maandag 29 november 2004 - 13:32

Ik neem enigszins aan dat gelovigen zich hetzelfde afvragen van atheisten en agnosten: "Tjee, hoe kan dat geloof er nou niet zijn?"
Willem () (URL) - 30 november 2004 - 09:18

Dit is een eeuwig durende vraag waar nooit een sluitend antwoord op komt. Het blijven discussies.
Peet (URL) - 30 november 2004 - 12:08

Ik weet helemaal niets van Messias met of zonder, ik ben gelukkig ongelovelijk... Maar ik denk dat gelovigen een soort van houvast willen hebben en het niet kunnen verkroppen dat er eigenlijk helemaal niets is als je de pijp aan maarten geeft. Het idee willen hebben dat het allemaal niet voor niets is, zoiets denk ik...
Calm_Pear (URL) - 30 november 2004 - 13:03

Ach, wat maakt het uit. De één gelooft, en de ander niet. Discussies zijn zinloos.
paul (URL) - 30 november 2004 - 14:38

Geloven zijn moeilijk tot onmogelijk te discussieren, want je gelooft of niet. Ik begrijp de gelovigen niet en zij mij niet. Punt. (dus waarom al die oorlogen ervoor? geen idee.)
KatYo (URL) - 30 november 2004 - 14:43

@all: het is niet zo dat ik geloven in het algemeen niet begrijp, of ter discussie wil stellen.
God - dat snap ik. Maar ik wil weten wat voor een christen die specifieke Christus-figuur betekent. Wat juist die voor verschil maakt. Is hij een goeroe, een leidsman, een aanbedene? Een vaderfiguur, een idool? Waar staat hij voor, en op grond waarvan?
Puck (URL) - 30 november 2004 - 15:28

het Christelijk geloof komt voort uit het voor-Christelijk geloof, de Oude Religie die heksen aanhangen. Kijk maar naar 't Kerstverhaal, dat is het Yuleverhaal uit de Oude Religie. Daar wordt het Yulefeest, het feest waarbij de Zonnegod wordt geboren en de dag het wint van de nacht, op 21 december gevierd, de kortste dag en de langste nacht. Hierna worden de dagen langer. Voor de voor-Christelijke mensen is het verhaal van de Zonnegod die geboren wordt een manier om uit te leggen dat de zon steeds wat langer gaat schijnen.
Het Christelijk geloof heeft van de Zonnegod een echt kind gemaakt, de datum verschoven en de heidense kerstboom ook maar overgenomen. Bij veel van dit soort feestdagen, rond belangrijke (landbouw)dagen in het jaar, zijn omgedoopt tot Christelijke feestdagen.
Eveline (URL) - 30 november 2004 - 15:29

Ik heb ooit een vriendinnetje gehad die op de gekste momenten ging bidden.

Eens was ze klaar met haar gebed en glimlachte breed naar me "jezus is zoooo lief' zei ze. Haast verliefd op hem dus.

Helaas lag jezus ook tussen haar en mij in als we samen probeerde te slapen. En ik kon maar niet wennen aan de man in bed.
Martijn - 30 november 2004 - 15:53

@Puck aha, ik snap je maar als ongelovige kan ik daar dan natuurlijk niet op antwoorden. Alleen zoals ik het denk dat die Christenen het zien; blijkbaar mag je God om hulp vragen in je gebed maar mag je er geen beeltenis van maken, dus hebben ze Jezus maar genomen als een soort surrogaat God denk ik. Hoe ze daar dan tegenaan kijken? Geen flauw idee maar ik denk dat elke Christen daar zijn eigen beeld van heeft en dus dat dat niet onder een noemer valt uit te leggen. Iets anders, als je Christen bent en je afvraagt waar Christus nu eigenlijk voor jou voor staat en je hebt geen idee dan lijkt de vraag voor de hand te liggen; wat betekend religie dan voor je?
Calm_Pear (URL) - 30 november 2004 - 16:01

Volgens mij staat Jezus meer dan de andere figuren voor liefde. Zijn weg gaat via liefde.
Pascal (URL) - 30 november 2004 - 18:19

Ik zou 't net zomin weten als jij! Ook de aantrekkingskracht van 't geloof zelf snap ik niet echt, enkele elemanten wel, maar het geheel vind ik niet aantrekkelijk. Sorry, geen hulp van mijn kant.
Sabine - 30 november 2004 - 19:53

Ik ben bang voor je dat het antwoord niet zo eenduidig is als je misschien zou willen.

