Gruwelijk afschuwelijk
Goed, zij die niet zo goed over horror en middeleeuwse taferelen kunnen, of die mij graag blijven zien als een braaf meisje dat van kaboutertjes in weilanden droomt (voor dat laatste moet u overigens bij mijn vader zijn, maar dat terzijde) mogen dit stukje even overslaan.
Maar ik moet echt even ergens mijn droom verwerken.
Het is avond, en ik kijk uit het raam.
Mijn raam staat open.
Ik zie iets voorbij zweven.. en weer dalen. Weer omhoog.. en omlaag..
Ik kijk beter, zie dat het de herdershond van de buren is. Grote hond, zo drie verdiepingen hoog gejonast. Door de buren van helemaal boven, het homostel dat toch altijd zo vriendelijk leek.
Hij wordt steeds hoger gegooid.. en schever.. tot hij zomaar knal bovenop mijn vensterbank kwakt.
Hij jankt wat, beweegt nauwelijks, is kletsnat van kwijl en zweet en watnog.. ik schrik me wezenloos, deins naar achter, wil mijn ouders roepen, draai naar de deur, nog even terug, en zie het beest in slowmotion terugglijden. Naar buiten. Lijnrecht op het asfalt.
Morsdood.
De buurman is levensgevaarlijk als hij boos is; het eerste waaraan ik denk is dat hij mij medeverantwoordelijk zal stellen, omdat het mijn vensterbank was, maar dat doet hij niet.
Even later (tijdsverdichting..) is er een proces. Recht beneden mijn raam, op straat.
Er is een soort tentje opgericht, daarin zitten martelenden en een schuldige - heel iemand anders dan een van de buurmannen, maar ik hoor dat er sprake was van een complot, dat deze man de ware schuldige is.
In mijn open raam, hoog boven de grond, zit de baas. Iemand die je ook met Baas zou aanspreken.
Naast mijn bed: ik kan niet slapen, alles vindt recht beneden me plaats; ze gaan die man daar martelen, en de baas zit in mijn raam. Ik ben vriendelijk en beelfd, ook al angst; hij laat iets vallen, wat onder mijn bed rolt, ik pak het weer voor hem op. Het is een spijker. Ze martelen de man met stalen borstels en spijkers.
Intussen haal ik mijn bed af en maak de vensterbank schoon. De hond was al ziek, heb ik opgevangen, een virus, en ik ben naast alles ook nog eens bang voor al het kwijl en slijm en zweet dat op mijn bed ligt.
De baas vraagt om melk, en ik pak het voor hem.
Onderweg naar de keuken word ik wakker.
Misschien moet ik toch proberen mezelf na mijn ochtendmedicijnen wakker te houden..
donderdag 26 februari 2004 - 09:08
De onbekende man, U heeft lang nodig gehad om dit nu pas in Uw dromen verwerkt te krijgen...
Actiereactie - 26 februari 2004 - 18:21
't Is goed mogelijk, dat AR daar een punt heeft.
henk (URL) - 27 februari 2004 - 01:03
Het hele verhaal:
Hond, kwijl, zweet, bed, allemaal normale droomsymbolen voor sex. Het is wel meteen duidelijk, waar we het over hebben. De hond is van de homo's, dus gaat het om homosex, in jouw geval lesbosex. De hond sterft, dus einde lesbosex. Het ziet er naar uit dat je behoefte hebt aan een man. Aangezien je erg op je vriendin bent gesteld, levert dat een groot innerlijk conflict op, dat zich uit in allerlei gruwelijkheden.
De ware schuldige is niet je homosexuele buurman. Nee, logisch, die moet wel hetero zijn. De droom maakt niet duidelijk of het hierbij om een specifieke man gaat of om mannen in het algemeen.
De baas vraagt om melk. De baas ben je zelf en melk staat voor kennis en inzicht. Je hebt dus extra kennis en inzicht nodig, waarschijnlijk op het terrein van je eigen behoeften, om dit probleem te kunnen oplossen.
henk (URL) - 28 februari 2004 - 23:49
"De ware schuldige is niet je homosexuele buurman. Nee, logisch, die moet wel hetero zijn."
Waarmee Uw hele verhaal voorafgaande dan toch een beetje op een hellend vlak komt te staan.
Actiereactie - 29 februari 2004 - 07:02
Tenzij U hiermee wilde aangeven dat de ware schuldige hetero moet zijn en niet de homosexuele buurman.... het is nog vroeg tenslotte.
Zelf vind ik het persoonlijk een beetje... laat ik schrijven onsmakelijk... om een hond als symbool voor sex te zien.
Actiereactie - 29 februari 2004 - 07:12
