Klok, klepel

Nederlandse dozen ijs zien er bij mij regelmatig uit als een slagveld.
Met mijn lepel graaf ik de diepte in, als vroeger bij een grabbelton; naarstig op zoek naar een easter egg, een verborgen stukje lekkernij. Iets wat de juichende beschrijvingen op het deksel zou rechtvaardigen. Misschien wordt het beneden leuker, denk ik hoopvol.
Maar al het lekkers zit vaak juist in de eerste centimeter.
De rest van de bak eet ik eigenlijk puur uit verveling op.

‘Dat wat die Amerikanen doen met cookie dough, dat kunnen wij ook!’, moeten ze bij Hertog hebben gedacht.
En wat doen ze?
Kruimeltaart.
Bosbessenijs met kruimeltaart. Onder de noemer Hoogstandjes nog wel.

Het hele idee van cookie dough is dat je af en toe op zo'n fijne klomp mierzoete koekkauwgom stuit. Of, in het geval van Ben & Jerry's Oatmeal Cookie Chunk: poeltjes van geroosterde, gecarameliseerde havervlokken.
Daar hoef je niet naar te graven, daar stuit je gewoon vanzelf op.

Welnee, denkt Hertog. Kruimels kruimeltaart.

Heeft u weleens Volcolon moeten eten van uw huisarts of darmspecialist?
Granulaat door de yoghurt, die prompt zanderig in de mond ligt?

Rest my case.