Terug naar huis « In 't geniep   » In de categorie leven…

zondag 03 februari 2002 - 14:23
Situatieschets

En nu, nu wil ik dus echt niets meer doen. Helemaal niet meer, nooit meer. Het kan me niet verdommen dat het onze huwelijksnacht is. Ik wil niet meer, echt niet. Ik wil alleen maar slapen; en niet met jou, niet met wie dan ook. Niet in een paleis, niet in dat stomme bed met al die kwastjes en chique zooi maar een matras als een pijnbank. Een pijnbank, dat is deze hele situatie.
Nee, ik wil wèl een huwelijksnacht. Maar dan een echte huwelijksnacht, de nacht van *mijn* huwelijk. Maar het is niet meer mijn huwelijk. Het is van jou, van je ouders, van je volk, maar niet van mij.
En wat sta je daar nou dom te grijnzen? Ja, dòm ja - niet 'een beetje dom'.
Ik ben zo moe, Alex. Moe van het lachen, van het vriendelijk zijn. Moe van zo veel doen; al die bezoeken, al dat reizen. Ik had me er zo op verheugd, al toen ik klein was. Trouwen als een prinses, met een mooie jurk en bloemen en veel gasten. Nooit, nóóit had ik kunnen vermoeden dat trouwen als een prinses het ergste is wat er bestaat. Het zou een sprookje zijn. maar het is helemaal geen sprookje. Ik zou verwend moeten worden, maar in plaats daarvan doe ik niets anders dan op en neer lopen, stressen. De dagen voor je huwelijk een gala, een bal, een matinee, een concert. En dan om tien uur 's ochtends trouwen - wie heeft dat verzonnen?? Ik heb in drie dagen niet normaal gegeten, en wat ik at kwam er weer uit van de spanning. Ik zit van onder tot boven onder de aspirines, de antibiotica, de norit en de makeup. Want Maxima is zo lief, Maxima is zo aardig, Maxima lacht zo mooi - en ooooh nee, het volk mag niet weten dat Maxima alleen maar wil huilen, en helemaal niet meer wil trouwen.
Ik wil mijn oude leventje terug; gewoon rust, werken, mijn eigen taal kunnen spreken, niet meer al die verplichtingen.
Ik wil naar huis. Ik wil naar mama en naar papa. En waag het niet om weer aan te komen met je "ja maar oma kan er toch ook niet bij zijn". Verwend rotventje. Heb je ze zien zitten, die familieleden van jou? Pa, ma, opa. En pa en opa als twee zombies; verlopen zwervers, slap in hun bankje zittend. Ze hadden niet eens door waar ze waren, terwijl mijn papa - mijn papa had het wel geweten; mijn papa was er voor mij geweest.
Nee, blijf van me af, blijf uit mijn buurt! Ik wil hier weg, naar een hotel - en zelfs dat kan niet. Laat me dan toch tenminste met rust nu.

Ik wou dat ik hier nooit aan was begonnen...



ha ha ha ha
guido () (URL) - 03 februari 2002 - 14:37

ik kreeg net deze pagina door via een nieuwsbrief maar ik snap er geen bal van........
is dit nou humor?....
annelies - 03 februari 2002 - 14:44

mee eens.
luuk (URL) - 03 februari 2002 - 15:03

Nee geen humor maar menselijkheid
bart (URL) - 03 februari 2002 - 16:22

Maxima, had wel bij mij mogen komen. Dan had pa gezellig op de bruiloft kunnen komen. Dan hadden we Freek de Jonge als verrassing uitgenodigd op de receptie. Hij had nooit geweten wie die Argentijnse man is, die de vader van de bruid is. Hij had niemand gekwetst met zijn zongenaamde moraal. Begrijp me goed, wat er in Argentinië is gebeurd is vreselijk, maar dat meisje kan daar helemaal niets aan doen. Hoe wereldbewust was jij toen je 10 tot 12 was. Op de drempel van de puberteit. Weet jij veel, je laat net je autootjes en poppen een beetje staan, maar net nog niet. Je playmobiel is soms nog leuk, en soms, nee hoor ik speel er niet meer mee. Je gaat het andere geslacht ondekken. Nee Maxima had wel bij mij mogen komen. Ik heb alleen maar een modaal salaris hoor.
Chrestomanci - 03 februari 2002 - 16:32

Ik kan me inderdaad voorstellen dat Maxima op gegeven moment er zo over dacht!
Arm kind, dat moest ik ook vaak denken, gisteren.
Gien (URL) - 03 februari 2002 - 16:45

Denk dat het wel mee valt met Maxima, ze zag er echt gelukkig uit. Misschien als we de situatie op ons zelf projecteren dat het gevoel zou kloppen, ik zou er knettergek van worden.
Freddy () (URL) - 03 februari 2002 - 17:13

"Blijf van me af, maar... speel 's een tango"
tobin () - 03 februari 2002 - 17:39

Laat dat mens eens lekker zelf bedenken wat ze overal van vindt. Denigrerend. Het zoveelste situatieschetsje. Ze had ook gewoon kunnen zeggen: hoepel op met je trouwen. Maar ik heb zelden iemadn zo gelukkig zien zitten zijn...
Dexhelen - 03 februari 2002 - 20:48

'Ik ben binnen', verder niks.
Wie verliefd zich nou in zo'n onnozele hals, ware het niet een prins.
Gerda - 03 februari 2002 - 21:50

Verliefd is verlieft, uiteraard.
Gerda - 03 februari 2002 - 22:05

  
Persoonlijke info onthouden?

Om commentspam te voorkomen vragen we je om antwoord te geven op de 'silly question'
 



Verberg email:

Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of email-adres in te typen.