De jeugd van tegenwoordig..
Lieve mevrouw die achter me in de rij stond,
Het spijt me dat ik u niet heb laten voorgaan, ook al was u oud, krakkemikkig, stok-, bril- en slechts één boodschap-dragend.
Ik was ongemanierd; dat geef ik onmiddellijk toe. En ik had ook geen enkel geldig excuus: ik was niet ziek, zwak of misselijk. Ik had zelfs geen haast.
De reden dat ik u niet heb laten voorgaan was omdat u me irriteerde.
U was klagelijk, zeurderig, mopperig. Was u een kleuter geweest, dan was ik voor u gaan staan en had u nagedaan: 'wèèèèèèèhhhh!'.
Nou is mopperen op zichzelf niet zo erg. In ons tachtigplusserswijkje lopen zat knorrepotten rond, die nooit niet zeggen dat de maatschappij niet deugt. En dat heeft soms ook wel zijn charme.
Nee: wat me eigenlijk het meest aan u stoorde was dat u niet rechstreeks was. Niet gewoon open, eerlijk en duidelijk.
U stond daar maar beverig op uw stok te leunen. Zwaaiend met die ene vacuumvis, en voor u uit mompelend: 'ja, nou, ik heb alleen dit, ik zou dan toch wel even voor kunnen. Ik heb alleen dit maar. Alleen dit.'
En dan zo slinks naast de rij gaan staan. Stapje naar voor, naast mij. Nog een stapje naar voor, schuin voor mij. Ineens helemaal zo beverig niet meer.
Vráág het dan gewoon. Zeg dan hardop en direct tegen mij: ik heb alleen deze pseudo-zalm, ik heb toch al een kutleven, mijn benen zijn verrot, mijn humeur is verrot en ik wil voor. Nu.
Ik hoor niet zo te praten. Ik hoor respect voor mijn medemens te hebben, en zeker respect voor ouderen.
Het zat er niet in vandaag.
Een volgende keer zal ik me niet meer door onderbuikgevoelens laten leiden. Dan zal ik tolerant zijn, en kalm blijven. Dan zal ik uw hints oppikken, mijn hand op uw arm leggen en zeggen: "Och mevrouw, ik zie dat u maar één boodschap hebt. Gaat u toch alstublieft voor!'
Lieve mevrouw die achter mij in de rij stond, ik hoop dat uw vis u smaakt. En dat ik u in het nieuwe jaar nog vaak zal tegenkomen, en me dan een beter mens kan tonen.
En ik beloof u: ik zal u zelfs met uw euro's helpen.
zaterdag 29 december 2001 - 18:44
Erg herkenbaar Puck. Ik heb een paar keer hetzelfde gedaan, zuiver en alleen omdat ze me niet gewoon vragen of ze even voor mogen. Want dan heb ik er namelijk geen enkele moeite mee. En dan mogen ze zelfs met tien boodschappen nog voor. Maar zo, nee. Jammer, maar helaas.
Micheline (URL) - 29 december 2001 - 18:51
'T was toch niet de lieve majoor boshardt van het leger des heils ?
Ik ben helemaal niet gelovig.maar als ik dat mensie zie,dan zou je toch bijna gaan geloven in de hemel enzo...
rowan - 29 december 2001 - 19:26
Een tijdje geleden werd ik op een zebrapad aangereden door een dame (70+) op fiets. Ik val om en zij valt om.. Ik sta op en zal haar overeind helpen zegt ze "sufferd" tegen me. Ik zeg: "sorry mevrouw maar ik loop hier op een zebra pad". Zegt ze nog een keer: "sufferd" tegen me. Ik heb met een vriendelijke "goede middag verder" haar liggend achtergelaten.
repo - 29 december 2001 - 19:34
Puck toch!
Ik zou haar voor hebben laten gaan, zou hebben toegezien hoe zij haar pseudo-zalm voor mijn boodschappen op de band zou leggen.
Ik zou zien hoe ze de vriendelijk toelachende, groetende caissière met een zwijgen zou antwoorden.
Vervolgens zou ik haar horen vragen of de dame in kwestie een momentje heeft, opeens komt dan die nooit verwachte verdacht vriendelijke lach op het oude gezicht te voorschijn.
