T.H.T.

Gut, bestaat dat spul nog? Dat moet eind jaren tachtig zijn geweest, dat ik daar voor het laatst van hoorde. Nou, ze hebben de verpakking ook niet schrikbarend veranderd zeg, sindsdien..

Van een vriendin van mijn moeder had ik twee pakjes wasverzachter gekregen. Want zij deed er niets mee, en 'mama zei dat jij het wel gebruikt'.
Ik haat dat, als mensen na mijn zesde nog over 'mama' spreken, in plaats van 'je moeder' of desnoods gewoon haar voornaam.
En ik wou haar wasverzachter niet. Ik ben zeer gehecht aan mijn Robijn Morgenfris en daarbij: nou ja. Ik wou het gewoon niet!
Misschien was mijn grootste ergernis nog wel het feit dat mijn moeder zo moeiteloos alles over één kam scheerde. Haar dochter gebruikte Dat Gif, haar dochter was toch al verloren en bedorven, een kind van haar tijd, en gif is gif dus wat maakt het uit welk merk het is.
Ik word bijzonder koppig als mijn moeder weigert zich in mijn wereld te verplaatsen. Hoe futieler het onderwerp, hoe koppiger.

Maar zojuist was de Robijn op. En ik had nog dat zakje staan.
Vooruit dan maar.
Ik opende één van de pakjes. Ik schonk. Ik schonk nog eens. Er gebeurde niets. Ik keek in het pakje en zag een soort gestolde blauwe lavavlakte.
Misschien had ik wel gelijk gehad. Dat Lenor er inderdaad eind jaren tachtig mee is opgehouden.