woensdag 05 mei 2004 - 14:40

Laat me raden, de laatste zin.

Ik heb alleen het vermoeden dat meer een ongezonde magerheid bedoeld word.
Maar dat heb je zelf denk ik ook wel weer begrepen
Job - 05 mei 2004 - 14:59

Eetstoornissen draaien niet om dik zijn. Of dun. Een anorexiapatient is niet altijd een uitgemergeld meisje dat zich achter een lantaarnpaal kan verstoppen. En een boulimiapatient is niet altijd een dikke vrouw die de hele dag onbeheerst Marsen en bevroren pizza's naar binnen werkt en weer uitkotst.

Want eetproblemen zijn geen lijf-ziektes, maar hoofd-ziektes. Ze draaien om ontevredenheid met lijf en/of leven, om contole, om obsessie. HEt is net als smetvrees, agorafobie of pleinvrees: je kan het niet altijd aan iemand merken, laat staan zien.
Webkim (URL) - 05 mei 2004 - 15:03

Excuseer mijn botte onbegrip, ik heb geen eetstoornis en ik kan het totaal niet volgen. Als je bijna niets meer eet, dan word je toch mager? En als anorexia niet betekent 'bijna niets meer eten', wat betekent het dan wel?
Iris - 05 mei 2004 - 16:11

Niet iedereen valt even snel af. Niet iedereen heeft al evenlang een eetstoornis. En ook anorexiapatienten kunnen eetbuien hebben waarbij ze een boel calorien tegelijk naar binnen werken. Dus je kan wel degelijk anorexia hebben en niet mager zijn.
Overigens is het funest om dat uit te spreken. Want voor een anorect is het heel zwart-wit. Als je zegt: "Jij bent niet mager" zal zij horen "Je bent modervet."
Webkim - 05 mei 2004 - 16:42

Ik snap het, Webkim. Weer wat geleerd. Ik klikte nog even op je link om te kijken of je ervaringsdeskundige was maar ik kwam er niet achter.
Iris - 05 mei 2004 - 16:57

Het gaat echt zeer diep, annorexia/boulimia. Laat je een annorect gephotoshopte plaatjes van zichzelf zien, variërend van graatmager via normaal naar superdik, dan 'ziet' hij of zij in 9 van de 10 gevallen zichzelf in de dikste variant.

Vrij letterlijk, zelfs. En om zo'n perceptuele verschuiving op neurologisch vlak voor elkaar te krijgen, moet er heel wat aan de hand zijn. Heel wat meer dan de oplossing 'gewoon weer gaan eten / gewoon niet meer eten' rechtvaardigt.
bart (URL) - 05 mei 2004 - 17:01

@ Iris:
kan ik kort in zijn: jammergenoeg wel.
Webkim - 05 mei 2004 - 17:05

Iris excuseert zich, maar ik voel me nu bijna een (buitengesloten) buitenstaander en een heel fout iemand, omdat de woorden van dierbare ook de mijne hadden kunnen zijn!!! Ik had niet geweten wat ik hiermee fout had gezegd. Het voelt bijna alsof het een voorrecht zou zijn, bij de club van anorexia te horen. De dierbare mag slechts blijven omdat hij dierbaar is. Natuurlijk vragen ziektebeelden om begrip, dat heb ik ook. Maar de reaktie die ik hier lees, getuigt niet van respect richting een niet anorexiamens. Ik begrijp ook dat het heel gevoelig en complex ligt. Overigens Webkim, bedankt voor je uitleg, ik snap het nu wel wat beter.
Daan (URL) - 05 mei 2004 - 19:31

Weet je wat het is? Alle minuten van de dag met eten bezig zijn, alle gewone daagse dingen vertalen naar wel of niet mogen eten. Een nare opmerking van iemand kan betekenen dat je x-aantal uur niet mag eten, een heel positieve opmerking kan betekenen dat je wel mag eten (of je vertaalt deze zelf naar een negatieve opmerking en dus weer niet eten). Maar ook anorecten eten, alleen voelen zij zich megaschuldig na iedere hap. Denken dat ze van een calorie minstens een kilo aankomen. Altijd intens bang zijn om meer te worden, altijd minder willen zijn. Wegvagen, ins blaue hinein.
En ondanks al deze lastige en ingewikkelde zieke gevoelens, kan een anorect wel eten en dus ook geen ondergewicht hebben. Wat weer niet betekent dat er geen sprake kan zijn van ondervoeding. Alle nodige vitamines enzo missen kan, voordat er ondergewicht optreedt, ook al desastreuze gevolgen voor het lichaam hebben.
Kaatje () - 05 mei 2004 - 22:38

Om dan maar weer even bot uit de hoek te komen: de verleden tijdsvorm van de dierbare is fout, toch? Je hebt toch nog steeds een eetstoornis?
Eveline (URL) - 06 mei 2004 - 01:55

Nou Eveline, ik dacht dus precies hetzelfde.
Sabine - 06 mei 2004 - 11:46

@Eveline+Sabine:
ik heb altijd geleerd bij Nederlands: 'als de hoofdzin in de verleden tijd staat, staat de lijdend-voorwerpszin ook in de verleden tijd'. Als je zegt: 'ik dacht dat je ouder was', bedoel je toch ook niet te zeggen dat die ander in een verleden ouder was dan nu?
Als de mailer werkelijk de verleden tijd op het oog had gehad was de hele vraag zinloos geweest. 'Je was twee jaar geleden toch zwanger? Je ziet er helemaal niet zwanger uit'. Duh...
Puck (URL) - 06 mei 2004 - 12:01

@daan: voor sommige anorecten is het inderdaad een 'voorrecht' om tot de groep van anorecten te behoren. Ik kan mij levendig herinerren hoe het gewicht vergeleken werd, de calorieën, de hoeveelheid lichaamsbeweging.
Ik heb officieel geen eetstoornis, ben niet te mager, ben dat ooit wel geweest maar maar heel kort. Mijn stuk eerstoornis zit in mijn hoofd. Het altijd nadenken over eten. Jaloers zijn op meiden die 25 kilo wegen omdat zij de dicipline wel hebben om zo ver te kunnen gaan en ik niet....
Extreem mager zijn hoeft helemaal niet altijd iets met eetgestoord denken te maken te hebben.......
tylani (URL) - 07 mei 2004 - 14:43

Ik geloof niet dat iemand het begrijpt hier. Deze opmerking is een ernstige belediging voor Puck. Jij hongerde je gek en ervaarde dat als een prestatie en de dierbare vond je nog "dik". Dat zegt de dierbare niet maar dat hoor jij. En bovendien roept het de drang op om weer eens voor de 40 kg te gaan. Want je voelde je toen zo lekker. En je voelde niet zo veel. Ofzo.
Niet doen hoor Puck, trouwens. Zonder eetstoornis ben je uiteindelijk echt beter af.
yannah - 08 mei 2004 - 13:38

Tja. Ik vind het wel reuze lastig, ookal ben ik een soort van ervaringsdeskundige, ik zou niet weten wat dan wel "het goede" is om tegen iemand met anorexia te zeggen ... :-(
Corrin (URL) - 09 mei 2004 - 17:07