Elk wat wils

Op de avond van 9 september 1977 begonnen de weeën. Ze waren heftig en dicht op elkaar, en vol enthousiasme begon mijn moeder met bevallen.
Tegen de ochtend stuurde ze mijn vader naar huis. 'Ga jij maar slapen, dit gaat nog tijden duren'.
Ze lag in het ziekenhuisbed en keek uit het raam. Het regende, de zon scheen, het regende, de lucht werd blauw. De hele dag keek ze uit het raam en zag het weer wisselen. 's Avonds kwam ik.

Zal ik gaan sporten?
Nee. Ik ben zo moe. En kijk! Het giet! Ik hoef niet!
Vijf minuten later was elk wolkje verdwenen en ging ik toch.

Ik kijk uit het raam, zie regen en zon, grauw en weer blauw.
Vandaag kies ik voor blauw.
Ik ontken.
Als de lucht weer dichttrekt ga ik slapen.