Terug naar huis « Typo   » Over namen gesproken.…

woensdag 07 september 2005 - 13:22
Eigen

Ik krijg geen grip op mijn eigen naam.
Als anderen zeggen dat mijn naam zo mooi is kan ik ze slechts wezenloos aanstaren.
Oh. Ok.
Voor mij heeft hij geen klank, geen vorm, geen karakter, geen ritme.

Van elke andere naam kan ik zeggen dat hij springerig of streng is, scherp of rond, zacht of hard. Er zijn koude namen, blije namen, enge namen. Maar mijn naam is gewoon MijnNaam. Verder niets.
Zoals ik ook de stemmen van mijn ouders niet kan definiëren. Het zijn gewoon HunStemmen, maar ik weet niet of het prettige of mooie of hoge of lage stemmen zijn.

Ik begrijp nu dat mijn vader nooit hoorde dat zijn moeder Duitse was, hoewel het accent eraf moet hebben gedrópen.

Vreemd, dat iets zo dichtbij kan staan dat het ongrijpbaar en onzichtbaar wordt.

En u? Hoort u uw eigen naam, of de stemmen van uw dierbaren?


Dan ben ik wel benieuwd wat U bijvoorbeeld van mijn naam vindt, qua zacht- of hardheid. Zelf was ik er vooral vroeger niet helemaal tevreden mee. Tegenwoordig kan ik er wel mee leven, en ben ik er ook aan gewend, ofschoon ik 'm niet heel bijzonder vind. Hij is er gewoon, net zoals U dat heeft.

Qua dierbare hangt het er denk ik vooral van af of U die persoon wel of niet zelf hebt uitgekozen. Het maakt nogal een verschil of U de stem van een van Uw ouders of die van een eventuele geliefde hoort. Die laatste is over het algemeen beter in staat Uw trommelvliezen te strelen.
mIKe (URL) - 07 september 2005 - 14:43

Ik ben blij met mijn naam. Kort, krachtig en vrolijk. Ik ben niet af te korten tot Kaar (Karin), tot Roos (Rozemarijn), tot Ing (Ingrid); mijn naam blijft altijd wat -ie is.
En er rijmt niet al te veel vervelends op. Dat is ook wel prettig, als kind. Nu zou ik er maling aan hebben.
Webkim - 07 september 2005 - 17:25

Dan neem je toch een naam die bij je past? Er zijn genoeg mensen die dat doen. Kus...bel me es als je kunt...
Judith - 07 september 2005 - 21:21

Mij klinkt ie ondertussen doodnormaal in de oren, maar mijn naam is (hier in Nederland dan, in Scandinavië is het andere koek) schijnbaar erg bijzonder. Szoel-wveij. Tenminste zo hoort hij te klinken: melodieus. Meestal hoor ik alle variaties tussen Solex en Solvek (harde variant) Of Silvie... (Nee! Dan nog liever Sollie) En ik moet vaak uitleggen dat mijn naam Noors is, maar ik en mijn ouders ook niet. Dat ze de Per Gynt suite mooi vonden. Voordelen zijn er ook: ik kon zó mijn domein claimen en als mensen m eindelijk onthouden, dan vergeten ze m ook nooit meer.
Solveig (URL) - 07 september 2005 - 22:06

Mijn eigen naam, dat ben ik. En daardoor is hij volkomen neutraal. Het is altijd verwarrend, dat er meer mensen zijn met dezelfde naam. Al blijken het allemaal net zulke autoritaire eigenwijze etters te zijn als ik. Heel verwarrend wordt het, als naamgenoten op weblogs (bijvoorbeeld http://www.verbaljam.nl/ ) dingen gaan verkondigen, waar ik het absoluut niet mee eens ben. Hoedt u voor namaak: de echte henk laat altijd een link naar zijn site achter!
En ja, de stemmen van de familie zijn de gewone stemmen. Andere zijn nieuw, anders, hebben een accent, bijvoorbeeld ABN.
henk (URL) - 07 september 2005 - 22:25

mijn moeder wilde me graag een hele mooie franse naam geven als ik een meisje zou worden. maar ze was wel een beetje bang dat ik een heel lelijk kind zou worden en dat mijn mooie naam dan heel erg met mijn lelijke verschijning zou detoneren. daarom heeft ze me charlotte genoemd: in geval van lelijk kon ze dan altijd nog lot of lotje tegen me zeggen. het droevige aan dit verhaal is dat mijn moeder de enige is die me nog altijd lotje noemt. (terwijl ik wél heel mooi ben - ze is dus ook nog gek!)