> Is hij een goeroe, een leidsman, een aanbedene? Een vaderfiguur, een idool?

Voor elke rol kan je waarschijnlijk wel een christen vinden die dat als belangrijkste kenmerk noemt (al is een woord als goeroe natuurlijk eerder gerelateerd aan Oosterse godsdiensten, en zullen ze dat niet snel gebruiken). Zelf (als niet-kerkelijk, maar wel met een christelijke opvoeding) zou ik zeggen dat hij je de richtlijnen geeft over hoe je in het leven zou moeten staan. Dat lukt natuurlijk niemand; niemand is vrij van zonden. Door in hem te geloven zullen je zonden je worden vergeven (daarvoor is er ook de kruisdood).

En dat is dan een probeersel. De relatie van een christen tot Jezus is complex - waarschijnlijk een boekenkast over vol te schrijven.
maarten (URL) - 30 november 2004 - 20:29

De officiële versie: Adam en Eva hebben tegen God gezondigd door van de appelboom te eten. Dat is zo erg, dat die zonde erfelijk is: de erfzonde. Alle nakomelingen van Adam en Eva zijn schuldig aan die zonde. Geen normaal mesn kan die schuld ooit inlossen. Omdat God het toch goed met ons meent, stuurt hij zichzelf in mensengedaante. Omdat God tegelijkertijd in de hemel is en op aarde en wij, gewone mensen, ons dat moeilijk kunnen voorstellen, hebben we het over Gods Zoon. Er is ook nog een Heilige Geest en die zijn samen de Heilige Drieëenheid. Niet uit te leggen, accepteer het zo maar.
Afijn, God maakt dus een vrouw zwanger en het kind, Jezus, brengt het grootst mogelijke offer: een uiterst pijnlijke dood, nl. aan het kruis.
Waarschijnlijk de meest pijnlijke na verbranding. Door de grootte van dat offer is de schuld van de mensen afgelost, anders gezegd, is de mensheid van haar schuld verlost.
Dat is het principe van De Verlosser. Verder heeft Jezus ook nog een hoop interssants gezegd, vooral in de Bergrede. Hij predikt daarin bescheidenheid, zachtmoedigheid en medegevoel. En dat zijn echt mooie dingen.
En dan zijn er natuurlijk ook nog de sterke verhalen als de genezing van zieken door een simpele aanraking, het opwekken van de doden en zijn eigen opstanding uit de dood en als je daarin wil geloven, maakt dat flinke indruk.
henk (URL) - 30 november 2004 - 23:16

Met excuses voor maar liefst twee typfouten (mesn=mens en interssants=interessants).
henk (URL) - 30 november 2004 - 23:18

Grappig, eigenlijk vraag ik me nl. hetzelfde af. Ik 'heb' zelf ook meer met God dan met Jezus.
Als ik zou moeten antwoorden wat hij voor mij betekent, dan is het iets in de trant van een voorbeeld, hij laat daadwerkelijk zien hoe het is om te leven volgens de Joodse Bijbel, hij bracht het in de praktijk, leefde voor hoe het moet én liet ook zien wat de wezenlijke boodschap uit de Joodse Bijbel is en hoe je die kunt toepassen in je dagelijks leven (barmhartigheid, liefde, genade).
Met die vergoddelijking van hem worstel ik zelf ook nog. Aan de ene kant denk ik, wat is hij nou meer geweest dan - om eens een dwarsstraat te noemen - Nelson Mandela. Aan de andere kant, als je pakweg 1970 jaar na je dood nog steeds leeft in de harten van de mensen, dat is niet zomaar iets. Er zijn zat religies een stille dood gestorven.

