Home is where..

Ineens waren ze er. Twee ons sperzieboontjes in een plastic tasje, in het groentevak.
Geen label, geen sticker, geen herkomst.
Het waren niet de sperziebonen die ik had gekocht, die lagen er óók nog.
Deze waren nieuw, en niemand wist waar ze vandaan kwamen.
Van mijn vader waren ze niet, en toen ik er de volgende dag mijn moeder naar vroeg zei ze alleen wanhopig: hou op over die boontjes! Daar begon papa ook al over, ik heb geen boontjes, ik wil geen boontjes, ik háát boontjes.
Oh. Sorry hoor..
Maar inmiddels zaten mijn vader en ik nog steeds met een zak verweesde boontjes.

Eet jij ze op? Ik heb eigen boontjes..
Maar zijn ze nog goed?
Ja, ze zijn best. Nog jong ook, beslist geen dagen oud.
Nou ja.. ok.. maar ik heb ook nog zuurkool, die moet eerst op..
Heel tragisch, zo ongewenst.

Vanavond vroeg ik: Pap, ik eet die vondelingetjes toch op, is dat goed?
Jawel.. maar je weet nog steeds niet waar ze vandaan komen?
Nee..
Heeft Jelle^*) ze niet meegenomen?
Waarom zou die boontjes meenemen? Jelle heeft alleen een KitKat meegenomen..
En een knoop, vulde ik in gedachten aan.

Oh.. die knoop...

Zondagochtend had ik hem gesmst. Of hij toevallig sla-olie en een pipetje in huis had.
Mijn oor deed al twee dagen niets anders dan zeer hinderlijk ploppen. Kan vuil zijn, was me van verschillende kanten gezegd; druppel er wat olie of warm water in.
Ik peins er niet over om wat dan ook in mijn oor te laten druppelen. Sinds het ENyG moeten vloeistoffen heel ver uit de buurt van mijn gehoorgang blijven.
Maar na twee dagen was ik het ploppen meer dan zat en ging ik overstag.
Zelf beschikte ik over olie noch druppelaar, vandaar mijn vraag.
Zijn antwoord luidde: "Ja, ik neem wat mee. Heb jij naald en draad voor een knoop?"

Waarmee de relatie omgang ineens een griezelig huiselijk karakter heeft gekregen.

Bij nader inzien moet ik hem toch maar eens naar die sperzen vragen..

^*) Om slechts mij bekende redenen (en zelfs dat niet helemaal) heet 'Hij' vanaf heden Jelle.
Als één van u Jelle heet zou ik dat graag horen, dan bedenk ik iets anders (het voordeel van pseudoniemen..).
Het idee dat iemand zich direct aangesproken voelt als ik zwijmel over een Jelle staat me niet zo aan..