Te gek om los te lopen

Ik schreef een briefje, aan enigen van mijn Naasten.

Ik had eens een boek, en dat boek was kwijt. En ik wist honderd procent zeker dat ik het had uitgeleend.
Aan wie - dat was alleen de vraag.

Ik wist ook zeker dat ik er eens over had gelogd.
En dat logje zou de mogelijkheden van uitlenen wat beperken, louter vanwege de datum van aanschaf.

Ik zocht en vond.
En ik blijk, gelijktijdig met het betreffende boek, een ander boek te hebben gekocht.
Een boek dat ik vorige week van de bibliotheek heb geleend en nu aan het lezen ben.

Nòg een boek dat ik kwijt ben. In dit geval niet alleen letterlijk, maar ook in herinnering.