Rompslomp

Gevoelige zieltjes met tere maagjes kunnen nu beter even hun ogen sluiten, doorscrollen of wegzappen, wanneer ik alhier het staartje van mijn laatste droom vertel:

Ik kijk met iemand naar een soort computerscherm, waarop een weergave staat van 'accounts'. Ik weet even niet meer wat voor soort accounts; in de droom was het allemaal heel logisch en bekend, maar nu natuurlijk niet meer. Maar het zullen een soort weblogs zijn geweest, of cu2-achtige homepages. Je ziet een plaatje, een camplaatje, en daarnaast een balkje met beschrijving van de site, en de data waarop die is opgericht/laatst is bijgewerkt/zal verlopen.
We zappen langs de balkjes en de plaatjes; proberen een site te vinden die nog 'leeft'. Dan zien we een plaatje van iets chirurgisch, lijkt wel. We gaan er met de neus op staan - het zijn maar kleine plaatjes - en zien dat het verband wordt weggehaald van een meisjesarm. Je ziet alleen de arm, en daarna de open sneden onder het verband.
We walgen ervan, doen van 'ieuw!!' en wenden ons af.

Even later ben ik dat meisje.
Ik probeer verbanden van mijn arm te halen, ik ben in paniek, heb pijn, ben bang voor wat er onder het verband zit en bang dat het nooit meer goed komt.
Onder het verband ziet de arm er erger uit dan op het plaatje. De wonden zijn groot, grillig, ontstoken. Bloederig, zwartige korsten, alsof mijn arm is weggereten. Het verband blijft plakken en ik blijf proberen het los te peuteren.

Ongeveer het eerste wat ik bij mezelf bemerk bij opstaan is niet de paniek en de angst, maar een soort irritatie, over deze administratieve rompslomp binnen mijn dromen. Dat ik toch immers heel goed wist dat ik dat niet was, maar dat het een plaatje van een beeldscherm was.

Tot zover.

Nu dan, mijn hofdroomduiders, vel uw oordeel.