Ik spit mijn oude documenten door, besef dat ik allang op bed had moeten liggen, want moe en grieperig en over een uur naar de fysio, maar 'toch nog even.. nog maar een paar...' - en ik stuit op een docje uit begin 2001. Een berichtje dat ik ooit postte op het prikbord van sabn:
‘Wijze raad’
Voor een ieder die langer dan een jaar of zes, zeven in de hulpverlening ronddobbert:
Ga niet - ik herhaal: NIET - als *verhaaltje voor het slapen gaan* wat oude dagboeken en psychiatrische rapporten doorlezen; zeker niet als je toch al niet zo lekker in je vel zat.
Ik kan je verzekeren dat je bepaald niet meer lust tot lekker slapen krijgt. Of het moest een eeuwige slaap zijn.
Erhm... oeps....
