Commentloos

Raar, zo.
Ik heb de respons nodig; ik voel me een beetje zweverig nu. Griploos. Net of u er eigenlijk niet bent, en ik ook niet. Geen bevestiging meer.

En tegelijk ben ik er wel, juist omdàt u er niet meer lijkt te zijn.
Ik kan niet omgaan met de respons. Ik kan er niet tegen dat u 'vorm krijgt'; dat u een gezicht, een karakter, een naam krijgt. Reuze gezellig; maar ik voel me niet meer vrij. Schrijf voor u, vanwege u. En schrijf ook een boel niet - vanwege u.

Doodeng, dit. Maar voorlopig wel beter. Ik krijg eindelijk mijn log weer terug.