Halal
Hoera voor de islamisering van Nederland.
Met het steeds groeiende islamitische deel van de bevolking is de ouderwetse buurtwinkel terug, de kleine zelfstandige waar de klant koning is, waar je gastvrij wordt ontvangen en je persoonlijk wordt geholpen, waar je wordt gevraagd of je niet nog iets anders nodig hebt - brood misschien? - en waar al je boodschappen voor je in een tasje worden gedaan.
En dat het met de taalbeheersing slecht is gesteld is ook een grove leugen, want iemand die 'insgelijks' antwoordt op je weekendgroet doet het naar mijn idee best goed.
Maar.
Hij was zo lief en aardig, de winkelier. Liet me precies zien wat voor dadels in welke doos zaten, keek of ze nog van voldoende goede kwaliteit waren. Sneed de doos open, tilde wat van de takken op en liet ze zien.
Met zijn van vleessap doortrokken handen, dieprode palmen, bruine nagels.
Ik dankte de hemel dat ik mijn portemonnee was vergeten, zei: 'ik kom zo terug', en nam me voor: straks koop ik die andere dadels, dan maar een doos duurder.
Bij terugkomst voegde ik de daad bij het voornemen, maar de winkelier bleef aandoenlijk en huiveringwekkend zorgzaam. Hij opende de doos die ik had gepakt, er moest vanzelfsprekend worden gecontroleerd of ik wel de beste waar zou meekrijgen.
Elke doos die ik zou pakken zou worden geopend en op die manier worden blootgesteld aan allerhande potentiele parasieten en wat niet al. Kruisbesmetting is een mooi ding.
Ik durfde niet te zeggen dat ik liever een gesloten doos had, en bovendien: hij plakte elke geopende doos weer secuur dicht met plakband dus dat zou een onzinnige kritiek zijn.
Ik houd me maar vast aan de gedachte dat islamitische slachters het vlees volledig laten uitbloeden, en dat dat voor de eventuele infecties wellicht scheelt.
En voor overige hoop ik dan dat Allah me genadig is.
vrijdag 23 mei 2008 - 19:00
*lol* Ik hoop met je mee Puck.... Als we je niet meer horen de komende tijd, dan weten we waar het aan ligt ;)
Tineke - 24 mei 2008 - 09:52
Wij hadden vroeger een groenteboer van het Hollandse soort, uit de kluiten getrokken, kolenschoppen die ik me simpelweg niet meer schoon kon voorstellen.
Ik leef nog steeds, sowieso een raadsel, maar voor wat betreft de groenteboer in kwestie zou je denken dat die niet direct meegewerkt kan hebben aan dit (door nog een enkeling) positief genoemde resultaat.
Zand schuurt de maag en zand niet alleen denk ik.
Je kreeg altijd snoepjes bij de man en in het schaaltje dat hij onder je neus stak verdween dan één van die vingers.
Roze hartjes met randjes echt leven, waar vind je dat tegenwoordig nog?
Actiereactie (URL) - 25 mei 2008 - 12:50
Ik ben ervan overtuigd dat hier en daar wat viezigheid goed voor de mensheid is. Ik wil het alleen niet _zien_.
En dat iets netjes in een pakje zit, zegt niks. Sinds ik een week in een koekjesfabriek heb gewerkt, eet ik geen koekjes meer. Verder denk ik maar niet na over wie hoe wat op welke manier in de winkel gekregen heeft, dat zou de latente smetvrees enorm aanwakkeren.
Hippo () (URL) - 28 mei 2008 - 18:37