Ik zou zien hoe ze om me heen loopt met haar stok zou ze per ongeluk maar toch duidelijk met een zeker fanatisme tegen mijn been aanslaan, waarna ze tussen de schappen verdwijnt om toch dat eigenlijk schandalig dure stukje kaas op te halen.
Na mijn eigen boodschappen tien keer te hebben bekeken zou ze terug komen in lijn, zich niet verwonderen noch excuseren over en tegenover de reeds tot achter de wasmiddelen gegroeide rij met wachtenden.
Ik zou haar hoofdschuddend naar de eindprijs op de kassa zien kijken, aanhoren dat haar bonus er niet af moet zijn gegaan en dat alles tegenwoordig zo duur is.
Ik zou toezien hoe zij uit haar portemonnee al haar tot nu toe gespaarde stuivers en dubbeltjes één voor één uittelde, waarna ze langzaam, aandachtig het kassabonnetje bestuderend, zou doorlopen.
En terwijl mijn boodschappen over de scanner gaan, zal ik net vanuit mijn ooghoeken waarnemen hoe ze de pak koffie die over mijn baan rolt in haar tas moffelt voor ze, de kromgebogen onschuld spelend, afloopt op de geurig uitgestalde bloemen die ze niet zal kopen, want alles is tegenwoordig zo duur, maar de geur is gratis en verdomd daarvoor zal zij blijven staan om het maximum ervan op te kunnen snuiven.
Sorry voor deze extreem lange reactie, ik geloof dat je onbedoeld iets bij me hebt losgemaakt......
Actiereactie - 29 december 2001 - 20:03
Ik weet het zeker, Actiereactie kreeg een flashback! :-)
Luuk (URL) - 29 december 2001 - 20:44
Weet niet of je het op de juiste manier brengt, puck, ik heb NOG NOOIT aan iemand gevraagd of ik voor mocht, ik zie sowieso niet waarom *iemand* ooit voor mag, zo'n rij is ervoor om onafhankelijk en rechtvaardig te functioneren. Dat kan alleen als iedereen zijn/haar beurt afwacht. Hoe kan zo'n oudje nu weten of jouw zusje niet net door een pitbull is doodgebeten, of jij als jeugd van tegenwoordig niet aan een dodelijke ziekte lijdt. Leeftijd is geen reden om regels te gaan ombuigen. Dat mens moet maar leren om zich te vermaken in een rij, en verder niet zeuren. Vraag haar de volgende keer om 100 keer op een velletje te schrijven: "Wachten in een supermarkt is gezond, dan kun je de mensachtige bestuderen en leren hoe de mens functioneert onder vreemden" of iets van die strekking.
J (URL) - 29 december 2001 - 22:55
beter.
verders wil ik nog iedereen op het hart drukken: f5 het internet! zonder meer en geen scrupules. het is nodig, echt.
vdW - 30 december 2001 - 08:16
Puck, ik zou me er niet zo druk om maken. Het is geen recht van de oudere generatie om voor te mogen, het is een gunst die jij al dan niet verleent. Deze keer niet, volgende keer weer wel!
Gien (URL) - 30 december 2001 - 12:04
Ehm. Wat betekent dat?: f5 het internet?
odette (URL) - 30 december 2001 - 15:38
Ja wil ik ook weten Walter,ik ben nooit te oud om te leren f5 ?????
dbk Tom - 30 december 2001 - 19:20
ik heet geen walter, wilt u niet zulke rare dingen zeggen.
vdW - 30 december 2001 - 20:07
Inderdaad of ze moeten het wel vragen, of helemaal niet. Dan maken ze bij mij ook een kans. Trouwens, dat staat los van leeftijd of geslacht. Als ik veel heb en geen haast en er komt iemand met net niks om af te rekenen biedt ik graag aan. Daarna maak ik nog een praatje met de kassiere en vervolgens lees ik op mijn gemak alle 2e hands-advertenties die er hangen. Dat doe ik al jaren en ik heb nog nooit wat gekocht :)
Dit geldt alleen als ik geen haast heb. Trouwens, eten kopen bij de groentenboer, bakker en slager is toch veel leuker en lekkerder?
Robert-Reinder () (URL) - 31 december 2001 - 01:59
