Vrijheid
Eigenlijk vind ik er dus geen snars van kloppen, van wat er in de verschillende reactiefora wordt gezegd.
Binnen een paar regels wordt geroepen: "stoppen met loggen vanwege de kritieken, dat is een drogreden" en "als je niet tegen kritiek kunt moet je niet gaan schrijven".
Wie niet met kritiek kan omgaan is niet uit het goede hout gesneden om te publiceren.
Zolang je dat van tevoren bedenkt is het goed; dat wordt zelfs aangemoedigd. Maar o wee als je er te laat achterkomt. Dan ineens mag diezelfde gevoeligheid, waarom je niet moet beginnen, geen reden zijn om op te houden.
Wat een flauwe kletskoek zeg! Bestaat er niet meer zoiets als op je schreden terugkeren? Terugkomen op een besluit; pas later inzien dat je een situatie verkeerd hebt ingeschat?
En dan nog: moet het zo zwart-wit?
Ofwel je kan helemaal niet tegen kritiek; dan moet je dat van tevoren weten en mag je geen log beginnen. Ofwel je kan wel tegen kritiek; dan mag je een log beginnen maar dan moet je ook wel àlles aankunnen.
Het is alles of niets; een tussenweg bestaat niet. Het kan niet zo zijn dat iemand wel tegen een beetje kritiek is opgewassen; een paar sneren per week kan hebben, maar op een gegeven moment gewoon zijn taks heeft bereikt.
En als iemand dat dan als reden opvoert om niet meer te loggen, dan barst het geweld los.
Eigenlijk lijkt het er een beetje op dat mensen niet uit zichzelf weg mogen gaan.
Weggaan en stoppen met loggen betekent verbannen worden; vogelvrij verklaard. Het doet bijna denken aan een sekte.
Mensen mogen wel weggepest worden; de macht moet aan de achterblijvers zijn. Dus als iemand vrijwillig weggaat, om wat voor reden ook, dan komt men in opstand. Dan worden de rollen ineens omgedraaid; wordt de verlater uitgescholden, overspoeld met drift en rancune, met als voornaamste boodschap: "als jij niet wilt blijven dan willen we jou niet eens hebben. Good riddance".
Al schreeuwend dat iemand niet mag stoppen duwt men diegene stukje bij beetje de deur uit. Hij krijgt niet eens meer de kans om te zeggen: ok, dan blijf ik wel - want er wordt bij voorbaat al een minachtende houding aangenomen. Schoolpleinmentaliteit. "Chicken, chicken! Ga maar bij je mama klagen! Als je niet durft moeten we je ook niet!'
Stoppen met loggen wordt iemand niet gegund; zijn redenen worden niet geaccepteerd. Stoppen met loggen is een risico op zichzelf.
Niet durven stoppen omdat anderen je niet laten stoppen; dat lijkt me een gegronde reden om te maken dat je wegkomt.
(En even voor de duidelijkheid: dit is geen stop-aankondiging. Het is slechts een reactie op het verstikkende sfeertje dat er naar mijn gevoel in logland heerst)
zaterdag 02 februari 2002 - 20:50
Je mag stoppen als je wil, jij bent de baas.
Gerda - 02 februari 2002 - 21:11
Iedereen moet maar doen wat hij/zij nodig of zinnig acht denk ik. Het gaat me geen donder aan waarom iemand stopt. Zelfs in een dorp hoeft niet iedereen alles van elkaar te weten. Dan zeg ik hooguit: shit, dat vind ik jammer!
odette (URL) - 02 februari 2002 - 21:21
Ich liebe dich.
Gerda - 02 februari 2002 - 21:32
"Niet durven stoppen omdat anderen je niet laten stoppen; dat lijkt me een gegronde reden om te maken dat je wegkomt."
Niet durven posten dat Puck moet blijven schrijven omdat ze dan stopt; ook zoiets. Ik zou het jammer vinden, Puck. Maar alles mag. Van mij dan.
JW (URL) - 02 februari 2002 - 21:33
Lieve Puck,
Ook Suffie was zo iemand die tegen Walter aanschopte omdat hij zich niet door een aantal rotjochies moest laten wegpesten.
