Neuroloog (2)
Hij vroeg van alles over dingen die niets met mijn ogen te maken hadden. Stelde gerichte vragen: heb je dit, heb je dat?
Ik had me hier niet op voorbereid. Mijn gedachten waren rommelig, mijn antwoorden vaag.
Neuritis optica, was uit één van de onderzoeken gebleken. ‘In vijftig procent van de gevallen wijst dat op.. en in combinatie met je andere klachten...’ - ik lachte hem recht in zijn gezicht uit.
Zo zie je maar: angsten zijn nergens goed voor.
Je denkt voorbereid te zijn: op een hersentumor, op gruwelijke zeldzame ongeneeslijke aandoeningen, spierziekten en ‘gewoon psychisch’, en dan is het net het enige waaraan je werkelijk nog nooit een gedachte hebt gewijd.
In vijftig procent van de gevallen, maar als ik Google mag geloven is dat eerder negentig procent.
Na thuiskomst probeer ik mijn hoofd weer helder te krijgen, zijn vragen en mijn antwoorden letterlijk op een rijtje te krijgen, maar de chronologie laat me wat in de steek.
Ik bel de assistente van de huisarts en vraag om een uitdraai van mijn dossier over het laatste jaar.
Al die klachten die psychisch waren.
Ik leg het overzicht naast lijstjes symptomen van internet, uit fora en informatiesites.
Sinds mei dit jaar: plotseling gezichtsverlies, tintelingen in benen en armen, duizeligheid, totale verkramping van handen, weer duizeligheid, tintelingen in buik en vingers, overgevoelig gehoor.
Ik zie overeenkomstige termen in beide overzichten: visusverlies, rugpijn, tintelingen, paresthesie, nystagmus, pijn bij geluiden.
Maar bij plan van aanpak staat in mijn dossier bijna altijd: 'expectatief'.
Afwachten.
Behalve bang word ik nu vooral heel, heel erg kwaad.
De huisarts kent mij ongeveer 12 jaar. In die jaren heeft hij me leren kennen als een nerveus wrak, een zeer frequente patient. Met klachten die in soort op één hand te tellen waren: spijsvertering, huid, hormonen, luchtwegen en gewrichten.
Spijsvertering was eigenlijk altijd psychisch, huid was seizoensgebonden en vroeg om cortison-crème, hormonen gingen naar de gynaecoloog, luchtwegen waren gewone verkoudheden met bijhorende medicatie, gewrichten zitten vanaf mijn geboorte wat wankel in elkaar en kregen een verwijzing voor de fysiotherapeut.
Vijf bekende groepen. Vijf bekende oorzaken en te nemen stappen.
En ineens kom ik binnen een half jaar met klachten van een totaal andere aard. Ernstige klachten.
En geen moment komt de huisarts op het idee dat het iets anders zou kunnen zijn dan psychisch, dan vermoeidheid, griep of gestel.
De MRI moet nog komen.
Misschien, hopelijk, is daar niets op te vinden.
Misschien is het allemaal wèl psychisch. Is het puur toeval, deze plotse samenkomst van vreemde kwalen. Was het inderdaad gewoon ischias, evenwichtsorgaan, spanning.
Maar dan nog vind ik het onvergeeflijk dat de huisarts het zo vlot als zodanig heeft laten gaan. Er is een grens, tot waar je de 'wat nou als..'-angsten mag wegwuiven.
zaterdag 11 december 2004 - 18:00
MS?
Hans - 12 december 2004 - 14:46
Dan moetje dus maar weer afwachten (tot de MRI). Volgens mij waren je lezers (ik in ieder geval wel) er allang van overtuigd dat hier iets ernstigs aan de hand was. Ik hoop dat je nu eindelijk een eenduidig antwoord zult krijgen en dat de klachten van voorbijgaande aard zijn, of genezen kunnen worden. Ik wens je heel veel sterkte! En alvast fijne dagen...
Sabine - 12 december 2004 - 15:15
Als ik het goed begrijp heb je al jaren klachten. Ik weet niet of MS wel zo langzaam ontwikkelt. Nog even doorbijten tot het onderzoek dus. Als de diagnose is gesteld, neem dan contact met me op, dan kan ik je misschien verder helpen. Mijn broer is genezen van MS alweer tien of vijftien jaar geleden met behulp van een (niet zo heel erg) alternatieve therapie. Overigens is hij zelf arts dus wees niet bang dat het iets heel geks is.
Marvel () (URL) - 13 december 2004 - 10:08
O, en sterkte natuurlijk!