Als je echt gelooft dat hij met zijn kruisdood onze zonden heeft 'afgekocht', ja, dan is het logisch dat je hem 'aanhangt'. Maar dat vind ik persoonlijk een moeilijk stuk. Theologie studeren is wat dat betreft verwarrend. Want als Adam en Eva niet echt hebben bestaan en Jezus niet echt in een stal is geboren... hoe zit dat dan met het doel van die kruisdood?
Kortom... ik weet het ook niet...
Kuikentje () (URL) - 01 december 2004 - 14:10

@ Eveline: wat je schrijft klopt slechts gedeeltelijk.
Keizer Constantijn verklaarde in 313 CE het christendom tot toegelaten godsdienst en omstreeks 380 werd het christendom staatsgodsdienst. Niet zeker is of hij dat uit oprechte overtuiging of uit politieke berekening heeft gedaan. Aanhangers van andere godsdiensten gaven zich natuurlijk niet zo snel gewonnen en Constatijn besefte dit. Daarom ging hij geleidelijk te werk en liet hij veel oude vormen bestaan. Het feest van midwinter, dat Rome placht te vieren voor de terugkerende zon, kreeg omstreeks 330 een nieuwe naam als feest van Christus' geboorte, maar de manier van viering en de inhoud ervan bleven (dus vandaar die kerstboom waar jij het ook over hebt). De oostelijke christenheid knoopte met het feest van 'epifanie'(verschijning) op 6 januari waarschijnlijk aan bij het feest van een vruchtbaarheidsgod; dit kreeg nu de betekenis van de herdenking van Christus geboorte, zijn doop in de Jordaan en zijn eerste openlijke werk te Kana.
Dit sluit gedeeltelijk bij jouw verhaal aan in die zin dat Constantijn in het belang van de assimilatie aansloot bij bestaande feesten. Maar het christelijk geloof zélf komt niet voort uit wat jij de ‘Oude religie’ noemt. Dat komt voort uit het geloof in Jezus als zijnde de door de Joden verwachtte Messias. De eerste christenen waren dan ook – net als Jezus zelf – Joods en werden ook wel joden-christenen genoemd. Later heeft het geloof in Jezus als de Messias zich verspreid en dan volgt het verhaal van Constantijn.
Kuikentje () (URL) - 01 december 2004 - 14:28

o ja, voor de volledigheid:
Bron: Jong, dr. Otto J. de, Geschiedenis der Kerk, emeritus hoogleraar kerkgeschiedenis te Utrecht.
Kuikentje () (URL) - 01 december 2004 - 14:30

Nog ééntje dan:
"Wat het verschil is tussen geloven met en zonder Messias."
Simpel gezegd en een beetje kort door de bocht: zonder Messias-geloof ben je eigenlijk meer een aanhanger van het Jodendom dan van het christendom.
Kuikentje () (URL) - 01 december 2004 - 14:34

@Kuikentje: niet het geloof zelf, maar wel de elementen die gebruikt worden. Ga maar na hoeveel feestdagen die er al waren 'omgebouwd' zijn. En kerken die gebouwd zijn op plekken die al als heilig/spirituele plaatsen waren aangemerkt etc. etc. Er was veel meer voor het Christendom dan erna.
Eveline (URL) - 01 december 2004 - 16:25

@Eveline: Dat ontken ik ook niet, maar dat was niet wat je zei. Je schreef: "het Christelijk geloof komt voort uit het voor-Christelijk geloof..." En daar reageerde ik op.