Je hebt hartstikke gelijk, als iemand er achter komt dat hij een verkeerde keuze heeft gemaakt, dan moet hij terug kunnen treden zonder dat zijn omgeving hem op de nek springt.
Suffie onderscheidt echter nog een derde mogelijkheid, namelijk twijfelen of je wel sterk genoeg bent en alleen en eenzaam zittend achter je computer jezelf wijsmaken dat je dat niet bent. En dat allemaal omdat een paar kutblagen je uitjouwen. En die kategorie kun je soms weer aardig op weg helpen door hem een schop onder z'n kont te geven en hem te laten weten dat er tegenover die twee blagen honderden mensen staan die hem voor het web willen behouden...
Suffie weet als geen ander hoe je jezelf naar aanleiding van kritiek in een negatieve spiraal kan trekken, en hoe je daar soms uit kan komen door een klap in je gezicht van iemand die je liefheeft.
Suffie heeft tegen Walter (want daar gaat het tenslotte over...) laten weten dat hij zich niet moest laten pakken door de amoebes op het net, maar dat hij ze weg moest vegen en doorgaan. Dit deed Suffie niet om Walter te dwingen om door te gaan, maar om te laten zien dat de goede geesten in de meerderheid waren...
Suffie zal Walter, en wie dan ook, respecteren als hij er weloverwogen mee stopt omdat hij tot de conclusie komt dat hij niet met zijn tegengas overweg kan. Dat is geen schande en dat is iets waar iedereen respect voor moet hebben.
Maar Suffie laat niet gebeuren dat iemand het bijltje er impulsief bij neergooit, omdat hij op een kwetsbaar moment plotseling tegengas geeft...
Suffie denkt dat velen er zo over denken, maar het niet altijd even genuanceerd bewoorden. Suffie denkt dat er ook schrikreacties tussen zitten, de bekende ontkenningsfase van het slechtnieuwsgesprek...
Suffie hoopt maar dat Walter (want daar heeft Suffie het nog steeds over) inderdaad in een opwelling handelde en over te halen is om terug te keren. Zoniet, dan respecteer ik dat en wens ik hem het allerbeste...
En Puck, mocht jij er alsnog ook tussenuit willen knijpen, dan verbant Suffie je niet, hij houdt je niet tegen en roept geen 'kip' op het schoolplein. Maar hij zou wel heel verdrietig worden..
Suffie () (URL) - 02 februari 2002 - 21:52
ik wil niettemin de vrijheid houden om tegen iemand die stopt te zeggen dat ik dat doodzonde vind en dat ik liever zag dat de klojo's zouden afhaken. Heeft niets met mijn respect voor stopper's beslissing te maken.
elisa (URL) - 02 februari 2002 - 22:00
Twijfel is een moeilijk iets. Twijfel is willen en niet willen en niet weten wat te willen of niet te willen, kortom twijfel. Suffie heeft het eigenlijk al goed uitgelegd. ieder moet doen wat hij wil, wanneer hij/zij dat wil maar het is natuurlijk een ieders keus om de ander over zijn twijfel heen te helpen of juist aan het twijfelen te brengen over zijn keuze. hmm...begrijp iemand iets van wat ik bedoel?
Freddy () (URL) - 02 februari 2002 - 22:01
Hoge bomen vangen veel wind. Toen ik trouwde had ik nog niet een fractie van het publiek wat Willem Alexander en Maxima hebben vandaag. Als ik stop met loggen zullen daar ook veel minder verdrietige reacties op komen dan wanneer jij stopt. Veel lezers = veel reacties, zowel goede als slechte. En dat geldt ook voor het aantal sneren en complimenten. Alles is relatief.
Micheline (URL) - 02 februari 2002 - 22:10
Hey , Puck , is dat geen stuk interpretatie van jou , hoe je stoppen en de reaktie daarop , ziet ?
Ik zie hier een heel bewogen Puck, maar ik dacht dat de aanleiding iets anders was (nl. dat iemand iets van jou publiceerde dat je in vertrouwen geschreven had) Of sla ik de bal kompleet mis ?
tobin () - 02 februari 2002 - 22:32
Neem jezelf niet in de maling, het gaat niet om die paar foute reacties die Walter heeft gekregen. Walter heeft andere tijden meegemaakt en ziet de vertroebeling intreden, de een trekt daar andere conclusies uit dan de ander.
