Kat in het nauw

Om half zeven vanavond kwam ik thuis. Ik zou later nog elders heengaan, en ik had gezegd:
'als ik er om halfacht nog niet ben... kan jij dan.. maar dat lijkt me sterk hoor, ik hoef alleen even water en voer te verversen, en Hoi! te zeggen en wat te knuffelen'.
Right.

Geen van beide poezen was ergens te bekennen.
Na lang zoeken zag ik dat het dekentje in de draagmand schuin omhoog stond. Zie daar Maus. Onder het dekentje.
Maar waar was Ronja?
Nergens, leek wel.
Hoewel..
In de keuken, onder de verwarming was een staart. Verder niets.
Nadere inspectie wees uit dat een verstijfde, doodsbange Ronja tussen verwarming en muur zat ingeklemd.
Hoe in de lieve vrede was ze daar terecht gekomen?!

Boven de verwarming zat een vensterbank. Een provisorische vensterbank, vastgeschroefd op het soort haken waaraan je normaal gesproken een plantenbak hangt. Die haken zaten weer aan de muur geschroefd.
Ronja moest hebben gedacht: ha! Opstapje met extragratis afdakje!
Klom op de verwarming, om vervolgens pardoes naar beneden te zakken.
Terug omhoog kon niet, daarvoor was de verwarming te glad. Geen grip. Naar beneden, langs de vloer omlaag pastte niet. Langs de muur naar voren tot het eind van de verwarming ook niet. Muurvast zat ze.

Ik belde mijn vrouw. Die wist het zo ook niet. Ik moest eerst eens proberen voorzichtig te tillen - daarvoor moest ik mijn handen vrij hebben, en dus hing ik op.
Al gauw bleek dat tillen geen optie was. Ronja zat op dat moment in het midden van de verwarming, en ze was niet echt te pushen om wat meer naar de zijkant te gaan. En mijn armen waren niet lang en vouwbaar genoeg om onder de vensterbank door naar beneden te zakken.

Ik belde Walter.
Of misschien schroefde ik eerst de vensterbank los - ik weet de exacte volgorde niet meer.
Walter zei dat ik een lap moest laten zakken, waaraan Ronja zich zou kunnen optrekken. Dat werkte van geen kanten.

Ergens ervoor of erna schroefde ik dus de vensterbank van de muur. Toen had ik in elk geval meer zicht. En ik kon iets beter met mijn hand bij Ronja.
Ik aaide en kriebelde haar.
Tutje.
Ze ronkte als een Harley, knorde en spinde. Bijkans vacuüm gezogen waar ze zat, maar vrijen? Welja. Gewoon lekker genieten.

Maus werd wakker.
Ze liep naar Ronja toe, je zag haar denken: Gut, ik had eerst méér zusje dan alleen een losse staart, maar ach, who cares - ze draaide zich om en ging haar eigen weg.

Ronja stak haar hoofd boven de verwarming uit.
Kijk aan, there's progress!
Nou hup, trek jezelf omhoog meis, kom op!
Ze trok.. trok.. trok... en viel weer.
Ze probeerde naar de zijkant te kruipen. Het ging, het ging!
Oh nee.
Haar hele lijfje was buiten, behalve haar heupen en achterpoten. Vrouwtje, he. Breed bekken, hoe smalletjes ze verder ook is.

Het was inmiddels acht uur. Ik was al anderhalf uur vergeefs bezig te redden.
Ik belde mijn vrouw nog eens.
Til haar nou op, geef haar een kontje!
Ronja piepte en mauwde en huilde elke keer als ik probeerde te tillen. Ik wou niet, ik durfde niet, bang dat ik haar pijn zou doen. Maar met elke geprobeerde en gefaalde vlucht kwam Ronja zelf er steeds meer achter dat ze wel èrg vast zat, en complete paniek konden we er niet ook nog bij gebruiken.
Ik haalde diep adem.
Greep haar bij haar nekvel, trok, legde mijn hand onder haar achterste, trok haar zachtjes over de verwarming heen.. en ja! Ze was vrij! Tezamen met genoeg rondvliegend haar om drie nieuwe katten te maken, dat wel (vrij naar Midas Dekkers).
Als ik werkelijk allergisch was had ik het nu geweten.

Mevrouw stapte wat rond door de kamer. Liep langs me heen en liet zich knuffelen.
Dezelfde Ronja die vanochtend nog achteruit schoot als ik alleen mijn hand naar haar uitstak.
Ze gedroeg zich alsof ze een bijna-doodervaring had gehad: Been there, done that, seen it all. I'm coooool, baby...
Heel relaxed begon ze zich te wassen. En vrat achter elkaar de hele voederbak leeg.

En ik, ik weet nog zo net niet of ik later zelf wel een kat wil.
Zoveel emoties kan ik niet aan..

(en nee: er zijn geen foto's van dit avontuur. Ik ben nog te onervaren met Mies' camera, en dit leek me niet het moment voor richten, scherpstellen, klik, preview, delete, opnieuw..)