Losvast
Om redenen bij de redactie niet bekend, voel ik mij een tientonner wanneer mijn middel niet is ingesnoerd door broek of riem. Ik combineer deze afwijking met een redelijk bizar figuur, dat drie maten in zich verenigd, waardoor elk kledingstuk per definitie raar zit. Dat wordt bijgeschaafd door het gebruik van riemen, en door "eenpansgerechten" als overalls of jurken geheel te vermijden.
Ik draag broeken met een hoge taille en niets anders. Wordt mijn buik niet door kleding bijeengehouden, dan voel ik me dik, uit evenwicht, fysiek gefragmenteerd. In deze lompe staat van zijn eet ik niet. Zou ik ooit gewicht moeten verliezen, dan hoef ik alleen maar een maand of wat fulltime naakt te zijn. Succes verzekerd.
De laatste jaren is de voor mij levensbelangrijke hooggesloten broek steeds meer verdwenen. Uit de mode, en fabrikant na fabrikant haalde hem uit zijn collectie. Tripper begon met zijn prachtige Mayke en liet de Sydney, Chynook en consorten volgen. H.I.S. stopte met de productie van de (stretchloze) Scarlett, zo nog een aantal meer en zelfs de onveranderlijke Neckermann levert zijn basic jeans niet meer.
Mijn laatste hoop was gevestigd op Gap. Gap heeft prachtigmooie dingen, waaronder de door mij zo gesmachte babyroze longsleeve-T, en heeft speciaal voor mij en mijn medeneuroten de zogenaamde reverse fit jeans. Die zijn smal om de benen, ruim op de heupen en smal en hoog in de taille.
Maar Gap levert niet outside US. En nu dienen zich barre broekloze tijden aan, wanneer mijn laatste passende broeken versleten zijn.
Er is een aantal oplossingen.
1. Ik eet nooit meer. Dat is onhaalbaar en ongezond.
2. Ik ga corsetten dragen, en daaroverheen heupbroeken. Dat is onpraktisch en vooral onesthetisch.
3. Ik verhuis naar een Gapland. Dat is erg drastisch.
4. Ik begin mijn eigen kledinglijn. Dat duurt te lang, maar is vooral door gebrek aan creativiteit onhaalbaar.
Geen van allen realistische oplossingen, en bovendien symptoombestrijding. En vluchten, daar doet een Puck niet aan.
[Ruimte voor hoongelach]
Daarom heb ik besloten tot een stoomcursus. Vanaf heden nuttig ik elke maaltijd gekleed in pyjamabroek, of anderszins loszittende kleding.
Na die week ben ik genezen. Niet alleen kan ik vanaf dat moment met elke mode mee, en ben ik in staat tot het dragen van elk (passend) kledingstuk, maar bovendien ben ik van mijn eetstoornis af.
Gelukkig kan mij een pessimistische levenshouding niet worden verweten.
zondag 27 juli 2003 - 18:33
Hoe ben je eigenlijk aan dat gekke figuur van je gekomen?
CasaSpider (URL) - 27 juli 2003 - 19:26
Ik vind je geweldig Puck, iedere denkbare oplossing is het proberen waard toch?
Overigens dat probleem van jou he, betreffende broeken met een hoge taille die langzaam uit de wereld verdwijnen, dat is niet voorbehouden aan neuroten, of anders zijn mijn zusje ne mijn moeder in het geheim ook neuroten.
Liesan (URL) - 27 juli 2003 - 20:03
oeps, excuses :(
Liesan (URL) - 27 juli 2003 - 20:03
Ja nee het was niet de bedoeling om je reactieding te spamen maar nujuist stond die reactie van mij er twee keer. Maar nu weer niet. Sorry sorry sorry
Liesan (URL) - 27 juli 2003 - 20:05
Veel vrouwen hebben een 'raar' figuur dat niet (goed) in standaardmaten past.
Vraagje: waar gaat het dan niet goed, met die figuren, of met die maten?
Want eigenlijk horen vrouwen redelijk klein te zijn, met kleine voetjes, eindeloos lange benen en ronde maar niet brede heupen, een taille als een wesp, grote borsten en alleen haar op hun hoofd. Tenminste, die indruk krijg ik van de diverse media.
Een naaimachine aanschaffen dan maar?
Hippo (URL) - 27 juli 2003 - 22:44
Het is de terreur van de confectie-industrie. Alleen meisjes van veertien kunnen alles dragen wat er in de winkels hangt.
Ricky (URL) - 28 juli 2003 - 08:33
ook kut: als precies goede broeken dan ook nog eens krimpen (mij onlangs overkomen).
jnnk (URL) - 28 juli 2003 - 12:54
Je bent nog één oplossing vergeten: kleding op maat laten maken!
Soms word ik wel eens meegevraagd bij wijze van 'personal shopper' door deze of gene. Dan valt mij het verschil op:
Mannen: "Dit jasje past mij niet."
Vrouwen: "Ik pas niet in dit jasje."
I)akmuis - 28 juli 2003 - 13:40
Vanillia.
Merel - 28 juli 2003 - 21:21
ik was zondag in je buurt, bij mijn 'familiegraf', daarom reageerde ik niet...maar nu reageer ik ook maar niet meer, want wat zou ík nou kunnen zeggen?
kaatje - 29 juli 2003 - 15:16
Toen ik vandaag weer een GAP passeeerde dacht ik aan je en ik dacht om precies te zijn: als jij precies maat en model weet kan ik een GAP broek voor je mee uit UK nemen. Als ze dan in UK dezelfde hebben als in US.
jnnk (URL) - 29 juli 2003 - 21:21
Misschien is dit een typische mannenopmerking, maar: wat is er mis met een aantrekkelijk zomerjurkje? ;-) Lost zo te zien wel een probleem op...
Verbal Jam (URL) - 29 juli 2003 - 23:34
als het typisch mannelijk is om te zeggen: 'deze broek past niet' en typisch vrouwelijk om te stellen dat zíj de broek niet past, IS dat dan niet gewoon zo....? en in zomerjurkjes zíet men heupen en das nou juist niet de bedoeling.
aranka () (URL) - 30 juli 2003 - 12:51
En ik draag alleen maar lage broeken. Ik zo'n hoge briek (mijn werkbroek aargh) voel ik me juist dik.. omdat het strak zit. Dan voel ik: ik pas niet in deze broek. Daarom: lage heupbroeken onder mijn buik. Dan voel ik: jeej, ik als in deze broek, en zie mij ruimte over hebben! Maar dat werkt misschien alleen als je een beetje een buikje hebt maar ook een smalle taille. Dus ik mag niet echt mee praten.
Oranah - 30 juli 2003 - 13:58
