Feestje

Meest gehoord:
- gefeliciteerd met je moeder! [maar ik was verdomme óók jarig!!]
- wat is je haar lang geworden! [‘ja ik werd op een ochtend wakker en ineens was het er’ - ‘ha ha ha ha!’]
- hoe gaat het met je? [door mij stelselmatig afgewimpeld met een ‘hoe is het met jòu..??’]

Tikje twisted: mijn psycholoog die mijn moeders psycholoog werd, vervolgens een goede kennis van haar, vervolgens weer mijn psycholoog - en hem dan op een verjaardag uitgenodigd zien.

Grootste schok: Neef J die enigszins veranderd blijkt, sinds ik hem op mijn negende voor het laatst zag.

Fijn: Vriend A die me uit de klauwen van mijn eigen emoties redde.

Lief: Mijn ouders die zo helemaal niet gescheiden zijn. [Hoe ga je je nou voorstellen? Als ‘De Ex’..? - plaagde ik mijn vader].

Persoonlijke zonde: glas wijn op de lege maag, eindeloos veel rozijntjes en gesuikerde pinda's uit de studentenhaver.

Grootste misverstand: ‘Neem je eigen glas mee’, stond er in de uitnodiging. Waarop iedereen glazen als cadeau meeneemt..

Irritant: Tantes die vragen: 'Wil je wat drinken? Wil je wat eten? Weet je zeker dat je niets wilt drinken? Ik heb speciaal voor jou... Heb je al wat gedronken?'.
Mijn moeder woont hier, ik heb geholpen met de organisatie, ik weet echt wel waar de boel staat hoor! Jullie lijken wel een soort WindowsUpdate, met jullie constante gepopup! - wat ik dan natuurlijk niet zeg.

Boeiend: Te zien hoe gemêleerd mijn moeders vriendenkring is. Leraressen van toen ze op het volwassenonderwijs zat; de fietsenmaker die we al hadden toen ik een baby was; de psycholoog; onze oude huisarts; mensen van toen ze op de kunstacademie zat; mensen die ze ooit gewoon op straat tegenkwam, leuk vond, in haar hart sloot; oude en nieuwe vrienden. Allemaal totaal verschillende mensen, die het uitstekend met elkaar konden vinden.

We hebben het overleefd. Het was onverwacht leuk.
Maar laat ze het hart niet hebben nog eens zo'n happening te organiseren.