anyway, ondanks bovenstaande ben ik al heel lang erg tevreden met mijn naam, sinds ik me erover heen heb gezet dat het ook pudding betekent, ik vind dat hij heel goed bij me past, maar ik ben ook van mening dat je je naam een beetje wordt of misschien is het andersom.
charlotte (URL) - 08 september 2005 - 00:12

Ik ben vernoemd naar een Duitse tante zonder kinderen. Ik vond hem vroeger niet echt mooi, vooral omdat mensen hem altijd verkeerd zeiden/schreven. Maar tegenwoordig ben ik er wel aan gewend.
En wat namen van anderen betreft, als je de persoon waardeert, ga je de naam die erbij hoort vanzelf als mooi ervaren.
Ricky (URL) - 08 september 2005 - 08:28

Hmzz.. mijn naam is al even hard als de vrouw erachter.
Actiereactie (URL) - 08 september 2005 - 09:22

@Actiereactie : Wellicht was actieexplosie voor u een passender variant geweest? :0)
nietpluis (URL) - 08 september 2005 - 09:47

Er zit meer dan éen r in mijn naam, en de r is een letter die in Nederland zeer verschillend wordt uitgesproken. Mijn naam op z'n Goois ben ik niet. Mijn naam vraagt een r die met trillende tongpunt wordt uitgesproken.

Ook hoor ik het regiolect niet, in hoe mijn ouders het Nederlands uitspreken. Behalve over de telefoon, want dat versterkt het accent, merkwaardig genoeg.
ijsbrand (URL) - 08 september 2005 - 10:27

Als ik me aan een hele rits mensen moet voorstellen, zeg ik Evelien. Als iemand dan zegt 'hoe zei je?' dan zeg ik 'Eveline.' Zeg ik m'n achternaam er achteraan, dan is 't altijd Eveline, maar als ik de telefoon opneem, met alleen m'n voornaam, dan is 't weer Evelien.
Eveline (URL) - 08 september 2005 - 20:31

Goh, als ik dat allemaal hoor, ben ik eigenlijk zeer tevreden met mijn naam.
Hoewel ik als kind wel altijd vond dat de naam van zus iets adellijks over zich had en mijn naam eerder een boerinnennaam was. Ach ja, dat adellijke heb ik nu erbij gewonnen door me niet als een boerin te gedragen ;-)
Buitel (URL) - 09 september 2005 - 12:19

Je eigen naam is zoals je zegt gewoon MijnNaam. Voor de meeste namen heb ik een soort van prototype in mijn hoofd. Een aantal kenmerken waarvan ik denk dat ze voor elke Katrien of Stefanie gelden. Heel fout van me eigenlijk, maar 't gaat vanzelf.
Ik weet nog altijd niet of ik Charlot of Charlotte heet. Thuis heet ik Charlie of Charlotski (ik heb een kleine broer..). Maar sinds ik een weekje op kamers zit in Maastricht gaat 't alsmaar van 'Sjulotte'. Daar lach ik niet mee.
Charlotte () (URL) - 10 september 2005 - 19:01

ik hou van mn naam
Justine - 16 november 2006 - 18:27

mijn vriendinnen noemen me meestal 'Ju' of 'Juicy', en mn vriendje zegt dan weer 'juju'. Thuis wordt ik door mijn kleine zus 'tien' genoemd, maar door mijn ouders gewoon 'Justine'. Ik raak eraan gewend, al die verschillende 'titels'. En dat vind ik ook leuk aan mn naam, je kan hem op verschillende manieren afkorten.
Justine - 16 november 2006 - 18:30

  
Persoonlijke info onthouden?

Om commentspam te voorkomen vragen we je om antwoord te geven op de 'silly question'
 



Verberg email:

Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of email-adres in te typen.