Het gaat trouwens ook niet alleen om feestdagen maar ook om elementen uit andere rituelen die uit andere religies zijn overgenomen. Maar dat betekent niet dat ze daarom minder waard(evol) zouden zijn. Het zegt hoogstens iets over de kracht van een symbool als water of vuur/licht.

Met je laatste zin ben ik het overigens niet eens. Dat mag in het begin zo zijn geweest, maar of je het wilt of niet, in het westen is het Christendom de dominantie godsdienst en heeft ze gigantisch veel invloed gehad op onze cultuur.
Kuikentje () (URL) - 01 december 2004 - 21:03

Jezus is een slachtoffer en daar houden christenen van, zoals ze alles omarmen wat zwak is en ten onder hoort te gaan. In het Oude Testament zou Abraham reeds zijn zoon Izac hebben moeten offeren en in het Nieuwe Testament wordt dat dan nog eens dunnetjes overgedaan door de ultieme mens te creëren, de Godheid die tot vleze geworden is en daarna geofferd mag worden. Volgens mij ligt daar de sleutel; opoffering voor onvolmaakten, uitgevoerd door een volmaakte.

Op zijn kortst gezegd zou je kunnen stellen dat door de omarming van Christus de christen eindelijk echt de mogelijkheid heeft om tegen het leven te kiezen en voor dat wat daarna zou moeten komen. Zelfhaat. Wereldhaat. Levenshaat. ---> Christen.

Ironisch genoeg gunnen deze zelfhaters zichzelf dan wel weer een eeuwig leven... Ziedaar de onbaatzuchtigheid.

De rest van je vraag heeft Kuikentje al beantwoord...
stoethaspel (URL) - 02 december 2004 - 11:42

".. zoals ze alles omarmen wat zwak is en ten onder hoort te gaan"

Je bedoelt het duidelijk niet positief. Toch zeg je hier in 1 zin wat voor mij de essentie is van christen-zijn én wat volgens mij ook de kracht ervan is. Omarmen wat zwak is en wie en wat volgens de wetten der natuur en economie ten onder zou horen te gaan. Dáártegen strijden, dát is christen-zijn.
Christen-zijn betekent niet kiezen tegen het leven, maar vóór, maar dan wel voor iedereen! Dat is toch een prachtig streven, ook al lukt het vaak niet?

Overigens wil ik hiermee niet zeggen dat opkomen voor de zwakkeren alleen is weggelegd voor of alleen gedaan wordt door christenen.
Kuikentje () (URL) - 02 december 2004 - 16:10

@kuikentje

Ik bedoel dat inderdaad niet positief. Dat is het ook niet voor mij, want ik beschouw de positieve kant van het christendom hoe dan ook als voortgekomen uit iets negatiefs, de erfzonde. En dat simpele gegeven wil er bij mij niet in, dat lust ik niet. Voor christenen is de erfzonde iets dat overwonnen moet worden. Dat wil zeggen, na zonde komt het berouw, en na het berouw de boetedoening. Overwinnen betekent hier niet: De importantie van de idee erfzonde reduceren tot nul...
Wie, zoals ik, weigert te accepteren dat er zoiets bestaat als erfzonde, ik ben namelijk niet verantwoordelijk voor de daden van een ander, ook niet als het mijn voorvaderen zijn, die zal, wil hij christen worden, iets anders moeten zien te vinden waarop dat geloof dan gestoeld is. Ik heb de neiging zoiemand geen christen meer te noemen aangezien de idee Christus voor het overgrote deel gebaseerd is op deze overdraagbare zonde.

Anderzijds wil dat niet zeggen dat er geen kracht te vinden is in juist datgene wat ik verafschuw. Echter, een vuistslag in het gezicht kan ook hard aankomen en zeer krachtig zijn. Zelden zullen mensen het als iets positiefs ervaren. Ikzelf heb de neiging maar één ding op deze wereld als redelijk te beschouwen en dat is de natuur, hoe gruwelijk en wreed ze ook zijn kan. Krachig is ze ook. En mooi.

