Friends

Vannacht hoorde ik ergens bij. Ik weet niet meer waarbij, maar ik hoorde ergens bij.
Vannacht hoorde ik ergens bij, maar niet omdat ik mezelf had aangepast, of gevormd naar de ongeschreven wetten van een bestaande groep. Het erbij horen was ook niet het doel; het was de status quo, het uitgangspunt van het vervolgens samen zijn, ondernemen, handelen.
Ik was mezelf, en als zodanig was ik geaccepteerd, en ik voelde me sterk over mezelf en de acceptatie.
Vannacht was ik ik, en ik mocht er zijn.

Maar ja. De rest van de droom is pleite, dus for all I know kan dat ‘samen handelen’ net zo goed een overval hebben ingehouden.