Dat, dus.

Kent u dat..?
Dat je echt totaal..
gewoon echt zo..

en dat je..
en van top tot teen..
dat je alleen nog maar..

...

Ik bedoel..
kent u dat..?
En dat je dan eigenlijk het liefste..
héél hard..
Of.. of.. alles..
Terwijl je zo goed weet dat dat niet helpt..
Het zelfs alleen nog maar erger maakt..

En dat je ook niets kan zeggen.. omdat dan..
Nu ja..

Kent u dat..?

Nou, dàt dus.
En dat al dagen.
Doorlopend, en steeds erger.
En niet alleen bij haar, of bij haar. Maar ook bij hem, terwijl ik die toch al maanden niet had gesproken.

Gewoon zo, zó..

Ja. Dat. Dus.