Ik zie eerlijk gezegd niet in op welke gronden je stelt dat christenen vóór het leven kiezen, voor iedereen zelfs.
In de eerste plaats kiezen ze voor het leven dat ze na dit leven verwachen, een soort tweede leven, zeg maar. Verder is het zo dat christenen wel degelijk beloond worden voor hun geloof (dat geloven ze tenminste). Haal die beloning eens weg en zeg: Offer uzelf maar op, er staat niets tegenover dan wat eer. De meesten zullen het geloof heel snel laten varen. Daarbij begrijp ik geloof ik niet hoe je enerzijds de idee kunt accepteren van erfzonde, terwijl je de mens dus als zondig en daarmee negatief beoordeeld, terwijl je anderzijds wel vindt dat die mens de moeite waard is en als gevolg daarvan een eeuwig leven zou moeten kunnen leiden. Naar mijn smaak zijn gelovigen de grootste egoïsten. Als een tafelgenoot die je voortdurend van het eten afhoudt omdat hij aan het vertellen is hoe zeer hij een kleine eter is. En terwijl jij zit te luisteren en af en toe eens wat begrijpend knikt eet hij wel alles alleen op.
stoethaspel (URL) - 02 december 2004 - 16:51

vergeten
"Overigens wil ik hiermee niet zeggen dat opkomen voor de zwakkeren alleen is weggelegd voor of alleen gedaan wordt door christenen."

Klopt. De progressieve en soms ook atheïstische nederlander is er ook mee vergiftigd. Ik hoef alleen maar naar de huidige stand van zaken in de nederlandse samenleving te kijken om te zien hoezeer het christendom, en dan vooral die liefde voor het zwakke, nog altijd een plaats heeft.

Overigens kies ik in het algemeen de verlichte christen boven de verlichte atheïst als gezelschap.
stoethaspel (URL) - 02 december 2004 - 16:54

Het begrip erfzonde en de nadruk die de RK-kerk daarop legt in de traditie hebben we niet te danken aan Christus, maar aan Augustinus van Hippo en dan spreken toch al snel over een tijdsverschil van pakweg 350 jaar.
En ik heb daar ook niets mee. Hoewel iemand me van die zin in Ex.20:5 eens een mooie uitleg heeft gegeven. Het komt erop neer dat hoewel iedereen zijn eigen persoonlijke verantwoordelijkheid heeft, je ziet hoe iemand vast kan lopen door fouten en vastliggende patronen in een bepaald geslacht. Kinderen kunnen zich aan bepaalde patronen in een familie niet of nauwelijks ontworstelen. En dat is een uitleg van dat vers waar ik me beter ik kan vinden en wat ik ook wel herken.

Dat ik mezelf toch christen noem heeft voor mij niets te maken met de erfzonde, maar met het feit dat de boodschap van liefde, barmhartigheid en genade die Jezus volgens het NT heeft verkondigd én waargemaakt me aanspreekt. En als er iemand is die de ultieme keuze heeft gemaakt, gestáán heeft voor waar hij in geloofde en die geen egoïst was, was hij het wel.
En hoewel ik de traditie niet onder tafel wil schuiven als er niet toe doende, probeer ik me in mijn geloof dus niet (alleen) te baseren op ‘de idee Christus’, maar op het voorbeeld van de méns Jezus.

Overigens zou je in deze wel onderscheid moeten maken tussen RK en protestant. Beiden geloven in de erfzonde, maar waar de katholieken geloven dat je door een goed leven een leven in het hiernamaals kunt verdienen, is de visie van Luther en Calvijn geweest dat je ‘lot’ al vast ligt en je dus met het wel of niet doen van goed dingen niets meer te winnen of te verliezen hebt.

