He he..

"Oh ja", zei ze een halve dag later; "Ik wou nog een logje schrijven.. meteen na de lunch.."
Foutje; beetje afgedwaald.

"Over het grote formatfeest en wat er daarna kwam."
Het formatteren was zo'n punt nog niet, namelijk. Dat vind ik ook niet zo eng, op mijn C-schijf staat toch niets. Nou ja: software natuurlijk, maar geen documenten. Ik was veel banger dat er iets met mijn D-schijf zou gebeuren, dus die heb ik in toto op CD gebrand. Wat allemaal ook heel prima ging.

Maandagmiddag heb ik toen alles losgekoppeld; ik had met de compu-zaak afgesproken dat ze daar mijn processor zouden overhevelen. Er was iets met frele pootjes en snel kapot enzo, en dat wou ik natuurlijk niet riskeren.
Voor het instellen van mijn BIOS zouden ze geen tijd hebben, dus dat moest ik zelf doen.
Dus: de kast geheel ingewikkeld in een feloranje handdoek op de oude kinderwagen gelegd. Ik had geen ander vervoer dan mijn eigen beentjes, maar het winkeltje is vlak om de hoek dus dat zou wel lukken. Dat de kinderwagen te laag is kon ik ook niet vermoeden en al helemaal niet dat ik nu nog kreupel ben, maar goed, je moet er wat voor over hebben.

Puter afgegeven en even wachten.
Juist. Het was de heren zelf blijkbaar niet bekend dat ze geen tijd hadden, dus ze zouden ook wel even mijn bios instellen. Bofte ik even! Jammer alleen dat het wachten zo wel heel lang duurde. En nog langer. En nog veel langer. Ook jammer dat uiteindelijk de hoofd-nerd terugkwam en ietwat bleekjes zei: "we hebben een probleem.."

Dat hadden we zeker. De processor deed namelijk niets op het nieuwe moederbord.
Twee opties: alles terugzetten op het oude bord, of een nieuwe processor aanschaffen. Eenvoudige keuze, eigenlijk. Zou ik alles bij het oude laten dan had ik nog niets, behalve een moederbord dat al vanaf week één raar deed; en daarbij was het niet eens zeker dat de proc. uberhaupt nog iets zou doen. En ik wou tzt toch al afscheid nemen van mijn Celeron; het kwam nu alleen zo ontzettend verkeerd uit, in financieel opzicht.
Maar ik moet toegeven: mijn computer was ineens drie keer zo snel. Ik denk dat ik, tegen dat het gat in mijn hand weer is gedicht en mijn banksaldo weer op een acceptabel niveau zit, echt verschrikkelijk blij ben met mijn systeem.

Maar goed; ik had een hoop pijn in beurs en rug, maar meer drama was er niet. Ik heb een minimale windows ME geinstalleerd en heb de rest van de avond o zo zielig kreunend door huis gestrompeld.

Meer drama kwam pas dinsdag.
Ik zou WindowsXP krijgen. Geen Beta, geen release candidate, maar een heuse echte. Wel gecrackt, natuurlijk..
Ik helemaal blij; ik heb gejuicht gewoon, want oh wat vind ik die icoontjes mooi. En dinsdag lag het in de bus!
WinME er weer af, vlekkeloos XP geinstalleerd.. en toen was mijn modem kwijt. Allebei mijn modems: mijn kabelmodem en mijn gewone inbel.
Geen internet. Geen internet!!
Casema gebeld: dag meneer ik heb windows xp en de software van de kabel wil er niet op heeft u ook software die XP-compatible is?
Grote stilte. Terughoudendheid. 'Als je alleen maar de driver uit dat-en-dat mapje installeert moet het wel lukken..'
Ja meneer dat heb ik al gedaan maar dat vindt ie niet goed.
Oh nou dan weet ik het verder ook niet dan trek ik mijn handen ervanaf goedemiddag mevrouw - klik.

Het is opmerkelijk hoe bang mensen voor XP lijken te zijn. Alledrie de nerds uit het winkeltje wilden er niets van weten, en kwamen met dreigende verhalen dat de hardware niet zou worden gepakt en dat ik er niet aan moest beginnen en dat ik niet bij hen terecht kon als het mis zou gaan. En dan wisten ze nog niet eens dat ik geen nette originele versie had aangeschaft: een van die jongens zei wazig: het is toch de 28ste vandaag.. en hij kwam toch de 25ste uit..?

Maar ja; we moesten door natuurlijk. En het wou heus en echt niet.
XP er weer af. Als iemand weet hoe je windows van je schijf krijgt zonder formatteren: zeg het me alsjeblieft. In gedachten zie ik bij elke format mijn schijf dunner en dunner worden, tot er nog een heel smal plakje C over is.

Fenomenaal idee: win98 er weer op! Die had ik nog en die deed het in elk geval iets beter dan ME!
Grote opluchting, dan had ik nog iets. Iets ja, maar geen registratienummer. Waar ik pas achter kwam toen ik het moest invullen; dus helemaal in de stress gebeld naar degene aan wie ik cd+boekje+nummer had gegeven. Wat hij goddank nog had, dus ook dat liep weer met een sisser af - maar al die spanning is bepaald niet goed voor mijn bejaarde hart ;-).
Tegen die tijd was ik wat melig geworden. En avontuurlijk. Dus ik dacht: nu ga ik iets heel stoers doen. Ik ga dualbooten! Ik gooi XP op D en dan heb ik twee besturingssystemen!
Gedaan. Liep prima.

En toen, midden onder een telefoongesprek, zag ik het licht. Misschien wel dankzij dat telefoontje, hoewel het er niets mee te maken had; maar het was fijn gezelschap en dat inspireert tot briljante invallen.
Als ik nou.. het was me opgevallen dat XP mijn ethernetkaart wel oppakte, maar gewoon niets me tde casema-drivers wou. Maar als dat nou eens helemaal niet hoefde..? Als ie nou gewoon zomaar, heel uit zichzelf..??
En dat wou ie. Ja! Hiephiephoera! Het werkte!
Toen zat ik alleen wel met twee OS-s. Waarvan 98 helemaal niet lief meer bleek; die is - zonder overdrijven - een keer of 15 ingestort.
U raadt het al. 98 er weer af. XP van D af. XP weer op C. En toen was het 4 uur vannacht. Maar toen deed het het wel. Eindelijk.

Ik heb de hele nacht in XP-icoontjes gedroomd; en dat gaat toch ook weer vervelen.
Maar oh wat is het mooi...
En ik wil bij deze even verschrikkelijk hard en met hart en ziel roepen:

Dank je wel lieve Meneer R.I. te T !!

Ik zal u nog weleens alles en alles vertellen over de mooie kleurtjes, en het zilverachtige, en hoe mooi het allemaal in elkaar zit en dat nu eindelijk mijn hele computer niet meer steeds instort.
Maar ik geloof dat ik nu toch heus wat slaap moet inhalen...