Hokjesgeest
Hij had de kop van een arabische kindermoordenaar, de jas van een yuppe zakenman, de laarzen van een maffiabaas en de witte handjes van een stotterende kantoorklerk met smetvrees. Hij kocht twee kuipjes Bona, tarwebrood, kant-en-klare poffertjes en Amerikaanse grillprut voor in de magnetron. Toen hij afrekende kwam er een basstem die zijn tengere gestalte van binnenuit had kunnen vermorzelen.
Met sommige mensen kan ik echt helemaal niets.
maandag 22 november 2004 - 20:18
Mijn fantasie is weerom geprikkeld: met logjes als deze kan ik echt vanalles.
I)akmuis - 23 november 2004 - 00:03
Nou, dan prop je die man wel in een hoop hokjes, in evenveel stukken wel te verstaan! Lucht dat op? :)
Pimmez (URL) - 23 november 2004 - 00:11
ik heb m'n eigen hokje. Ik hoor nergens bij.
Sudesh (URL) - 23 november 2004 - 10:39
carlos de jakhals.
swanz - 23 november 2004 - 19:57
Als hij ook nog onprettig ruikt is het mijn overbuurman. Zekersteweten.
Me (URL) - 24 november 2004 - 16:39
Da's best apart dan . Een uiterst veelzijdig persoon?
karin (URL) - 24 november 2004 - 17:42
hey... dat lijkt m'n broer wel.
Joli(e) (URL) - 25 november 2004 - 03:56
