woensdag 19 november 2003 - 09:09
Er staat iets groots te gebeuren.
Iets echt groots: iets levensbedreigends, levensbrengends, iets hemel-en-aarde-bewegends, een grote omwenteling.
Dood, leven. Huwelijk, geboorte, sterven, ziekte, scheiding, verhuizing. You name it.
Plannen worden gemaakt. Huizen worden ingericht. Koffers gepakt voor tijden in het ziekenhuis. Lettertypes voor de grafzerk uitgezocht. Kinderkleertjes gekocht. You name it.
Notarissen, artsen, sociale dienst, advocaten, stadhuis, woningbouwvereniging, uitvaartadviseur. Y.n.i.
Spanning bouwt zich op, torenhoog, tot elke vezel in het lichaam is doordrongen van Dat Wat Komen Gaat. Er moet iets komen; de spanning moet ontladen om te verzachten. Catharsys wordt verwacht en gehoopt. Is noodzakelijk, want de spanning is nu zo groot dat er wel een ontlading mòet komen. Het proces moet voortgang hebben, de stresssituatie, inmiddels zo lijfelijk, kan onmogelijk worden teruggedraaid.
Maar er komt niets.
Alles staat stil, abrupt, de rem erop.
Niets meer.
Papa heeft hartklachten, de huisarts komt, velt zijn vonnis.
'Stress'.
Don't we all.
Maar het gaat niet door.
Wat rest is een totale leegte en geen idee wat nu met al die spanning en al die voorbereide verwachting te doen.
alvast een huwelijk plannen dan maar?
tylani () (URL) - 19 november 2003 - 15:25
Nederland - Schotland?
CasaSpider () (URL) - 19 november 2003 - 15:55
En wat nou, meneer CasaSpider, als ik hier op mijn eigen manier probeerde te vertellen over mijn moeder die een niertransplantatie moest ondergaan..?
Waarmee ik niet zeg dat dat zo is, maar wat als iets dergelijks het geval was..?
Kijk, ik vind het jammer dat er vaak nauwelijks reacties komen op serieuze stukjes, maar als deze lolligheid het alternatief is prefereer ik eigenlijk het zwijgen.
Of zeg het gewoon rechtstreeks, als bijvoorbeeld de ernstige toon u niet aanstaat. 'Lighten up, tutmuts' vind ik dan nog minder kwetsend dan duidelijk niet relevante reacties.
Puck - 19 november 2003 - 16:14
@ Puck: Lighten up, inderdaad! Als jij een reageermogelijkheid geeft, kun je van alles verwachten. En ik vind de reactie van CasaSpider niet eens zo 'lollig'.
Poeh - 19 november 2003 - 16:55
Dat deed ik dus gisteren... waarvoor ik overwoog mijn excuses aan te bieden... sorry. Ik geloof niet dat ik het nog snap. Ik hou m'n mond wel.
Pimmez (URL) - 19 november 2003 - 18:18
Ja, ik ken het. Toen, vroeger, een oud-tante serieus op sterven lag maar toch weer opgekalefaterd werd door de artsen voelde haar niet-doodgaan als een anti-climax, haast een teleurstelling dat HET niet doorging en dat het leven eigenlijk doorging alsof er niets aan de hand was of ooit geweest was.
Maar ook ervaar ik hetzelfde bij hevige ziekte bij mijn kinderen......zo vreselijk ziek, wel of geen dokter bellen en als het echt niet meer gaat toch maar bellen, komen en als antwoord krijgen: nog maar even aanzien.
Vertel mij wat je met die opgebouwde spanning kan doen...wordt het bij mijn kinderen wél de verwachte opname, barst ik in een niet meer te stoppen huilen uit, gaan we gewwoon weer naar huis, dan ben ik helemaal op, oververmoeid. En ja, dan kan ik ook niets meer hebben, alles wat dan een ander zegt valt verkeerd.
Sterkte Puck. Sorry dat ik je niet beter kan helpen.
kaatje () - 19 november 2003 - 22:47
"Er staat iets groots te gebeuren.
Iets echt groots: iets levensbedreigends, levensbrengends, iets hemel-en-aarde-bewegends, een grote omwenteling."
Als ik dit lees Puck, dan geloof ik niet dat je iets "uitzendt" wat echt erg is en waarover liever geen grapjes gemaakt mogen worden.
Maar bij een storing tussen zender en ontvanger kan de 'fout' aan beide kanten liggen, dus mijn excuses voor de niet lollige opmerking. Die trouwens inderdaad niet lollig bedoeld was!
Ach, zo leer je de mensen kennen he... Als voorbeeld vind ik het laatste stukje van Dr. Aap een heel mooie manier om iets 'ergs' uit te leggen. Hij zal daar volgens mij geen een lollige reactie op krijgen...
CasaSpider () (URL) - 20 november 2003 - 18:06
Ah juist. Grote woorden, kleine daden - zoiets..?
Waar meende u mijn ironie of bagatellisering dan in te zien?
Als iets voor mij voelt als groot, als alles-omwentelend, dan noem ik dat zo. In de hoop dat ik op die manier in elk geval kan overbrengen wat ik zelf voel. Blijkbaar werkt dat althans bij u averechts.
Puck - 20 november 2003 - 18:42
En niet alleen bij casaspider, kan ik u melden.
T-Jo - 20 november 2003 - 19:05
@ Puck: moeten mensen dan maar reageren op de manier die jij wil? Teksten zijn vaak multi interpretabel en je kunt dus niet verwachten dat iedereen maar meteen begrijpt wat jij bedoelt. Bovendien gebruik je vaak ironie in je stukjes waardoor het dus niet gek is als mensen denken dat je een of ander stijlfiguur gebruikt. Ik begrijp dan ook niets van je verontwaardiging.
Poeh - 20 november 2003 - 19:34
Zeg pssst volgens mij snapt mevrouw Puck bestwel dat dingen op verschillende manieren te interpreteren zijn maar men kan zich toch voorstellen dat als ze hier probeert daadwerkelijk uiting te geven aan iets wat groot en alles-omwentelend is en mensen daar geheel niet in-stijl op reageren dat dat niet direct lekker valt.
We hadden ook zo iets kunnen zeggen als: 'beste Puck het was niet mijn bedoeling U te kwetsen maar ik meende dat hier enige ironie in het spel was'
Lijkt me niet zo heel erg ingewikkeld toch?
Liesan - 20 november 2003 - 23:52
Hee jongens, waar gaaaat dit nog over! Puck is soms moeilijk te intepreteren, lezers wellicht net in een gezellige bui. Tsja. als het hierbij blijft... Persoonlijk hou ik wel van het lezen van het niet geheel voorspelbare en dagelijkse. Daarom had ik mijn site in drieeen gesplitst. Dagelijks, Serieus en Literair onverantwoord. Ach, we blijven mensen.Het kan ook echt grof, zoals bij de site van Peetje(web-log site van de week), die haar dochtertje 2 weken geleden verloor en 2 uiterst pijnlijke reakties kreeg, terwijl zij toch heel duidelijk was in haar schrijven. Puck, gewoon doorgaan op jou manier, en wij, lezers blijven je volgen (proberen).
Daan (URL) - 21 november 2003 - 13:47