Terug naar huis « In antwoord op (1)   » Vrienden voor het lev…

woensdag 21 juli 2004 - 06:36
In antwoord op (2)

Tot zover: @all.

@DjB: ik heb in het geheel geen wiskunde gestudeerd, en dat bij mijn weten ook nooit beweerd. Zie hier: PuckSearch

@Henk: ik heb mijn gymnasium gedaan in 9 jaar. Ik ben geslaagd in 7 vakken: nl, du, en, la, gr, wA en wB.
Daarna heb ik nog twee jaar volwassenonderwijs gedaan, en ben geslaagd in nog 4 vakken: ak, na, sk en bio
11 Vakken in 11 jaar. Lijkt me geen overmatige prestatie.

@IJsbrand: wil niet iedereen stiekem Heul Belangrijk worden..?

@Eveline: ik was zo bang dat je iets dergelijks zou gaan zeggen. En ik vind het zo jammer dat ik daarin niet teleurgesteld ben..

@Wolvin: dank voor het compliment, maar: ik zou niet weten waarover ik moest schrijven. Ik heb geen grein fantasie, fictie is dientengevolge geen optie; en sowieso heb ik niet de discipline om onder druk en met noodzaak te schrijven.


Neen, niet iedereen wil stiekem Heul Belangrijk worden. Als U het mij zou vragen.
mIKe (URL) - 21 juli 2004 - 08:38

@Mike: Dank U, ik vond deze wedervraag ook iets te gemakkelijk.
Actiereactie - 21 juli 2004 - 10:08

Is er iets dat je graag in je vrije tijd doet? Dat is een aanknopingspunt.
Inge - 21 juli 2004 - 10:12

@mIKe+Ar: excuseer, ik was de knipoog vergeten. Het was een ironisch bedoelde vraag.
Puck (URL) - 21 juli 2004 - 10:17

Zo, geinstalleerd mét mok thee om toch maar wel op deze ingewikkelde kwestie in te gaan.
Wat wil je doen met je leven, wat is je plan? Ik geloof dat deze vraag maar heel zelden zo letterlijk wordt gesteld. De vraag 'wat wil je later worden' is toch van andere aard.
Hoe zag jij, als klein meisje je toekomst voor je? Wat waren toen je plannen? Als klein meisje hou je immers nog geen rekening met mogelijkheden, capaciteiten en dat soort dingen. Zo willen mijn dochters dolgraag prinses worden en mijn zoon wil ridder worden. Het is ongelooflijk zuur dat een meisje, 20 jaar later, de dood als hoogste prioriteit op haar lijstje heeft staan. Wat is er gebeurd met haar dromen, haar wensen?
Gelukkig worden, dat roepen ook velen als toekomstplan, maar ook zij komen bedrogen uit, gelukkig zijn is wel zo'n hoge eis, dat wordt zelden gehonoreerd.
Droomde je van een rijke kinderschare, van een groot bureau met veel boeken, van mantelpakjes, van een uniform of van moeder Theresa?
Hoelang wil je blijven hangen in je rol van psychiatrisch patientje?
Waanneer schuif je al je moeilijkheden, angsten en problemen eens naar een wat minder prominente plaats in je leven? Alsof er een roos in de knop zo vast zit in de spinnenwebben dat ze nooit tot openbloeien overgaat. Dat ze niet eens meer weet dat het de bedoeling was om ooit open te bloeien. En omdat ze dat vergeten is, enkel nog maar wil verdorren.
Sorry hoor Puck, maar dat is geen leven. Ik weet dat jezelf meer kan dan alle peuten en logen bij elkaar, doe daar wat mee. Geef jezelf een reuzeschop onder je kont en ga leven! Vecht je uit de spinnenwebben, laat de knop openbloeien. Volg daarin je intuitie, volg je dromen. En ja, dat zul jezelf moeten doen. Geen tip of raadgeving van anderen heeft zin als jij niet in beweging komt!
Met liefs.
PS als het een onsamenhangend verhaal is geworden, dan spijt me dat. Ik lees het niet over, je zal het met mijn eerste gedachtenkronkels moeten doen.
kaatje () - 21 juli 2004 - 10:47

The mind is a funny little bastard...
Ik heb uw wiskunde-archief nog eens herlezen (u bood het zo lief aan). Het moet mijn interpretatie geweest zijn van zinnen die er niet stonden. Als u het dan nog begrijpt...