Marvel () (URL) - 13 december 2004 - 10:08
@Marvel: Wat ik probeer te zeggen is dat ik weliswaar al jaren geregeld bij de husiarts kom, maar dat ik altijd dezelfde, duidelijk verklaarbare klachten had. Pas sinds mei zijn mijn lichamelijke problemen totaal veranderd, in soort en in ernst; en pas sinds mei zijn ze MS-achtig.
Puck (URL) - 13 december 2004 - 10:11
Jeetje...
Sterkte, heel veel sterkte!
Solly (URL) - 13 december 2004 - 12:00
Oei, mijn maag draait om. Heel veel sterkte Puck, met 'afwachten', ik zal voor je duimen.
Wasbeer - 13 december 2004 - 13:05
Ok, Puck. Mail me maar als je meer weet. En laten we hopen dat het iets onschuldigs is...
Marvel (URL) - 13 december 2004 - 15:43
Kut. Zwaar kut. Niet alleen de mogelijkheid tot maar ook de houding van je arts.
Ik duim voor je!
Lyanna (URL) - 13 december 2004 - 18:29
Oeh, ik duim voor je & sterkte.
Micheline (URL) - 15 december 2004 - 10:18
I)uimend I)akmuisje... voor jou natuurlijk Puck. Wat naar allemaal voor je, ik kan het niet anders zeggen en niet veel meer doen dan hopen dat het meevalt.
I)akmuis - 15 december 2004 - 22:37
Ik ben ook getest op MS. Ik kreeg eerst een lichamelijk onderzoek en vervolgens werd er een MRI-hersenscan gemaakt en zat ik vreselijk in de stress. Na een week de uitslag bij de neuroloog en de MRI was negatief, dus GOED! Hij kon niets vinden, terwijl ik echt rare klachten had die zorgwekkend waren
Ik loop nu met mijn klachten bij een hele goede chiropractor en ben nu na 4 behandelingen bijna klachtenvrij. Het enige wat ik met dit verhaal wil zeggen is, dat vele rare verschijnselen niet altijd op MS hoeven te duiden en dat een neuritis optica ook veroorzaakt kan worden door een neusbijholte ontsteking of ook zelfs helemaal los kan staan van een neusbijholteontsteking of MS. Geloof mij, ik weet hoe je je voelt met al deze onzekerheid, maar wacht eerst die MRI af! Heel veel sterkte.
Groetjes Florence
Florence () - 13 januari 2005 - 18:43
Goed, dan heb ik dus een bijholteontsteking gehad, met als enige kenmerk die neuritis optica (verder geen koorts, geen pijn, niet verkouden). Daarnaast heb ik last van een evenwichtsstoornis, enige stevig beknelde zenuwen die her en der gevoelsstoornissen veroorzaken, chronische vermoeidheid en, oh ja: het zgn 'teken van lHermitte', dat dan zònder MS zou moeten duiden op ruggemergletsel.
Ja, dat is alles bij elkaar een stuk logischer dan MS..
Puck (URL) - 13 januari 2005 - 19:49
Nee, sorry zo eenvoudig wilde ik dit niet stellen. Ik begrijp je reactie. Ik wist niet dat je het teken L'Hermitte had. Dat had ik inderdaad niet, maar ik had wel last van evenwichtsklachten en een nystagmus in mijn rechteroog. Daarbij kreeg ik ook slapende armen en benen + romp en gezicht en ben ik in Florida in het ziekenhuis beland, waar ze mij helemaal binnenstebuiten gekeerd hebben. Zowel daar als in NL hebben ze niets kunnen vinden op de CT en de MRI, alleen een beklemde zenuw in mijn nek en die sinititus. Jeetje als je inderdaad het teken van L'Hermitte hebt dan heb ik niets gezegd over die idiote theorie over een neusbijholte ontsteking.
Florence () - 13 januari 2005 - 23:40
@Marvel, kben er mee vastgesteld zou wel eens wa meer willen weten ivm je broer. thnx
Enrico () (URL) - 26 april 2011 - 02:04
ook ik ben al heel lang bezig met allerlei klachten die steeds werden afgedaan als psychisch.nu ben ik 53 en heb hele ernstige klachten,bijv l hermitte gevoelsklachten tintelingen vooral in benen bij bijv lopen.hele erge vermoeidheid als ik iets gedaan heb moet ik de volgende dag minstens 6uur per dag slapen. en zo kan ik nog even door gaan afwchten wat de mri uitwijst dinsdag krijg ik de uitslag.zelf denk ik dat ik te oud ben voor een diagnose ms of heeft iemand hier een andere mening over?
wilma - 14 september 2011 - 08:32
