Sine saccharo

Toen ik klein was, had ik om de haverklap last van mijn luchtwegen. Hoe het ook begon - keelpijn, snotteren, koorts - het eindigde altijd in dagen, soms wekenlang hoesten. Zo hard hoesten dat ik nachten wakker lag; kokhalsde; kreupel liep van de gekneusde ribbetjes en met al mijn zeven jaren in mijn uppie stad en land afzocht op zoek naar Het Wondermiddel.
Maar tegen kriebelhoest bestond niets. Tijmsiroop kreeg ik; maar dat deed eigenlijk niets. Ja: diarree geven. Wat geen fijne combinatie vormt met uitzinnig hoesten. Kriebelhoest was uitzingen. Kleine slokjes water drinken, rechtop in bed zitten, rustig blijven, slikken, proberen de kriebel te weerstaan. Bekers warme melk met honing van mijn vader krijgen; waarvan ik misselijk en doodmoe werd, maar waarvan de kriebel niet wegging. Waardoor ik in mijn dromen gewoon bleef doorhoesten, te moe voor slokjes water, rechtop in bed, kriebel weerstaan.

Ik heb me erbij neergelegd. Kriebelhoest moet je uitzingen - dus nu ik er voor het eerst in jaren weer last van kreeg, had ik een berustende houding. En of ik er diarree van krijg of niet; tijmsiroop is beslist erg smakelijk, dus ik toog naar de apotheek voor een fles.
Puur als formaliteit (er is immers toch niets tegen te krijgen?) vroeg ik: ik wil graag iets tegen kriebelhoest. Noscapine hadden ze. Nooit van gehoord, maar het was lekker, zei die juffrouw. En ach, daar was het me met die tijmsiroop ook om te doen, dus waarom niet.
Thuisgekomen opgezocht.
Noscapine is een centraal aangrijpende hoestprikkeldempende stof.
Pardon?
Hoestprikkeldempend? Er bestaat zoiets als hoestprikkeldempend??
Ja dus. En ik ben met terugwerkende kracht woedend. Ik wil nou niet zeggen dat ik mijn hele jeugd heb weggehoest, maar het had een boel leed kunnen voorkomen als ik dit eerder had gekregen.

Misschien is het niet geschikt voor kinderen?
Jawel; want geciteerde zin heb ik uit het artikel "Hoestmedicatie bij kinderen".
Misschien heeft het zoveel bijwerkingen dat je dat een kind niet kan aandoen?
Nee: "Van noscapine zijn weinig bijwerkingen bekend"
Misschien is het weerzinwekkend smerig?
Ja. Maar dat komt omdat de apotheek mij bij ongeluk 'noscapine sine saccharo', zonder suiker, heeft verkocht. Maar er zit een leuk chemisch frambozensmaakje aan. Hele foute zuurstokken van Jamin.

Ik kan twee verklaringen bedenken waarom ik niet gewoon mijn hoest heb kunnen wegsiropen.
De eerste kan zijn, dat er in mijn jeugd, de middeleeuwen, eenvoudig geen prikkeldempende middelen bestonden. Wat ik waag te betwijfelen.
De tweede reden kan zijn, dat mijn vader het niet kan verkroppen dat een ander 'makkelijk' ziek is. Te pas en te onpas krijg ik te horen: "Als ik vroeger ziek was mocht ik ook niet thuisblijven of klagen. Ik had als klein jongetje astma-aanvallen, en dan lag ik alleen in de schuilkelder tijdens de bombardementen, terwijl mijn moeder onbereikbaar was, op zoek naar iets te eten voor mij en je tante".
Tsja. zal ik vermoedelijk ook met eenzelfde heldendom mijn ziektes moeten doorstaan...