Ik geloof niet zo in je radicale stelling dat christenen zich alleen opofferen omwille van de beloning. Ik denk dat weinig hedendaagse christenen bezig zijn met ‘ik moet vandaag nog wat goede werken doen, want anders wordt het niets met dat hiernamaals’. Ik verwacht dat als je egoïsme objectief zou kunnen meten, dat de gemiddelde christen dan net zo (niet) egoïstische is als de gemiddelde overige Nederlanders.


Waarom heb je trouwens zo’n moeite met het concept van opkomen voor de zwakkeren? Waarom is het erg dat in de huidige samenleving de liefde voor het zwakke een (naar mijn mening steeds kleinere) plaats heeft? Zou jij de voorkeur geven aan een samenleving waarin het recht van de sterkste geld, waarin alleen de krachtigen overwinnen?
Kuikentje () (URL) - 03 december 2004 - 08:41

"Waarom heb je trouwens zo’n moeite met het concept van opkomen voor de zwakkeren?"

Omdat ik een hekel heb aan 'gemiddelden', aan half werk, omdat opkomen voor zwakkeren begint met medelijden (wat op zichzelf al een aandoening is waar niemand op zit te wachten) en eindigt met de New Speak waar ze het in de VS zo moeilijk mee hebben. Mensen die opkomen voor zwakkeren hebben ook de neiging dusdanig dominant te zijn dat ze alles en iedereen aan hun opvattingen ondergeschikt willen maken. Kijk bijvoorbeeld maar eens naar de debiele manier waarop er in NL met de islam wordt omgegaan. De zwakke is de ster van de 20e eeuw. Feitelijk al lang uitgestorven maar hier kijkt men er van een afstandje na, en men klopt zichzelf op de borst.

Wat betreft de beloning: Iedere gelovige meent het juiste te doen en handelt naar die opvattingen. Ik heb nog nooit een gelovige gehoord die niet een zekere beloning te wachten stond...
stoethaspel (URL) - 06 december 2004 - 11:33

na=naar, na(ar)tuurlijk
stoethaspel (URL) - 06 december 2004 - 11:34

Ben voor het eerst op deze site en heb het verhaal van stoethaspel met belangstelling gevolgd. Mag ik je aanraden het gedicht eens te lezen van Nelson Mandela tijdens zijn inauguratie? Ik denk, dat als de bijbel door de jaren heen was 'bijgewerkt'deze man zeker een plaatstje in het boek had gekregen.
Voor mij is in geloven een heel belangrijk onderdeel": BEGRIJPEN. En dan valt alles op zijn plaats. Wij mensen schijnen het al moeilijk genoeg te vinden om fatsoenlijk met elkaar om te gaan. Ben je het dan niet met me eens dat als iedereen zijn naaste probeert te begrijpen en daardoor liefheeft (en daarmee bedoel ik niet lieve woordjes spreken of goede daden doen, maar je medemens respecteren, ZOALS HIJ OP DAT MOMENT IS, en hem geven wat die nodig heeft, -EN DAT KAN DUS OOK EEN REPRIMANDE ZIJN- dat een mens daarvan groeit? Wist je dat pasgeboren babys die wel worden verzorgd maar absoluut geen aanraking en liefde krijgen, binnen enkele dagen sterven? (gewoon vanwege begrip, of noem het troost, acceptatie, of hoe je het zelf wilt noemen)

En kijk eens in de wereld van kinderen, hoe je ze kunt maken of breken.

Ik raad je ook aan om het boekdeel Spreuken te lezen, dat zijn wijsheden van koningen die bij de stadspoort zaten om mensen raad te geven, en dan nog eens om je heen te kijken. En nee, ik geloof niet om de beloning, want die heb ik nu al, nu ik het handelen en tekortkomen van mensen en mijzelf begrijp en er dus op een heel andere manier tegenaankijk, Voor mij is het nu soms al een hemel op aarde. Als je ziet hoe je een mens door een enkele opmerking of gebaar weer kan laten opstaan en je die mens de draad van dit gekke leven weer ziet oppakken.

