Sooner or later

Soms heel vroeg; soms zo laat dat ik het niet meer had verwacht. Maar eens komt altijd weer die vraag: "Puck, wanneer...?". En elke keer komt het als een schok, een donderslag bij heldere hemel, die alles op zijn kop zet. Elke keer geeft het me een gevoel van 'dit was het dan; het was leuk zolang het duurde'.
Mischien moet ik überhaupt maar geen vriendschappen meer aangaan. Me afzijdig houden. Me niet laten kennen.
Wat doe ik verkeerd, dat ik het zo goed lijk te doen..?