Al ontstond wel een ander beeld bij het herlezen, wellicht net zo onjuist... U valt terug op wiskunde als het u allemaal even wat veel wordt. U gebruikt wiskunde om aan te tonen dat u een wiskundige anomalie bent in alledaagse situaties. Wiskunde zit diep bij u.

Het vreemde hiervan is dat u in "In antwoord op (1)" aangeeft angsten te hebben compleet zonder logica. Om daar vervolgens volledig logisch over te rederneren. U bent een zeer wonderlijk persoon, helaas ziet u daar zelf alleen de negatieve kanten van.
DjB - 21 juli 2004 - 11:06

Jammer dat je geen reactie gaf op mijn stukje.
mrs clockwise - 21 juli 2004 - 12:23

Je toekomstwens is begeleiding. Je bent er volstrekt van overtuigd dat je jezelf in je eentje niet aankan. Daarbij ben je er maar moeilijk van te overtuigen dat dat ooit verandert.

Mijn advies is: fraudeer. Verzin een toekomst, en een (lang!) stappenplan. Maak een schaduwadministratie, met daarin de dingen die je zelf zou waarderen. Bijvoorbeeld: 1) therapie regelen. Stem de twee op elkaar af. Verander ze zo nu en dan. En vertel het aan niemand :-)
pom () (URL) - 21 juli 2004 - 13:01

@mrs clockwise: misschien omdat dat de enige neutrale, functionele reactie was op dat moment; geen vraag, geen suggestie waarop tegenspraak van toepassing was..?
Zie het als een compliment.
Puck (URL) - 21 juli 2004 - 13:35

Als ik de mannen moet geloven die graag "heul belangrijk" wilden worden, deden die het niet daarom, maar om zo meer kansen te hebben hem ergens in te douwen.

[zie bijv. Stephen Fry's opmerking daarover hier: http://observer.guardian.co.uk/review/st.. ]

Dan is dus eigenlijk neuken het doel, niet dat belangrijk worden.

Als u dat op deze wijze nastreeft, wordt de vrouwenemancipatie voltooid. Dat wel. Maar hoe zou dat dan moeten?

In Nederland zijn maar een paar soorten mensen belangrijk. Vergeet de wetenschap; mocht u als wetenschapper werkelijk belangrijk willen worden, moet u in de subsidieverstrekkende circuits terechtkomen. Dit vereist oneindig veel vergaderen en veel geslijm en vriendjespolitiek.

De politiek dan? Idem dito. Bovendien kunt u zich dan niet meer veroorloven er een geheugen op na te houden. Afgezien van de andere morele corruptie die nodig is te stijgen binnen een van de grootste drie partijen.

Het zakenleven? Daar is een glazen plafond voor vrouwen, schijnt het. Moet u derhalve zelf iets beginnen, om binnen die organisatie hoog te kunnen zijn. Is toch weer een ander doel eerst dan "heul belangrijk" wezen.

Dus blijft er nog maar éen terrein over, en dat is het geestelijk leven. Een eigen sekte oprichten, kan u belangrijk maken voor een hele hoop mensen. Maar binnen de grote schaal der dingen stelt dat waarschijnlijk weinig voor. U zult nooit iedereen meekrijgen.

Enfin.
ijsbrand (URL) - 21 juli 2004 - 13:38

Sorry, die quote over belangrijkheid en sex staat niet in het gelinkte artikel.
ijsbrand (URL) - 21 juli 2004 - 13:42

Kaatje, ik sluit me volkomen bij je aan. Ben je ook fan van Dr Phill?
Johannet - 21 juli 2004 - 14:47

Kaatje, het is niet nodig geweest je reactie over te lezen, het was er een die ik graag had willen schrijven. (Zodat Puck weer heel makkelijk had kunnen schrijven dat ze wel wist dat ik zoiets zou zeggen ipv te reageren)
Eveline (URL) - 21 juli 2004 - 17:41

"Hoelang wil je blijven hangen in je rol van psychiatrisch patientje?
Waanneer schuif je al je moeilijkheden, angsten en problemen eens naar een wat minder prominente plaats in je leven?"