Remco (URL) - 02 februari 2002 - 23:01
Eerst voor de duidelijkheid twee puntjes op de I.
Een: persoonlijke vrijheid boven alles. Wil iemand stoppen met schrijven, drinken, roken, lezen: het is zijn goed recht. Hij is de enige die daarover kan en mag beslissen.
Twee: als lezer kan je uiteraard geen aanspraak maken op je dagelijkse stukje. De auteur beslist wat/waar/wanneer en hoe hij publiceert. En of hij überhaupt publiceert.
Daarnaast een paar bedenkingen.
Als iemand zegt dat hij stopt omdat naast acht lovende ook twee negatieve recaties op een stukje krijgt, geloof ik hem niet. Als hij om diezelfde twee opmerkingen ook nog gaat roepen dat het 'weblog dood' is, vind ik dat oneindig pretentieus. Wanneer hij dan ook nog de kanker van zijn vader inroept, word ik kwaad: goedkoper dan dat verzin ik het niet. Roep om hulp. Vraag een vriend om aandacht. Huil uit.
Maar roep verdomme niet dat het twee 'kutjochies' zijn die het hebben gedaan. Zo iemand mag van mij elke dag stoppen. Met wat dan ook.
frédéric () (URL) - 02 februari 2002 - 23:02
Twijfelen mag. Twijfelen moet! Freddy, je bedoelt het goed. Elisa en Suffie raken de kern van de zaak. Graag willen veel (?) mensen iemand stimuleren om door te gaan. Juist dan wanneer hij of zij het (even) niet meer ziet zitten.
Iedereen kiest dan zijn of haar eigen woorden. Hoe die dan gelezen worden, door Walter of door jou Puck, dat kunnen de schrijvers niet altijd bevroeden. De een gelooft in de 'klap in het gezicht'. Een ander vraagt voorzichtig toch vooral door te gaan. Weer anderen zeggen alleen maar 'bedankt'. Ja, helaas soms zonder 'tot ziens'.
Mijn verstand wijst op democratische principes en die zouden wijzen in de richting van een meerderheid van stemmen die willen dat Walter door gaat. Mijn gevoel komt dicht bij Walter's eigen keuze om te stoppen en jouw reactie Puck op reacties elders.
Uiteindelijk laat het een en ander onverlet dat hij, jij en wij onze eigen stappen mogen zetten. Liefst met respect voor elkaar. En als we elkaar de ruimte gunnen om onze inzichten, standpunten en stappen te (her)overwegen dan kan dat ook betekenen dat een besluit om te stoppen ook wordt heroverwogen. Stappen mag je in iedere richting zetten. Neem alsjeblieft altijd iets mee van daar waar je vandaan komt.
Ik wens iedereen veel wijsheid toe.
JoG (URL) - 02 februari 2002 - 23:03
U betrekt dit stukje blijkbaar allemaal op Walter. Dat kan ik me voorstellen; zijn vertrek is het kortst geleden en heeft her en der ook het meest losgemaakt.
Maar hij is niet de enige die iets heeft gezegd over reacties en kritiek. En dit stukje van mij 'broeit' al sinds de beroemde danwel beruchte discussie bij Elrado [http://www.elrado.nl/weblog/index.php?itemid=14249 ]
Puck - 02 februari 2002 - 23:12
Remco schreef (en ik kwoot 'm helemaal) "Neem jezelf niet in de maling, het gaat niet om die paar foute reacties die Walter heeft gekregen. Walter heeft andere tijden meegemaakt en ziet de vertroebeling intreden, de een trekt daar andere conclusies uit dan de ander."
Remco (en Tonie, gezien zijn stukje over mijn stoppen) is de enige die mijn stukje goed gelezen heeft, kennelijk. De kutjochies waren druppels. Misschien heb ik het niet goed geformuleerd, dat iedereen eroverheen leest, maar het ging mij echt om de sfeer die de laatste maanden aan het ontstaan was.
Sorry, Puck, dat ik je forum misbruik.
walter (URL) - 02 februari 2002 - 23:50
Doet dat iets af aan de reacties?
Puck, jouw reactie maakt het er niet duidelijker op. Als ik me het goed herinner ging het bij Elrado helemaal niet over reacties en de kritiek daarin. Het ging in ieder geval oorspronkelijk over de kwaliteit van, door 'loggers' zelf, ge'poste' stukjes.
