Entoen

Boink..! - zei de deurpost in mijn rug.

Daar ging ik. Zomaar midden in de gang, op een ochtend als alle anderen. Bijna tegen de vlakte.
Zonder reden, zonder aanleiding. Gewoon, ineens tollend op de benen.

Het wordt tijd voor harde actie.
Nu alleen nog weten wat voor, op welk punt, in welke dosering en waar te beginnen.

P. o. C.