En hoe het leven hierna is zal ik dan wel zien! Weet je ook de betekenis van het woord genade? Dat is het geven van vertrouwen -van te voren- ONVOORWAARDELIJK!. Moet je eens proberen te herkennen, gewoon, onder de mensen want ook wij geven of onthouden het elkaar. Wat een kracht daarvan uitgaat!

Geloven:
Denk er niet te moelijk over, het is simpeler dan je denkt en je bent er vaker mee bezig dan je zelf denkt!
c est moi () - 15 december 2004 - 11:43

de verhouding tussen de mens en Jezus?? Jezus kwam idd naar de aarde om ons te verlossen van de erfelijke zonde van Adam en Eva, omdat niets of niemand anders dit kon of kan. En omdat Jezus dus onschuldig voor ons aan het kruis is gegaan, voor IEDEREEN, zijn de christenen Hem onwijs dankbaar, want Hij heeft de verbroken relatie tussen de mens en God weer hersteld!! Wisten jullie dit dan echt niet?? naja..

1. 2. 3.
God+mens God mens God+mens


uitleg: 1=in het paradijs, met Adam en Eva was God nog samen, had Hij een relatie. 2=deze kostbare relatie werdt door de zondeval verbroken 3= Jezus kwam en stierf voor deze zonde en de grote zonde die de mens er intussen nog bij had gemaakt. Door dit te doen, neemt Jezus dus al onze zonde weg en de zonde die we nog gaan maken (als je maar om vergeving vraagt en wel een beetje je best doet om goed te leven) en hersteld Hij de relatie tussen God en de mens!!
Wat christenen in Jezus zien? De Redder! Hij heeft de mens weer bij God gebracht en zijn alle christenen Hem dus onwijs dankbaar. Omdat ze zo graag bij God zijn, is het nogal logisch dat het hierdoor onwijs makkie is om dankbaar en trouw aan Jezus te zijn!!!

Stel je vader wordt opeens ontvoerd omdat jij iets hebt gestolen en je spreekt hem meer dan 10 jaar niet, maar blijft wel aan hem denken en voelt je steeds heel erg schuldig. (terrecht) dan oppeens komt er een jongen en die zegt; weetje, ik ga wel naar de politie en zeg dat ik de diefstal heb gepleegd, dan ben jij vrij en brengen ze je vader terug! dan ben jij die jongen toch je hele leven dankbaar??

En waarom christenen niet vloeken of niet willen dat anderen dit doen?

Stel opeens gaan je vrienden die jongen onwijs uitlachen, uitschelden, voor schut zetten, omdat ze toch iemand als pispaaltje willen?!

Nou, wat zou jij doen?? dan wordt je toch hartstikke boos?? dat is toch logisch??
wampie - 30 maart 2005 - 15:19

ik hoop dat iedereen mijn uitleg een beetje snapt, anders: vraag gerust!! ik heb onwijs veel geduld als het echt serieus is en zulke dingen (serieus) vragen is alleen maar zinvol. Want het is wel lekker makkelijk he? er zomaar lekker op los leven zonder je ergens druk over te maken?? je nergens in verdiepen omdat het toch allemaal niet bestaat, of omdat je er toch geen bal van gelooft. Maar, zeg nou eerlijk, waarom geloof je de meeste dingen in de krant wel, waarom vertrouw je erop dat het elk jaar weer zomer wordt? waarom, is dat zo gemakkelijk, maar het geloven en vertrouwen in en op God en Jezus (wat alleen maar veel logischer is als je je er een beetje in verdiept en geen zin hebt om later niet naar de hemel te mogen)zo moeilijk? denk hier maar eens eerlijk bij jezelf over na... en als je er helemaal niet meer uitkomt: vraag the big Guy zelf om hulp!! echt, Hij luistert! naar iedereen! laatst heb ik gebeden of Hij zich aan mij wilde laten zien (en nee, dan niet of Hij even in een lichaampje wilde kruipen) want ik had niet meer dat vertrouwde gevoel dat ik altijd had, dat ik Hem altijd en overal bij me voelde. Dus ik zo bidden ' s avonds, en jahoor!! wordt ik de volgende ochtend wakker, en heppik een droom gehad dat Jezus terug op de aarde kwam!! geweldig toch?? Het is me ook al wel een keertje overkomen dat ik ' s avonds in het donker naar huis fietste, en net toen ik bij het station kwam waar altijd van die fijne gastjes rond hangen, mijn licht het niet meer deed!! ik helemaal in paniek, uiteindelijk heb ik maar heel hard gebeden, en jahoor!! toen ik mijn ogen open deed, floepte oppeens mijn licht weer aan!! hoe gaaf!!!!


