Gotta move with haste

         

Goedemorgen!!
Ja neemt u me niet kwalijk dat ik zo zonder enig respect voor tijdstip en bijhorende zintuiglijke activiteit (of gebrek daaraan) ben, maar dat komt nu echt niet uit. Geen tijd voor gedoe, gedraai, zachtjes polsen hoe het met u gaat en wat u aankunt.
We hebben het druk, we moeten aan de slag!

Herinnert u zich bovenstaande kleurtjes nog?
Ja, die oker is nieuw, daarvan wisten wij ook niet, maar die rest?
Juist. Heel goed.
De muurverf van tig bewoners her.
Zei ik niet iets over behangers?
Behanger. Eentje. Lieve man. Heeft gisteren en eergisteren de plafonds en de keuken en nog wat losse kalkmuurtjes her en der gewit. Gaat vandaag beginnen met behangen. Morgen klaar.
Is dat even handig! Vier dagen iemand anders in huis, vier dagen vrij!

Not.

Ten eerste was daar die voordeur.
Vermolmd.
Ja, dat heb ik verteld ja.
Losse dooie houtjes en latjes aan de zijkanten.
Die heeft moeders er onder begeleiding van de behanger en met toestemming van de huisbaas nu afgesloopt. Lullig is alleen dat de muur een beetje is meegekomen. En zonder muur geen behang.
Dat moesten we dus plamuren.
Tezamen met wat andere niet eerder vermoede gaten, door het huis heen.

En dan dus die kleurtjes.
Leuke heftige tintjes, niet?
Een eigen willetje, zogezegd. Maken hun aanwezigheid vrij duidelijk kenbaar.
Ook vanonder het behang vandaan. Schijnt.
Dus werd ons vriendelijk verzocht de muren wat lichter te maken. Gewoon wat latex, mevrouw. Hoeft niet netjes, hoeft niet helemaal dekkend, maar moet wel wat op.
Wisten we pas maandagmiddag.
Maandag heb ik geloof ik wel uitgerust, nu ik het me bedenk.
Oh nee, toen was ik de hele dag in paniek en met pijn.
Nou ja, never mind.
Gisteren dus.
Eerst gewerkt. Op het werk een broodje gegeten.
Kwart voor twaalf thuis. Overall aan. Naar het huis. Plamuur opgeschuurd dat mijn mams op maandag in diverse voegen had gestopt. Eerste kamer geverfd. Drie uur verder. Time flies when.. nou ja...
Terug naar huis. We hebben maar zoveel energie namelijk.
Postje voor u geschreven (zie uw importantie!!).
Beetje koken. Beetje eten. Beetje zitten en voor me uitstaren.
Weer terug.
Bij ander licht en andere tuurrichting ineens massa's kleine vezeltjes behang in de gang ontdekt.
Nat gemaakt, afgekrabt, bijna ter aarde gestort (losse plank in de houten bank waarop ik stond).
Gat naast de voordeur (zie boven) ontdekt. Volgestopt met kranten en plamuur. Ja, dat kan. Dat is minder amateuristisch dan het klinkt. Ons aanbevolen door topfokkers diverse professionele kluspeople, onafhankelijk van elkaar. Met goedkeuring van de huisbaas. Wij zijn zo braaf.
Nog wat laatste voegen gedicht.
Tweede kamer geverfd.
Weer twee uur verder.
Terug naar huis.
Dooiig.

En dan moet ik nu drie belangrijke mails schrijven.
Wat werk doen.
Om acht uur terug naar het huis.
Plamuur van gisteren schuren. Behanger komt om kwart voor negen en kan niets doen zonder geschuurde muur.
Door naar de markt.
Door naar de liefste, de fijnste, de aardigste, de schattigste, de mooiste, de meest aanbiddelijke psychologe van heel Parnassia. Zonder mijn huiswerk te hebben gedaan - dat maakt het wat minder ontspannen (letterlijk! Oeh wat een leuke dubbelzinnigheid, aangezien het huiswerk bestond uit ontspanningsoefeningen - amai ik ben op dreef!) dan bovenstaande lofzang doet vermoeden.
Door naar mijn werk. Werk afgeven dat nu, straks, gaat worden afgerond.
Naar huis.
Uurtje rust. Eten.
Omkleden.
Weer weg.
Muur gang schuren. Muur verven.
Naar huis.
Beetje rust. Beetje koken. Beetje eten (déjà-vu).
Sporten.

Klaar.

Aan de slag, aan de slag!!
No time to waste!

...

Pffffffffff.....

Misschien nog heel even liggen....