Terug naar huis « Verloren   » Babbelbox

maandag 06 februari 2006 - 12:40
Actief

Het is een bekend fenomeen: wanneer een lichaam zich in een stresssituatie bevindt, neemt het sympatische zenuwstelsel het over.
Hartslag en ademhaling versnellen, de bloeddruk gaat omhoog. Bloed trekt uit de huid naar de spieren, de spijsvertering ligt stil. Het hele lichaam is gericht op overleven, op vluchten of vechten.
Heel logisch, heel zinvol, zeker in de oeroude tijden, toen de mens zich in de wilde natuur moest zien te redden.

Wat me in dit verband al tijden een raadsel is, is de rol van de nieren in deze.
Nieren liggen niet stil, in tijden van stress. Nieren gaan bijna hysterisch aan het werk, spoelen niet alleen daadwerkelijk genuttigd vocht weg, maar onttrekken ook water uit het lichaam.
Zodra ik bang of gespannen ben loopt mijn blaas vol. Bij belangrijke afspraken, tijdens moeilijke gesprekken, als ik paniekerig op de fiets zit. Altijd ongelegen.
En het slaat nergens op, evolutionair gezien.

Als je in het oerwoud oog in oog staat met een beer moet je kunnen vechten, of kunnen wegrennen. Versnelde hartslag, bloed naar de spieren: it all makes sense.
Maar het is tamelijk onpraktisch als je tegen de beer moet zeggen: moment, niet aanvallen, houd die gedachte vast. Ik moet even een plasje doen.
En na een half uur weer.
Onlogisch en vooral erg irritant.
Want het is niet alleen bij nare spanning. Ook bij leuke spanning. Bij 'erg gezellig maar toch wat zenuwachtig'

Geen slok water had ik gedronken, na 13.00.
Vijf keer ging ik naar de wc voor hij om halfvier kwam, nog eens vijf keer tussen halfvier en halfacht.
Al mijn preventieve uitdrogingsmaatregelen ten spijt.
Vanochtend bleek ik anderhalve kilo te zijn afgevallen.

Het is erg verleidelijk om bij een volgend bezoek een katheter aan te leggen, ware het niet dat zo'n geel gevuld zakje de romantiek en gezelligheid er acuut uitslaat. Om nog niet te spreken van eventuele intimiteit..


Ik heb precies hetzelfde. En aangezien ik bijna alles spannend vind moet ik ontzettend vaak plassen. Hoe zenuwachtiger ik ben hoe vaker. Vooral op de basisschool vond ik het een ramp, ik moest altijd plassen want ik was altijd gespannen maar je mocht niet iedere 10 min. naar de wc, uiteindelijk werd ik bang om te moeten plassen. Ik durfde nergens meer heen want stel je voor dat ik niet naar de wc kon en ophouden deed altijd zo'n pijn en dan kon ik alleen nog daaraan denken en nergens anders meer aan. Nee, de functie van de nieren in dit opzicht is mij een raadsel.
peer - 06 februari 2006 - 12:57

Bij mij zijn het juist de darmen die in overdrive gaan. En alles eruit willen gooien voordat het vocht eraan onttrokken is, heel fijn vlak voor een sollicitatie ofzo... (of bij de avondvierdaagse, kan ik me herinneren van vroeger). Excuses voor de vieze praat (hoewel ik geen vieze woorden heb genoemd).
Sabine - 06 februari 2006 - 13:30

Ook dat moeten plassen bij stress-situaties is normaal. Denk maar aan een konijn in doodsangst. Om sneller weg te komen, moet het zo licht mogelijk zijn. De blaasinhoud kwijtraken helpt daarbij.
Chiugate () (URL) - 06 februari 2006 - 14:43

Veel dieren gebruiken geurstoffen om signalen af te geven. Urine is een veelgebruikte geurstof in dit verband. Need I say more?
DjB - 07 februari 2006 - 00:19

Het kan ook nog zijn, dat de plas een rol speelt bij het wegwerken van bij de stress behorende afvalstoffen.
henk (URL) - 07 februari 2006 - 01:20

@ Henk; net als zweten maar dan plassen ipv zweten?
peer - 07 februari 2006 - 09:25

@peer: ja, zoiets, hoewel zweten volgens mij voornamelijk bedoeld is voor de warmteregulatie, terwijl plassen een belangrijke rol speelt bij de afvoer van afvalstoffen.
henk (URL) - 07 februari 2006 - 13:44

  
Persoonlijke info onthouden?

Om commentspam te voorkomen vragen we je om antwoord te geven op de 'silly question'
 



Verberg email:

Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of email-adres in te typen.