zondag 10 februari 2002 - 13:03
Voor het effectief verdringen van jeugdherinneringen is het niet bijster slim om er een stukje over te schrijven..
De kunst van het verdringen is om alles zooo goed weg te stoppen dat je het nooit meer tegen komt, anders kan het nog knap lastig worden....
op+een+kreeft - 10 februari 2002 - 13:10
1) minst moeilijke weg = verdringing
2) moeilijkste weg = erkenning/verwerking
1) lijkt me 'n weg zonder einde
2) schijnbaar eindeloos, maar kan uit komen op driesprong (of twee-, of vier-)
groet,
ro - 10 februari 2002 - 14:29
Door de herinnering deze humor. Dat geeft te denken. En hij fronst z'n wenkbrauwen waarna een grijns zich weer snel rond zijn mond vormt.
JoG (URL) - 10 februari 2002 - 14:47
JoG: verklaar u nader..?
Puck - 10 februari 2002 - 14:58
Ik las ergens dat je toch je jeugd (trauma's?) altijd moet accepteren en verwerken. Je geeft ze daarna een veilig plekje waar je er naar kan kijken en beseffen dat het slechts herinneringen zijn die je nu geen kwaad meer kunnen doen, omdat je ze kent en weet wat ze je hebben gedaan. Maar ik schijn nergens wat van te snappen [vraag het M] dus negeer dit maar [volgens M de beste oplossing voor alle problemen].
F+: () (URL) - 10 februari 2002 - 17:50