Als hier in uw ogen verontrustende tekstjes staan, betekent dat niet noodzakelijkerwijs dat ik ziek, zielig, stervend of volkomen aan het doordraaien ben. Het betekent alleen dat ik sommige dingen nog niet eerder heb genoemd. Zo is daar een latente en tot nog toe verzwegen fascinatie voor paarsgestippelde ovalen cd-rekjes, waarover ik wellicht nog eens ga loggen. Maar ja; je moet niet alles meteen verklappen.
Mijn archief is niet kapot. Mijn archief is ook niet weggegooid. Mijn archief is in geweldige staat; er staat alleen geen link meer naar. Misschien komt het weer terug, misschien ook niet.
Behalve de reactiemogelijkheid per stukje is ook mijn mailadres van deze site verdwenen. Speciaal voor u, exclusief in de uitverkoop, als gratis cadeautje eenmalig en met extra airmiles: puck@puckspodium.com. U had het zelf kunnen verzinnen.
Voor De Dierbaren geldt: dat ik afstandelijk zo niet arrogant en afwerend op dit log doe, wil niet zeggen dat ik onbereikbaar ben, of niet ontvankelijk voor contact. Integendeel, zou ik haast zeggen.
U moogt zich onder De Dierbaren scharen wanneer u 1. op mijn msn/icq-lijstje staat 2. in het bezit bent van mijn privé(mail)adres 3. mijn gezicht tot op de laatste sproet kunt uittekenen ('sproeten.. huh?!' - hoor ik nu enige mensen denken) 4. de twijfelachtige eer heeft al mijn frustraties en irritaties aangaande [wat dan ook] toegemaild te krijgen 5. hooglopende ruzie met mij heeft, danwel pure vijandschap jegens mij voelt (waar wrijving is is immers warmte) 6. anders namelijk... (waarschuwing: grote kans dat redenen onder 6. gegeven door mij worden weggehoond)
Ik kan blind typen!!
(dat was slechts een vaststelling; geheel terzijde)
doch niet volgens het 10-vingersysteem
Mocht u de huidige ontwikkelingen op zichzelf al onrustbarend vinden: terecht. Onrust moet er zijn.
Ik was dit weekend vast van plan om te stoppen met dit log. Had de hele boel al opgedoekt en in dozen gepakt; deurtje dicht, dag huis, dag straat, dag stad. Maar ik vond bij het stofzuigen nog wat losse zinnen en een kladblokje en dacht: vooruit dan maar. Hoogstnoodzakelijke gooien we nog even open. Interpassief en geschiedenisloos.
En als u nu werkelijk denkt: "Dit is onze Puck niet! Zo een Puck hebben wij nooit gewild, nooit verwacht en wensen wij niet te accepteren" - ach, misschien ben ik het wel helemaal niet...
Dan ben ik nu zeker een spelbreker? :-( Thalion - 13 februari 2002 - 20:35
