Vroeger
Moeder vertelt:
‘...Het was heerlijk, die tijd. Maar het was geen wonder dat ik toen overspannen was.’
Had je een burnout?
‘Nou ja, ik was gewoon hartstikke overspannen.
Ik zat op het werk, en dan viel ik steeds weg, boven de telex. Duizelingen.
En de dokter zei: mevrouw, u moet zo snel mogelijk naar huis.
Dus dat heb ik gedaan.’
En toen?
‘Toen heb ik een week lang gehuild. En toen was het over.’
Dat moderne gedoe ook.
Niks therapie, thuiszitten, reintegratie. Gewoon een weekje huilen.
vrijdag 21 mei 2004 - 20:15
Goed zo, die gesprekjes.
frans (URL) - 21 mei 2004 - 20:19
Overspannen, dat was de buurman die ieder schooljaar weer een paar maanden probeerde les te geven, en dan de hele winter op een stoel in de tuin zat; met een slaapzak om zich heen.
Dat leek me helemaal niet erg, overspannen.
ijsbrand (URL) - 21 mei 2004 - 20:28
Ik doe twaalf kuren achtereen. Drie maanden. Moet lukken, zou je zeggen...
Zezunja (URL) - 21 mei 2004 - 21:16
een weekje huilen... als dat zou kunnen....
tylani (URL) - 22 mei 2004 - 00:16
Uw RSS-feed is kapottig... Allemaal enge entities, en geen volledige tekst meer. :(
Manuzhai (URL) - 22 mei 2004 - 00:54
Helaas is het niet altijd zo simpel.
Aliëtte (URL) - 22 mei 2004 - 03:26
Vroegah was alles beter.
Esmee (URL) - 22 mei 2004 - 18:01
ha, misschien moet ik dat ook proberen. Ben nu al anderhalve week thuis en het schiet voor geen meter op.
Maar volgens mij heb ik ook geen tranen in de aanbieding...
kuikentje () (URL) - 22 mei 2004 - 19:59
Weekje huilen is in ieder geval niet duur qua therapie (als je reeds genoeg chocolade ijs in huis hebt).
Joli(e) (URL) - 22 mei 2004 - 23:17
ze waren een stuk harder vroeger...
Cis () - 24 mei 2004 - 20:45
