maandag 19 juli 2004 - 20:14
Naast de deur van de sportschool zat een konijntje. Een klein, grijs konijntje, een duinkonijn. Helemaal in elkaar gedoken.
Wat vreemd, dat het daar zat. We zitten redelijk dicht bij de duinen, maar waarom zou zo'n beestje dat stuk afleggen, weg van de vertrouwde natuur; naar de bebouwde kom, naar mensen en auto's en winkels?
En het leek een heel angstig konijntje. Misschien was het wel ziek. Het bewoog ook helemaal niet. Moest ik iets doen?
Het duurde heel, heel lang voor ik zag dat tegen de muur een oude grauwe baksteen stond. Vochtig, gevlekt, en met een hoekje eraf.
Maar met mijn ischias gaat het gelukkig een stuk beter.
Ik zie vaak aangereden beesten op de weg en dat blijken dan bij nader inzien takken, stenen of plastic zakken te zijn.
Ricky (URL) - 19 juli 2004 - 22:57
Ik geef vaak een schop tegen een steen of plastic zak.
Dat blijkt dan soms een poesje of konijn te zijn.
Gelukkig heb ik mijn aambeien nog.
Rob - 20 juli 2004 - 00:33
Dan kun je de worteltjes zelf opeten
Roel (URL) - 20 juli 2004 - 09:32
"...maar toen ik wat beter keek zag ik dat het geen klein, grijsgroen brilletje was, maar een klein, grijsgroen elastiekje, ineengekringeld in de vorm van een bril."
- Budding'
Kwoot is ongetwijfeld niet 100% akkuraat.
Willem () (URL) - 20 juli 2004 - 11:13
Heb je met die baksteen het ernstig zieke konijn uit zijn lijden verlost?
Menno Nicolai (URL) - 20 juli 2004 - 22:22