P.S. als mensen gewoon even een antwoord willen op vragen over het christendom, waarom je in God en Jezus gelooft enzo, maar geen hele "wonder-verhalen" willen horen, moeten ze die vraag ook niet stellen!! want ze willen dan een antwoord op hun vraag en een paar BEWIJZEN, maar die bewijzen zijn juist die "wonder-verhalen"! eigenlijk een beetje onredelijk om wél antwoord te willen met bewijzen, maar dan vervolgens de bewijzen negeert of niet goed genoeg vindt!!! denk der maar eens over na, dat is echt onredelijk en onmogenlijk!!!!!!
wampie () - 30 maart 2005 - 15:32

hoe is het toch mogelijk dat we anno 2007 in een land als dit nog steeds vatbaar blijken te zijn voor een stelletje kortzichtige gekken waarvan hun belangrijkste doel is iedereen onderwerpen aan hun zieke levensovertuiging.

de geschiedenis leert ons dat dit soort mensen in de afgelopen 2000 jaar niet hebben geschroomd om de meest onmenselijke methodes aan te wenden om dit te bereiken.
men zal bekeerd worden.. en niet goedschiks dan maar kwaadschiks.

het meest stuitende is dat deze mensen ook nog eens het gore lef hebben zichzelf vredelievend te noemen.

de eenmaal bekeerde mensen en zij die werden geboren in dit soort overtuigingen gaan hun leven lang gebukt onder de meest vreselijke schuldgevoelens aangezien alles wat zo ongeveer menselijk is en dus onontkoombaar is binnen deze doctrines wordt afgedaan als slecht.

alsof je een kind in jamin neerzet en verteld dat elke toegave aan de neiging een snoepje te nemen een doodzonde is en zal worden bestraft met verbranding.

juist deze monsters van mensen schijnen op dit moment niet alleen de wetten te maken maar er ook boven te staan aangezien er wetten zijn die uitzonderingen maken voor mensen met een geloofsovertuiging...

ook zou in ons democratisch stel er scheiding tussen staat en kerk zijn maar toch zitten er religieuze partijen in de regering die beleid maken op grond van hun overtuigingen en nu in het wilde weg aan het verbieden zijn geslagen.

keer op keer wordt het weer pijnlijk duidelijk dat deze mensen die beweren dat hun geloof op liefde is gebouwd nergens anders op uit zijn dan hun geloof te misbruiken voor eigenbelang en onderdrukking van een ieder die anders denkt.

denk aan homohaat, het verbod op condooms terwijl in afrika meer mensen sterven aan aids dan de nazi's in de 2e wereld oorlog aan mensen konden vergassen en het proberen te onderdrukken van iemands mening zoals in dit geval.

waarom nemen we deze mensen nog serieus???

vraag me namelijk ernstig af of hier een woord aan vuil was gemaakt als het onderwerp korfbal had betroffen.

jezus is dood en god bestaat niet..
en als dit wel zo is wil ik graag een onomstotelijk bewijs zien aangezien alles een bewezen feit dient te zijn in dit land voordat het enige waarde heeft dus ook voor deze ontzettende verbitterde en gefrustreerde zeloten.
Peter () - 31 december 2007 - 18:04