Je begon over kritiek. Het niet verwachten daarvan (zo veel, zo sterk, ...). Het zwart-witte van de reacties/kritiek. Jouw suggestie: De emmer is misschien gewoon vol.
Je hebt het er over dat het 'recht' zelf conclusies te mogen trekken ontkend zou worden. Dan trek je de lijn door naar 'het onmogelijke' stoppen. De 'sekte'. De machtbeluste achterblijvers.
De links naar elkaars logs en reacties worden vooral gelegd in en door de reactiemogelijkheden. Dit 'verwebben' vind ik persoonlijk geweldig maar blijkt steeds vaker mensen af te schrikken en soms bijna te verstikken.
Woorden als buitenstaanders, insiders, kliek en nu dan zelfs sekte worden gebezigd. Volgens mij staat het iedereen vrij om wel of niet te reageren en om wel of niet te verwijzen naar andere logs in het eigen. Niet reageren of verwijzen creëert afstand. Zelf kun je ook afstand nemen tot of van dingen. Dat kan geleidelijk of accuut. Wie zich laat meeslepen of gaat broeden doet dat zelf. Ik vind het mooi. Allerminst beklemmend. En als ik stop met reageren of publiceren dan doe ik dat gewoon op gevoel of met een 'reden' dat maakt niet uit. Het ene is niet beter of echter dan het andere.
JoG (URL) - 03 februari 2002 - 00:10
Ja, het zou mooi zijn, democratisch beslissen wie door *moet* gaan met loggen, en wie wel op mag rotten. En dan een knop "Nieuw stukje zien" op elke site, zodat (sic) de schrijver klaar is met schrijven als er genoeg op gedrukt is. Heel democratisch.
Het zou mooi zijn.
Zo wil ik ook wel stemmen over oorlog enzo, maar dat terzijde. Overigens stem ik dan tegen.
Maar of je nou reageert met een ludieke verplichting aan iemand om door te gaan, of zegt dat/hoeveel het je verdriet doet, of boertig roept 'Mis je nu al!!', of de zachte pijn van de nakende leegte probeert te verwoorden; afscheid blijft een beetje ... dinges ... in het Frans was het "Partir, c'est mourir un peu", en 'mourir un peu' is 'een beetje doodgaan', als ik me goed herinner.
Niet leuk, allemaal.
Als iemand ophoudt die ik graag lees, om welke reden dan ook, dan respecteer ik die reden, en ben ik het er niet mee eens. In die volgorde. Maar wèl allebei.
Dàt er iemand stopt, daar kan ik niks aan doen. Er is nergens een knop "Nú een Nieuw Stukje zien", met een gehoorzame schrijv(st)er erachter.
Maar dat mij dat niet blij maakt, verdriet doet, of een leeg gevoel geeft., dat kan en wil en mag ik laten merken. Waarbij ook mislukte pogingen kunnen voorkomen.
En dit was dan weer een uitzending in de serie "Sentimenteel achter de Centrale Verwarming".
Tot de volgende keer! [zwaaiende handjes /]
PS: Puck, blijf nog een tijdje. Ik lees je graag.
[zie boven] Mis je nu al!! [/zie boven]
hans - 03 februari 2002 - 00:14
Een duidelijke reactie Walter. En ik kan dat van de sfeer alleen maar tussen de regels lezen in jouw laatste stukje. Het zij zo ...