Zeg! Niet alles kan met wilskracht worden verholpen. Dit is geen kwestie van "patiëntje" spelen. Integendeel: ik vind de acties die Puck tot dusver heeft ondernomen juist van moed en grote inzet getuigen. Het is misschien voor sommige mensen niet te verklaren waarom er geen significante verbetering plaatsvindt, maar dat verschrikkelijke positivisme en die tanden-op-elkaar-mentaliteit werkt dus echt niet. Juist door problemen en angsten te onderkennen, zoals Puck doet, toon je inzet. Dat het dan vervolgens niet gaat zoals ze hoopt, is alleen maar verschrikkelijk kut voor haar.

Sorry, maar dat moest me even van het hart.
Aliëtte - 21 juli 2004 - 19:13

Is het niet makkelijker om eens neer te schrijven wat je niet (meer) wilt en om dat als plan voor je toekomst te gebruiken? Door vervolgens, eventueel samen met je psychologe, mogelijkheden te verzinnen om ervoor te zorgen dat die dingen inderdaad vermeden worden kom je denk ik al een stuk meer in de richting van wat je wel wilt, ook al is dat nu nog onduidelijk.
Roseliek - 21 juli 2004 - 22:43

*nodnod* wat Roseliek zegt. Als jij nog geen vastomlijnd toekomstplan hebt dan is het toch van de zotten dat je om therapie te kunnen krijgen dat ineens moet gaan verzinnen? Moet je niet juist therapie krijgen om je in staat te stellen eerst alle obstakels op te ruimen en DAN pas een toekomstplan te trekken? Echt, die bureaucratische zak van een psych...die kan ik aan zijn neusharen over tafel trekken. Je hebt verdorie aan de wensen en eisen voldaan, je gaat in je uppie heen en weer naar Het Gesticht zoals je het zo mooi uitdrukt (wat ik overigens idioot vind...dat je pas intensieve therapie kan krijgen als je dat kan...moet het niet andersom zijn??) en nu is het nog niet goed.

Zoals ik in het vorige reactieding al zei, uitprinten dat stuk (In antwoord op 1) en die shrink onder zijn neus wrijven. Dan kan je daarna eventueel aan neusharen-trekken beginnen :D
Lyanna - 22 juli 2004 - 10:07

29 jaar nog steeds geen idee wat ik wil als ik later groot ben. En als ik zo eens om me heen kijk geloof ik niet dat ik de enige ben. Veel van mijn vrienden en collega's hebben werkelijk geen idee wat ze willen. En zelfs mijn jaren therapie hebben daar echt geen verheldering in gegeven hoor. Dus Puck meid, je bent zo gek nog niet. Of.. en dat kan natuurlijk ook... je bent zo gek als een deur, maar dan zijn we lekker met een boel tegelijk gek. Dan wij in aantal meer en dus de standaard en dus niet gek. Dan is degene die alles al weet en gepland heeft de gek! Ohh kijk, probleem op gelost! wij zijn niet gek, jullie zijn gek!
wolvin (URL) - 23 juli 2004 - 00:06

Oeh wolvin dat klinkt aantrekkelijk. Maak me gek!
Scharrels (URL) - 23 juli 2004 - 01:15

Ik begrijp niet zo goed waarom je een toekomst moet hebben.
Die heeft men niet naar mijn idee.
Net zo min als je jezelf hebt.
Welk een bevrijding.
Marloes (URL) - 05 augustus 2004 - 21:54

  
Persoonlijke info onthouden?

Om commentspam te voorkomen vragen we je om antwoord te geven op de 'silly question'
 



Verberg email:

Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of email-adres in te typen.