Absoluut fascinerend, waar rijst geheel op eigen houtje in veranderd terwijl jij electrotank herontdekt.
Waar ik overigens niets meer van bak. Eens, in een ver en roemrijk verleden, haalde ik voor de eerste 9 holes regelmatig een score van -10. Nu schop ik het met moeite tot -2.

Ik moet toch eens iets nuttigs met mijn tijd gaan doen. Niet al die onzin van therapie, en steeds maar al dat geklaag over problemen hebben. Werken zal ik; prioriteiten stellen. Een mens kan toch moeilijk door het leven met een minigolf-score van -2; om maar niet te spreken van het nieuw ontdekte spel goldyard, waar ik reeds na de groene sleutel het loodje leg, terwijl ik Tonie heb horen spreken over een blauwe, een paarse en zelfs een gouden sleutel.
En dan is daar poolbiljart, waarbij ik genadeloos in de pan ben gehakt door een 11-jarig gozertje uit Montreal, die in louter onbegrijpelijke afkortingen praatte, en de mij wel bekende afkortingen omdraaide (hoe weet ik nou dat 'als' hetzelfde is als a.s.l....?). Ik heb één keer gewonnen. Om precies te zijn van een huisvrouw uit NH (New Hampshire?), die elke vijf minuten door een schreiend kind werd weggeroepen.
Nee; ik weet precies waar mijn taken liggen...