Soepeltjes

‘..en dan ga ik morgenochtend eerst naar sport..’, zei ik die avond tegen mijn vriendin.

‘Zou je dat wel doen..?’

Hoezo?

‘Nou, je hebt dan natuurlijk spierpijn..’

Tsk. Natuurlijk heb ik dan geen spierpijn. Waarom zou ik??
Zo'n beetje stroom, ik ben geen watje ofzo.
Ik voelde me best. Wat trillerig, maar dat was gewoon een kleine overdosis adrenaline. Het gevoel in mijn linkerarm kwam ook langzaam weer terug, niks an de hand.

Om 1 uur 's nachts had ik nog steeds nergens last van. Om 3 uur ook niet, net zo min als om 5 uur. Niet zo veel slaap, maar geen spierpijn.
Na een kort tukje tussen 7 en 8 werd ik wakker met een pijn alsof ik vier dagen non-stop in de steengroeven had gewerkt.
Maandagochtend, en nu pas werken mijn spieren weer naar behoren.

Ik haat het als mijn vriendin gelijk heeft.

(Hetwelk overigens niet de reden was voor mijn driedaagse afwezigheid. Nieuw jaar, nieuwe harddisk - ik was het doen van een clean install wat ontwend en het was enigszins.. eeh.. enerverend..)