dinsdag 11 november 2003 - 06:14
Ik heb een winkelierster geslagen. En hard ook. En haar beeper gemold.
Er was een toernooi, en ik was Belangrijk en Populair.
Het was een vaag spel, waarvoor je een bal nodig had. Geen balspel; maar er was wel een bal. Een soort miniatuur handbal.
De bal was kwijt en ik zou een nieuwe gaan kopen.
De winkel had openingstijden, per produktgroep. En na vier uur zouden er geen ballen meer worden verkocht.
Ik kwam te laat.
Mijn eigen schuld, alles was gepland, ik zou op tijd komen, maar ik liet me afleiden door het een of 't ander en ik kwam ver na vieren aanrennen. Niet een minuutje of wat; ik keek op mijn horloge, en zag iets als achttien over vier. De wijzers stonden op zo'n raar gebroken tijd, geen mooi vijftal.
Ik kwam aan en was woedend, vooral op mezelf, dat ik zo laat was en dat het mijn eigen schuld was.
Ik smeekte en bedelde, kom op zeg, jullie winkel is nog open, laat me nou voor één keer.. ook al zijn de ballen dicht..
Smeken hielp niet.
Ik werd wanhopig. Driftig. Begon te schelden, te schreeuwen, te gillen. Dat het echt DRINGEND was, dat ik die BAL nodig had, dat het ONEERLIJK was zoals ze deden.
En toen gaf ik haar een mep. En nog één. Ik sloeg en trapte in het wilde weg.
De beveiliging werd opgepiept, en ik greep de pieper en smeet hem kapot.
En rende weg.
Verderop in het verhaal besefte ik dat ik deze mensen goed kende. Altijd met ze op goede voet was geweest. Vast in de toekomst nog wel eens iets zou moeten kopen.
Dat ik ze gewoon hun geld moest geven; meteen zonder aanmaning de boete van de klap (ik wist ineens dat er een boete was) en een vergoeding voor de pieper moest betalen. 500 Euro, dat kon wel. Ik weet nog dat ik dacht: 'als ik voor 500 euro dit afschuwelijke gevoel van schaamte en spijt kan kwijtraken, dan graag, dat heb ik er wel voor over'.
Spijt. Schaamte. En schrik.
Ik dacht altijd dat mijn temper tantrums zich zouden beperken tot hier thuis, juist omdat die accumulatie van woede, onmacht en frustratie zo typerend is voor, zoals dat heet, 'de thuissituatie'.
Te merken dat ik in elk geval in mijn dromen verder kan gaan is al één stap te ver.
Vind ik niet eigenlijk.
Liesan (URL) - 11 november 2003 - 07:07
Ik vind, mensen met beepers mogen best eens geslagen worden. en joh, die vrouw komt er heus wel weer overheen. Zou er niet teveel aandacht aan besteden. Overigens ken ik verder niemand die mensen slaat (niet dat ik jou ken, maar toch..) dus ik ben best wel een beetje trots op je. Zo, nu ga ik mensen vertellen dat ik een 'killer' ken! :P
luuk () (URL) - 11 november 2003 - 11:47
@Luuk: Lees de laatste regel nog maar eens....
Sabine - 11 november 2003 - 21:26
Een bal is een symbool van geconcentreerde psychische energie, die een ommekeer aankondigt. Belangrijk, dus moeilijk te krijgen. Geld staat voor liefde en 500 euro is veel geld. Ben je kwaad geweest op anderen? Dan komt het met een hoop positieve aandacht weer in orde. Staan al die mensen voor stukjes van jezelf, dan moet je misschien eens met wat positievere ogen naar jezelf kijken. Die pieper is ook leuk, die heeft vast iets te maken met contact met de buitenwereld. Dat contact verhinder je, omdat er een dreiging van uitgaat.
henk (URL) - 12 november 2003 - 00:04
misschien zo voor een keer een verkoopster slaan wel heel goed voor je zijn ;) wie weet!
tylani () (URL) - 12 november 2003 - 08:33
Geweldig, zoals Henk de droom weet te duiden. Dream on!
Daan (URL) - 12 november 2003 - 09:08
Ik had de laatste regel wel gelezen hoor. Ook dromen moeten meer serieus worden genomen :-)
luuk (URL) - 12 november 2003 - 14:39
Your site is amaizing. Can I share some resources with you?
miguel () (URL) - 16 maart 2006 - 12:43