Ik was heel klein en ik had een vriendinnetje. Laten we haar even Elza noemen. Mijn beste vriendin, mijn pseudozusje, tot ze op haar zeventiende zonodig naar Praag moest verhuizen. Ze had een moeder Magda en een vader David.
Ze woonden in een piepklein flatje, met een eetkamer, een slaapkamer en een badkamer. Magda was huismoeder, Elza was gewoon Elza en peuter en David was musicus. Musicus, componist, allround artistiek figuur. Hij had een nieuw notatiesysteem ontworpen en deed de hele dag niets anders dan experimenteren, componeren, spelen.
Magda zat thuis met Elza en werd horendol. Nooit rust, altijd muziek, lawaai, enthousiaste verhalen maar nooit gewoon aandacht voor haar en Elza. Het huwelijk hield een jaar of drie stand, toen barstte de bom.
Mijn moeder kan nog steeds smakelijk over David vertellen. Wat een kleurrijke figuur, wat een enige man. Zo getalenteerd, zo origineel, zo bruisend. Maar je moest beslist niet met hem samenwonen, want na één avond visite werd zij al gek van hem. En in zo'n klein huis was het al helemaal niet te doen.
Het Uur van de Wolf.
Een aflevering over kinderen van...
De invloed die beroemde ouders op hun kinderen hebben gehad, zowel in persoonlijk als muzikaal opzicht.
Er is een A.J. Croce aan het woord. Ik heb nooit van hem gehoord, maar ook niet van zijn vader. Die vader was er nooit, of juist te veel en te fout, in elk geval allemaal heel tragisch.
Ik kies graag voor de underdog, en Kazaa op AJ.
Blues-achtig.
Oh jasses. Helemaal niet mijn soort muziek.
Dan toch maar Meneer zijn vader, dan weet ik in elk geval waar kleine gekwelde AJ vandaan komt.
Dan komt mij tegemoet: één van Skyradio's toppers. Zachte treurnis, die je op duistere dagen weeïg en somber maakt en op normale dagen alleen maar heel geirriteerd:
Well, I know it's kinda late,En ineens zie ik een David voor me.
I hope I didn't wake you
But what I've gotta say can't wait,
I know you'd understand
Every time I try to tell you,
The words just came out wrong
So I'll have to say I love you, in a song
De kleurrijke artiest, zo leuk om te kennen maar een hel om mee samen te leven.
Het zal je toch gebeuren dat je de godganse dag getingel om je heen hoort, liedje dit liedje dat; meneer weer op toernee, kind met griep, geldzorgen, vreemdgaan, de hele klerezooi.
En dan slaap je eindelijk...