JoG (URL) - 03 februari 2002 - 00:16
Druppels kun je op meerdere manieren bevatten. De druppel die de emmer doet over lopen of de druppel op de hete plaat die binnen een paar tellen is verdampt. Het valt mij op dat in de meeste reacties en logs die geschreven zijn de afgelopen tijd dat het loggen als vanzelfsprekend samengaat met de mogelijkheid voor de lezers om een reactie te plaatsen. Ik ben pas opnieuw begonnen ook ooit eens gestopt en nu pas maak ik gebruik van een reactie mogelijkheid op mijn site. Dat hangt voor mij samen met het evenuteel krijgen van minder leuke reacties of helemaal geen reacties. Het kan allemaal dat is de keuze die je maakt. Walter heeft er helemaal gelijk mee dat de sfeer die er de laatste tijd ontstaan is, een proces dat al veel langer loopt, nog vanuit de tijd van ALT0169, er wel op achteruit gegaan is. Dit komt volgens mij juist doordat er steeds meer op verschillende logs een reactie geplaats kan worden. Hierdoor worden discussies of andersoortig gesprekken gevoerd die door iedereen bekeken kunnen worden en gebruikt worden om mee te doen. Dit heeft voor een degelijke wijziging gezorgt in wat de meesten als loggen zien. Je bent niet interessant meer als Log zonder deze mogelijkheid. Persoonlijkheid is iets wat nog niet is ingeburgerd op ht Internet, wij zijn de pioniers in deze dus moeten wij het met vallen en opstaan leren voor de rest van de wereld er bekend mee raakt.
Mario () (URL) - 03 februari 2002 - 00:17
Mario heeft daar wel een punt wat betreft die reactiemogelijkheid. Elk postje kan tot een ellenlange discussie leiden. Dat kost allemaal maar tijd die je beter aan schrijven op je eigen log kunt besteden. Ik stel voor dat we collectief die reactietoestanden eruit gooien. We stellen de grens bij een gastenboek en een mailto-linkje.
En ik wil ook wel even kwijt dat ik het zo langzamerhand behoorlijk benauwd krijg van al die reacties waarin bepaalde webloggers zo vreselijk worden opgehemeld. Ik kan het woord 'hulde' niet meer zien. Kunnen we even met de voetjes op de grond blijven, gewaardeerde log-genoten? Waarschuw me svp als ik iets gemist heb. Is hier een nieuwe Marquez of Dostojevski ons voortijdig ontvallen?
Om nog even met een bepaalde mode mee te doen:
´pa·thos
het pathos
1 sterke gemoedsaandoening
2 het aandoenlijke, de bezieling
3
hoogdravendheid, bombast
Hier is sprake van betekenis 3.
arnoud () (URL) - 03 februari 2002 - 01:42
Maar Puck, die zwart-wit heden beginnen al
vanaf het moment dat jij aan dit dagboek-achtige
homepage-gebeuren een naam geeft.
"Stoppen met een log." is al veel te zwart-wit,
als je het mij vraagt. Daar begint de ellende al.
Je kunt beter iets stellen als;
"Ik schrijf voor lezers op het web."
vind ik.
Dan kun je zelf bepalen hoe, hoe lang, hoe vaak je dat doet, of blijft doen.
En leg je jezelf geen beperkingen op.
Het is ook zo hypocriet vaak,
lezen we de teksten van die Walter,
dan schrijft hij notabene geregeld dingen als
"ja, ik ben echt erg" en "ik ben door en door slecht"
en gaat dan kappen met zijn vaste stukjes
schrijverij op grond van kritiek op/van (dus) gedragsgenoten?
jult (URL) - 03 februari 2002 - 02:45
Op één of andere manier lijkt Weblogland erg op de 'echte' wereld. Dezelfde frustraties, dezelfde discussies en dezelfde bewegingen.
Suffie heeft dit allemaal al eerder meegemaakt, op school, op werk, bij verenigingen, bij bedrijven, in de media- en muziekwereld, in ziekenhuizen, in ondernemingsraden, noem het maar op. Overal komen mensen, gaan mensen weg, heb je overlevers, passeerders en knipperlichten, Overal heb je die-hards en ééndagsvliegen, overal heb je vernieuwers en reactionairen. Overal vinden verschuivingen en vernieuwingen plaats, volgens sommigen nodig, volgens anderen ten kwade. Dat heet evolutie.
Het weblog is niet dood, het weblog evolueert..
Suffie () (URL) - 03 februari 2002 - 10:36
Het verval der zeden in weblogland is niet meer te stuiten. Wij denken dat het komt door blogger. Het is allemaal zo gemeeheeeeen! Boeeeehoeeee.
...
Sorry, ook een heer wordt wel eens overmand door emoties.
J. Nimo (URL) - 03 februari 2002 - 16:30
"De berichten over mijn dood zijn sterk overdreven." Zei de weblogger.
Het blijft natuurlijk altijd wel een stukje theater ;-)
tobin () - 03 februari 2002 - 17:37
