Onrustig en onvredig

Het begon al in mijn droom.
Zoals je soms midden in de nacht heel nodig moet plassen en dat in je droom verwerkt: je bent druk bezig met ontdekkingsreizen, veldslagen, prinsen op witte paarden, weer op school en je huiswerk vergeten - en steeds tussendoor denk je: ik moet een wc zoeken; waar in dit bos, in dit kasteel, in deze school zijn de toiletten?
Je wordt geirriteerd wakker, denkt: oh, het was een droom, en moet vervolgens alsnog je bed uit omdat je blaas op knappen staat.
Zo ging dit ook.

Ik zat op de fiets, en ik had de grootste moeite om vooruit te komen. Het sturen wou niet, het trappen wou niet. Mijn armen en benen zaten in een kramp. Zo traag en star, zo moeizaam.
Totaal uitgeput en gefrustreerd werd ik wakker. Ik deed mijn ogen open... en het ging niet.
Mijn ogen wilden niet open, ik kreeg mijn armen en benen niet bewogen. Totale, complete verlamming.
En het was geen droom.
Ik hoorde mijn vader in de gang, ik hoorde mijn horloge tikken, mijn hart bonken.
Blinde paniek.
Uit alle macht probeerde ik iets te bewegen, wat dan ook.
Ik schreeuwde mijn hersens toe, dwong ze om hun opdrachten door te geven. Tevergeefs.
Ik probeerde mijn vader te roepen, spande mijn stembanden. Al wat ik produceerde waren kleine, nauwelijks hoorbare pufjes.

Ik weet niet hoe lang het duurde, maar uiteindelijk leek ik door de blokkades heen te breken. Als een deur die ik intrapte, zo ontsnapte ik uit de gevangenis die mijn lichaam was.
Het was vijf voor halftien; mijn ochtendtukje had amper drie kwartier geduurd, maar weer gaan slapen durfde ik niet.
En ik weet niet of ik het straks, voor het broodnodige middagdutje, wèl durf.

‘Shabbat Shalom’: ik heb daar toch een andere voorstelling van.

(Wikipedia heeft een entry ‘Sleep Paralysis’. Ieder mens heeft het een of tweemaal in zijn leven, staat er. Het wordt, onder meer, veroorzaakt door een onregelmatig slaappatroon, of stress.
Ik heb dit nu een paar weken regelmatig en steeds erger. Noch mijn slaappatroon, noch mijn stressniveau is veranderd. En ik heb niet gehallucineerd: navraag bij mijn vader leerde dat alle geluiden die ik hem had horen maken er ook echt waren geweest.
Wat me enigszins beangstigt, is dat ik al weken last heb van verhoogde spierspanning; ik weet niet in hoeverre er een verband is. Dit soort slaapstoornissen zijn geen MS-extraatjes waar ik op zit te wachten..)