Trekpop
Spanning. Overal. Al dagen, en steeds erger wordend.
Spanning in mijn handen, mijn vingers, mijn benen. In mijn armen, mijn schouders, mijn nek.
Kramp-achtige spanning. Samentrekkend. Het verhindert normaal bewegen, rustig zitten, lopen, slapen.
Ontspannen ken ik. Die van het rustig in- en uitademen, het gaan staan, hangen in de grond, voelen van voetzolen die contact maken met de aarde. Loslaten, losschudden, eventueel aanspannen om daarna te kunnen laten wegvloeien. Maar hier kan ik niets mee.
Ik loop rond als een spast met epilepsie, die net vijf koppen koffie met suiker achter de kiezen heeft en cold turkey afkickt van alle mogelijke rotzooi. Geen van die zaken is op mij van toepassing, en ik heb geen idee wat ik moet doen.
vrijdag 28 maart 2003 - 10:40
Wat bij mij helpt:
- eens goed uithuilen
- chatten met iemand die me de slappe lach bezorgt
- uitwaaien op het strand
- dansen op metal muziek
- het hele huis rondrazen met de stofzuiger
- in de tuin werken
Maar ik ben jou niet, dus misschien werkt dat voor jou allemaal niet. Veel sterkte ermee!
Ricky (URL) - 28 maart 2003 - 10:56
Stress schijnt voor een korte periode heel nuttig te kunnen zijn. Ik hoop dat het je lukt te ontspannen.
Gerda - 28 maart 2003 - 18:50
In bad.
odette (URL) - 28 maart 2003 - 22:36
inderdaad een warm bad met een boek en chocoladekoekjes erbij..
carin (URL) - 28 maart 2003 - 23:47
Oh, was ik niet de enige ermee vandaag...
I)akmuis - 29 maart 2003 - 00:33
Keihard een eind tegenwind fietsen.
Cockie (URL) - 29 maart 2003 - 12:36
