij een heel goed plan, zij nemen je zoals je bent, ze kennen je. Ik ken je niet maar volgens mij ben je ook wel aardig. ;-)
Calm_Pear (URL) - 12 oktober 2003 - 14:52
Dank je. Wat doe je komend weekend? (geintje hoor)
Oraynah - 12 oktober 2003 - 14:55
Zucht, hij heeft nog steeds niet gereageerd. Zou het hem echt niks uitmaken? Ik wil hem op dit moment juist heel erg graag zien eigenlijk, maar dat kan natuurlijk niet. Als hij me nou eens smeekte om niet te gaan.. of is dat heel erg om stiekum te willen?
Oraynah - 12 oktober 2003 - 17:09
Denk goed na over wat ik eerder aan je vroeg: wat heb je op dit moment aan je vriend wat je niet meer hebt als je hem 'dumpt'?
Helpt ie je met dingen? (praktisch) Ondersteund hij je als je dat nodig hebt?(emotioneel) Of komt het eigenlijk allemaal van jouw uit? Maak geen overhaaste beslissing maar overweeg... overleg met je moeder (kan dat?) of iemand anders die je vertrouwd. Je hoeft er niet alleen voor te staan.
Calm_Pear (URL) - 12 oktober 2003 - 19:22
en toch zie ik een duidelijk verband tussen bovenstaande conversatie en het oorspronkelijke onderwerp!
kaatje () - 12 oktober 2003 - 20:13
De onbuigzaamheid van een matras, onze beste vriend?
Calm_Pear (URL) - 12 oktober 2003 - 20:37
de wankelstaande Oraynah die de gekrompen liefde zo graag om de onbuigzame vriend wilde krijgen........
kaatje () - 12 oktober 2003 - 22:02
Het lijkt mij eerder een kwestie van Oraynah die zich om de onbuigzame vriend probeert te vouwen. Maar hoe meer je buigt hoe rotter hij doet! Ongezien durf ik te beweren dat je meer waard bent dan dat!
anneke - 13 oktober 2003 - 11:48
Even iets recht zetten. Eigenlijk is het een hele goeie knul. Alleen we begrijpen elkaar niet goed. En het komt ook nooit meer goed. Ik heb het uitgemaakt. Ik wilde het nog wel. Hij ook wel, alleen iets minder dan mij. Het werkt gewoon niet. Als hij had gezegd dat hij niet wilde dat ik het uit maakte had ik het niet gedaan. Maar dat zegt hij niet. Want hij gelooft er niet meer in. Hij denkt niet dat het ooit gaat werken hoe hard we ook proberen. En daar heeft hij gelijk in, alleen ik kan dat nog niet accepteren. Maar het is dus geen gevoelloze zak zoals ik eerder deed voorkomen. Ik heb evengoed dingen fout gedaan.
Oraynah - 13 oktober 2003 - 16:40
Het kan best een goeie knul zijn, maar is het een goeie knul voor JOU, that's the question...
Hippo (URL) - 14 oktober 2003 - 01:33
Uhm. Nou, we probeerde te hard en toen steeds bleek dat het niet werkte, we elkaar vaak verkeerd begrepen en de omstandigheden niet zo makkelijk waren, heeft hij een beetje opgegeven. En toen was hij niet meer zo´n goeie knul meer voor mij. Vervolgens ging ik afstandelijk doen op momenten dat hij het toch nog goed wilde doen (in de hoop dat hij ging beseffen hoeveel hij me nodig had ofzo). En daardoor gaf hij het het helemaal op. Wat ik weer vertaalde als `zie je wel, hij geeft niet om mij´. Maar zijn "egoistische" gedrag kwam omdat ik moeilijk deed en altijd het tegenovergestelde zeg van wat ik wil/bedoel in de hoop dat hij me tegen spreekt.
Lekker dom.
Oraynah - 14 oktober 2003 - 18:52
Voor wie het weten wil: het gaat eigenlijk best goed met me. Realiseer me dat ik een band heb met mijn familie, die ik eerst niet zag of wilde hebben. En ik ben met tien mensen, waarvan ik de meeste half ken een aantal van lang geleden ken, en enkele nog niet kende, gaan poolen en wat drinken. En daar zit zeker een vervolg in!
Oraynah - 17 oktober 2003 - 17:17